Vikan - 21.10.1943, Blaðsíða 14

14
ekki þagað heilan dag og hétu honum spesíu, ef
hann gœti það. Karli gekk öllum vonum betur
að þegja, svo hinir fóru að verða hræddir um,
að hann mundi vinna og leituðu því ýmsra
bragða, til að koma honum til að tala. Seinast
fóru þeir að segja hvor öðrum sögur um það,
að þeir, sem lengi þegðu, misstu stundum málið.
E>á rauf karlinn þögnina, og sagði: „Ekki þori
ég að þegja lengur; ég veit ekki, nema guð minn
góður straffi mig þá og taki af mér málið.“
Varð hann svo af veðfénu, en hélt málinu.
öfugmælavísur.
Gkjngutóu grönnu hár
gerðu í net að skubba,
búðu til úr blýi flár
en beyki þunnt í kubba.
Fljóta burtu flæðisker,
fljúga upp reyðarhvalir;
blágrýtið er blautt sem smér,
blý er hent í þjalir.
ÍAð stökkva yfir sauðarlegginn.
Það litur svo út i fljótu bragði, að þetta sé
hægur vandi, en það er sá hængur á, að lista-
maðurinn á að bregða fingrunum undir távörpin
á akóm sínum og stökkva svo yfir sauðarlegg
eða eitthvað því um líkt, án þess að sleppa tök-
unum.
Likný í Þjórsárdal.
í Þjórsárdal fyrir ofan Stóranúp er klettur
einn, sem Likný heitir; það var tröllkona, sem
leitaðist við að verja mönnum umferð um dalinn,
með því að hlaða grjótgarð yfir um þveran dal-
tnn, en hvað henni gekk til þess, vita menn
ekki. Tröllkonan var of lengi að því starfi, svo
hana dagaði uppi, og á mynd hennar að vera á
klettinum Likný.
Dýrhóll.
‘Á Lágheiði í Ólafsfirði er hæð ein, sem Dýr-
hóll heitir. Hann dregur nafn af því, að einu
ainni lá þar bjamdýr. Meðan dýrið hélt sig þar,
gekk maður einn yfir heiði með atgeirsstaf i
hendi. Þegar dýrið varð vart við manninn, stóð
það upp og hristi sig, en lagðist aftur, er það
Sá atgeirsstafinn. Nú gekk maðurinn inn i Heiðar-
höll (hóll ?), og mætti þar manni einum úr
Fljótum, sem ætlaði út í Ólafsfjörð. Maðurinn,
sem utan að kom, varaði hinn við bjarndýrinu,
og léði honum geirstaf sinn. Síðan gekk maður-
inn út heiði, og er hann kom út að Dýrhól, stóð
bjamdýrið upp. Gaf það sig ekkert að honum,
en tók á rás inn heiðj, og linti ekki fyrr, en það
náði manninum, sem inn yfir gekk, skammt
fyrir framan Þrasastaði og drap hann þar.
V egg ja-útburður inn.
Maður var á reið á ásum hjá Síðumúla í Hvít-
ársíðu. Hann vissi ekki fyrri til en útburður kom
að honum og segir:
„Veggja-sleggja'heiti ég;.
á mig Geir og Gunna;
á bak mun ég fara
og bráðla ríða kunna.“
Hljóp hann þá upp á lendina á hestinum og
sligaði hann.
Þessa vísu er og sagt, að útburður hafi kveðið,
en ekki vita menn, hver drög til hennar liggja:
„Er ég skjótur, eins og valur,
undirförull, sem kjói;
föðurland mitt er Flókadalur,
fæddur er ég á Mói."
Svar við orðaþraut á bls. 13.
NOREGUR.
NOT AR
OFLÁR
RASKA
- E I N N A
^^ ‘ GRUNA
UNAÐS
ROFIÐ
Svör við spurningum á bls. 4.
1. Bólu-Hjálmar (Hjálmar Jónsson frá Bólu).
2. 136 kílómetrar.
3. Árið 1928.
4. Hann var belgiskur og var uppi frá 1822 til
1890.
5. Hann hét Courbet.
6. Árið 1939.
7. Móðgun.
8. Hún vex einkum I Miðjarðarhafslöndunum.
9. Þar var stjómarskrá Norðmanna samþykkt
17. maí 1814.
10. Svartur Þórðarson á Hofstöðum í Þorska-
firði.
Einn hinna mörg þúsund hermanna, sem létu lífið undir hinni
brennandi afrísku sól.
SKRÍTLUE
Maður einn sá sveitapilt láta
hund sinn leika listir og sagði:
„Hvemig ferðu að þessu drengur
minn ? Mér er ómögulegt að kenna
mínum hundi nokkum skapaðan
hlut."
Drengurinn leit á manninn og
svaraði með hægð: „Aðalatriðið
er að vita meira en hundurinn."
Hann: „Þú ert aldrei góð, nema
þegar þig vantar peninga."
