Vikan - 04.11.1943, Blaðsíða 10
10
......
ur i Ifl mi i IB,
nu 1IIII L 1II
VIKAN, nr. 44, 1943
L i s t i n
s
....................
MatseðiIIinn.
Hamborgarskinke.
Reykt svínslœri er afvatnað og síð-
an soðið, að því loknu látið inn í heit-
an ofn og brúnað. Ofurlitlu af sjóð-
andi vatni bætt á; öðruhvoru þarf
að ausa yfir steikina, og er hún soðin
i 3 kl.st. Þegar steikin er tilbúin, er
stráð yfir hana góðu lagi af flór-
sykri og síðan látin x ofn með góðum
yfirhita, til þess að sykurinn brúnist.
Framreidd með brúnni kjötkraftsósu,
brúnuðum kartöflum og soðnu græn-
*neti,
Hvít sagósúpa.
1% 1. vatn, 70 gr. sagógrjón,
börkur af hálfri sítrónu, 2 egg,
50 gr. sykur, 1 teskeið sherry,
100 gr. sveskjur, 50 gr. rúsínur,
safi úr hálfri sítrónu.
Suðan er látin koma upp á vatn-
inu, sagógrjónunum þá stráð út á og
Stöðugt hrært í þar til sýður. Soðin
Við mjög hægan eld í 10 mín. Sítrónu-
börkurinn er soðinn með í 5 mín., en
tekinn upp úr áður en súpan er fram-
reidd. Sveskjumar og rúsínumar em
soðnar sér í 10 mín., síðan er súp-
unni smátt og smátt hellt yfir á
eggin, sem áður hafa verið hrærð
hvít með sykrinum. Vatnið, sem rús-
inumar og sveskjumar vom soðnar í,
er ekki notað. Sheiry og sítrónusaf-
anum er blandað í við framreiðsluna.
(tJr matreiðslubók
Helgu Thorlacius).
Hásráð.
Að hreinsa giugga-gler.
Alls konar duft, vökvar og sápur
em notaðar til þess að hreinsa með
glugga, en það er vel hægt að kom-
ast af með vatn og sóda. Ofurlítill
Sódi er settur í volgt vatn. 2—3 rúður
em þvegnar í einu með váskaskinni
Og burstað vel út í öll hom með
öijúkum bursta. Siðan eru rúðumar
þerraðar og loks nuddaðar með dag-
blöðum, þangað til þær eru orðnar
gljáandi.
Munið, að það er bezt að þeyta
rjóma í djúpri skál.
Köflótt efni, er alltaf mjög í tízku
bæði í kjólum og kápum. Þessi tví-
skipti kjóll er hvít- og bláköflóttur.
Jakkinn er fóðraður með hárauðu
silki og beltið er einnig rautt.
Listin að lifa má vel teljast með
fögrum listum. Hún er fólgin í því,
að hafa sem mest gott af hverjum
hlut, að njóta þess, sem náttúran
lætur í té, og koma svo miklu góðu
til vegar hér á jörðunni, sem auðið
er. Það er mikill vandi að lifa far-
sæll, til þess þarf mikla list. Það er
með þessa list eins og með flestar
aðrar listir: hún er að mestu leyti
náttúrugáfa, en vér getum þó lært
hana að nokkm leyti. Foreldrar og
kennarar geta kennt oss hana dálítið,
en mest getum vér þó kennt oss hana
sjálfir.
Stórir gimsteinar em svo fágætir,
að það er eigi ómaksins vert að leita
þeirra; en svo er eigi um farsældina,
hún er miklu heldur eins og smáu
gimsteinamir, sém oft finnast, og má
safna saman og búa til úr fallegan
og eigulegan skrautgrip. Farsældin
er fólgin í því, að njóta ýmissa smá-
ánægjustunda, sem fyrir geta komið,
og sem vér eigi megum ganga fram
hjá, af þvi að vér viljum hafa stór-
kostlegar unaðssemdir.
Það eru eigi auðæfin, sem gera
lífið yndislegt, heldur smekkvísi,
menntun og umfram allt athygli og
viðkvæmt hjarta. Þetta tvennt er
alveg nauðsynlegt; en ef menn hafa
það til að bera, þá geta menn ávallt
verið farsælir, þó að annars sé allt
af skomum skammti. Þótt menn vinni
baki brotnu, geta menn haft djúp-
settar hugsanir og næma fegurðar-
tilfinningu.
Smekkvísi og fegurðartilfinning er
mönnum alveg nauðsynleg; þetta
hvortveggja gerir heimilin miklu
skemmtilegri og viðkunnanlegri. —
Jafnskjótt og menn stiga fæti inn
fyrir dyr hjá kunningja sínum, finna
menn, hvort fegurðartilfinningin ræð-
ur þar, því að þar sem farið hefir
verið eftir henni, þar er allt eitthvað
þægilegra og viðkunnanlegra, án þess
að hægt sé að gera sér ijósa hug-
mynd um, hvemig á því stendur. —
En þetta getur legið í því, að þar
eru bióm í gluggum, fögur mynd á
a ð I i f a.
♦ ................................—^
veggnum, bækur á borðinu, húsgögn-
in þægileg og smekkleg, þótt eigi séu
þau dýr og mörgum öðrum, sem
bendir á að heimilisfólkið kunni list-
ina að lifa.
Það er því skylda hvers manns,
að reyna að læra þessa mikilvægu
list, hvemig að á að fara til þess að
lifa farsælu lífi. Ef menn kunna hana,
þá geta menn haft gleði og unun af
lífinu, hversu fátækir sem þeir em.
Heimurinn þarf alls eigi að vera
neinn „eymda-“ eða „táradalur", ef
vér ekki sjálfir viljum það; vér höf-
um mikið vald yfir því, hver forlög
vor verða. Þótt vér séum blásnauðir,
höfum vér þó skynsemi og tilfinn-
ingu, og ef vér látum þetta hvor-
tveggja koma fram, eins og vér
hyggjum réttast, þá gerir það okkur
ánægða með sjálfum oss og aflar
okkur virðingar hjá öllum góðum
mönnum.
Listin að lifa er mest áríðandi I
heimilislífinu. Hið helzta skilyrði fyr-
ir því, að heimilið sé farsælt, er, að
þar sé viðkunnanlegt og notalegt. —
Þar sem ófriður er og deilur, óregla
og sóðaskapur, þar verður allt ógeð-
fellt. Þá er maðurinn kemur heim frá
vinnu sinni, þá er það eigi meira en
sanngjamt, að þar sé þrifalegt og
svo skemmtilegt, sem efnin leyfa.
Það er heimskuleg sparsemi hjá hús-
freyju, ef hún tímir eigi að kaupa
ýmsa smámuni, sem gera laglegt í
herberginu og era til prýðis. Ef hún
eigi hirðir um að hafa snoturt heima
fyrir, kann manni hennar að þykja
þar leiðinlegt og fara burtu til þess
að vera með kunningjum sínum.
CÚr bókinni ,,Sparsemi“.)
SVISSNESK ÚR
í miklu úrvali hjá
Sigurþór
Hafnarstræti 4.
<r—..■■■..................
s
s
I
5
E
Minnslu ávallt I
i
i
mildu sápunnar
NOTIÐ eingöngu
Heildsölubirgðir:
GUÐMUNDUR ÓtAFSSON áCO.
Auaturstræti 14. — Siml 5904.
HIGHLATHERING
PERFECTLY CLEANSINC
LEAVES HAIR SOFT
•miiluiiiHit iim joassofl. uiiura •