Hún: „Já, ég er oftast góð."
„Hélztu sparnaðarræðu yfir
henni, eins og þú ætlaðir?"
„Já.“
„Nokkur árangur?"
„Já, ég er hættur að reykja."
„Konan mín skilur mig ekki.
En þín?"
„Ég veit það ekki. Ég hefi
aldrei heyrt hana nefna þig á
nafn."
VIKAN, nr. 42, 1943.
Vikunnar.
Lárétt skýring:
1. við. — 2. á buxum. — 9. amboð. — 12. tveir
samstæðir. — 13. ökumann. — 14. hæðir. — 16.
fisk. — 17. fremur lagleg. — 20. sletta. — 22.
málningu. — 23. mánuður. — 25. byrgi. — 26.
úthald. — 27. rífast. — 29. fálm. — 31. óhrein-
indi. — 32. hata. — 33. blástur. — 35. eyðslu. —
37. fljótgeðja. — 38. kænar. — 40. kaðall. — 41.
sagði fyrir. — 42. skefur. — 44. lampi. — 45.
vatnsfall. — 46. óhrein. — 49. fljótt. — 51. ull. —
53. viðutan. — 54. atviksorð. — 55. bókfær. —
57. snös. — 58. stjóm. — 59. endurtekið. — 60.
agn. — 62. urg. — 64. hrópa. — 66. verkur. —
68. landshluti.---69. ber vel aldurinn. — 71.
ámælir. — 74. ofmælt. — 76. kyrrð. — 77. dúkar.
— 79. hnuplaði. — 80. sagnmynd. — 81. leiði. —
82. kennimenn. — 83. fljót.
Lóðrétt skýring:
1. bára. — 2. fyrirlíta. — 3. saur. — 4. ungviði.
— 5. sund. — 6. orka. — 7. matarílát. — 8.
skemmtun. — 10. skurður. — 11. pæla. — 13. ráp.
— 15. kaf. — 18. feitmeti. — 19. eyða. — 21.
ílát. — 23. skæli. — 24. tré. — 26. hinn þrúðgi
Ás. — 28. íbúar sérstakra landa. — 28. örskots-
stund. — 30. fót. — 31. neðsti hluti hússins. —
32. höll. — 34. rekkjuvoð. — 36. bragðgott. —
38. viturs. — 39. staurs. — 41. í homi. — 43. dá.
— 47. hamingja. — 48. þá sem heita sama. —
49. blóð. — 50. tvíhljóða. — 52. ekki borðandi. —
54. erjur. — 56. baggi. — 59. Ijúka upp. — 61.
mannorðs spell. — 63. leiða. — 64. ólæti. — 65.
alda. — 67. þras. — 69. trúir ekki. — 70ö gras.
— 72. fugl. — 73. pípa. — 74. benda. — 75. lyfti-
efni. — 78. tveir samstæðir. — 79. sk.st.
Lausn á 204. krossgátu Vikunnar.
Lárétt: 1. róm. — 3. svarkur. — 9. sek. — 12.
ös. — 13. náið. — 14. úrum. — 16. fæ. — jj.
skjall. — 20. gnæfir. — 22. áum. — 23. sjá. —
25. ata. — 26. ort. — 27. skörp. — 29. ill. — 31.
em. — 32. skó. — 33. net. — 35. dýr. — 37. ið.
— 38. Reykjanes. — 40. tó. — 41. rellu. — 42„
rifta. — 44. fley. — 45. alda. — 46. kræfa. — 49.
ógift. — 51. ló. — 53. sjóðurinn. — 54. sá. —
55. ljá. — 57. als. — 58. enn. — 59. pál. — 60.
ást. — 62. kotin. — 64. ger. — 66. arf. — 68. goð.
— 69. sel. — 71. skraut. — 74. skilja. — 76. næ.
— 77. flón. — 79. skyr. — 80. ól. — 81. inn. —
82. Landsýn. — 83. ort.
Lóðrétt: — 1. röst. — 2. ósk. — 3. sálm. —• 4.
vil. — 5. að. — 6. kú. — 7. urg. — 8. rana. —
10. efi. — 11. kæri. — 13. naut. — 15. mæti. —
18. jám. — 19. sjö. — 21. fald. — 23. skóku. —
24. amar. — 26. orð. — 27. skyldfólk. — 28.
peninginn. — 30. lýt. — 31. eiðfall. — 32. sel. —
34. tef. — 36. rósamál. — 38. reyrs. — 39. stafn.
— 41. rek. — 43. alt. — 47. æja. — 48. aðsog. —
49. óreið. — 50. inn. — 52. ójá. — 54. sár. — 56.
ásar.---59. pell. — 61. traf. — 63. tog. — 64.
geir. — 65. asni. — 67. full. — 69. skyn. — 70.
malt. — 72. kæn. — 73. tóa. — 74. ský. — 75.
jór. — 78. N.N. — 79. S.S.