Vikan - 29.06.1944, Page 7
VIKAN, nr. 26, 1944
7
Myndir frá pjóðhátíðinni 17. og 18. júní
Avarp biskups. Hátíðin að Lögbergi hófst með því, að biskup íslands, herra
Sigurgeir Sigurðsson, flutti ávarp og bæn. Myndin er af biskupnum í ræðu-
stólnum, en bak við hann sjást nokkrir alþingismenn. (Ljósm. U. S. Army
Signal Corps).
Forseti Sameinaðs Alþingis, Gisli Sveinssou, lýsir yfir stofnun lýðveldis á
Islandi. Fyrir framan forsetastólinn sitja ráðherrarnir, Bjöm Þórðarson,
V .lhjálmur Þór, Einar Arnórsson og Björn Clafsson, en í baksýn sést austur
yfir Þingvelli og hólmana í öxará. (Ljósm. U. S. Army Signal Corps).
Kveðja sendifulltrúa Frakka, Á myndinni sést sendifulltrúi Frakka, Henry
Voillery, heilsa forsetanum. Til vinstri á myndinni sitja ráðherramir, en í
baksýn sést mannfjöldinn á hólmunum. (Ljósm. U. S. Army Signal Corps).
Iteykjavík, 18. júní. 18. júní fór fram í Reykjavík einhver fjölmennasta hóp-
ganga, sem sézt hefir hér á landi. 1 göngunni tóku þátt, auk um 1000 barna,
íjiróttamenn, stúdentar, templarar og fjölmörg stéttarfélög og önnur félaga-
samtök. Gengið var sunnan frá Stúdentagarði, eftir Bjarkargötu, Frikirkju-
vegi, Vonarstræti og Kirkjustræti, fram hjá Alþingishúsinu, en þar var for-
setinn hylltur af mannfjöldanum. Að lokum var gengið að Stjómarráðshús-
inu, en þar flutti forsetinn ræðu. Myndin er tekin af þaki Stjómarráðs-
hússins og gefur nokkra hugmynd um mannfjöldann, sem safnazt hafði
saman á Lækjartorgi og í götunum þar í kring. (Ljósm. U. S. Army Signal
Corps).
Þjóðiiátíð Keylívikinga 1874.
Framhald af bis. 3.
úr bænum og til öskjuhlíðar fyrir austan
bseinn. Þar var fyrirbúinn hátíðarstaður
Reykvíkinga. Hafði ]:ar vcrið rudd slctta
miltil og prýdd cftir föngum. Ræðustóll
var þar reictur og stengur í kring með
dönakum veifum á. Bæjarfógetinn, Lárus
Sveinbjörnsson, sts fyrstur í raðustólinn
og lýeti yfir því, að hátíðin værl sctt og
mælti eftir það fyrir minni konungs. Þá
mælti yfirkennari latínuskólans, Iíalldór
Friðriksscn, fyrir minni íslands, og þá
yfirkennari barnaskólans, Helgi Hclgasen,
fyrir minni Danmerkur; en kv-ði voru
jafnan sungin á milli eftir þjóðskáldin
Matthías og Steingrím. Þá var klukkan 4
er hátíðahaldið byrjaði. Konungur hafði
jafnframt boð mikið um daginn, og voru í
boði hans flestir hinir tignari höfðingjar
innlendir og útlendir.
Borðsalur konungs var salur einn lang-
ur í skólahúsinu; höfðu konungsmenn
tjaldað hann allan dýrum tjöldum og búið
fánum og skjaldarmerkjum. Konungur
sat á stóli fyrir miðju borði, en þar úti
frá prinsinn og aðrir höfðingjar á báðar
hendur. Gegnt konungi sat stallari og
hafði sem títt er umsjón alla. Borðbúnað-
ur allur var úr gulli og silfri, og að öllu
var veizlan hin dýrlegasta. Voru þar ýms
minni drukkin, og þá er konungur mælti
fyrir minni íslands dundi 101 skot frá her-
skipunum á höfninni. Að lokinni veizlu
þessari gekk konungur og margt tiginna
manna til hátíðarstaðarins á Öskjuhlíð.
Skömmu eftir að hátíðin hafði verið sett,
þar á hlíðinni, tók veður mjög að hvessa
og gjörði norðan rok, en þar með fylgdi
moldrok svo mikið að lítt þótti við vært, og
hörfuðu margir niður í bæinn. En um það
lcyti sem konungur kom til hátíðarstaðar-
ins, fór veðrið að kvrra og gerði gott veð-
ur. Var þá fagurt að sjá þaðan af hæðinni
út yfir nesin, vogana og skipin öll er lágu
á höfninni prúðbúin sem mest mátti verða
með marglitum fánum og öðru skipa-
skrauti; en hinsvegar blöstu fjöllin við: .
fagurlegá í kvöldsólinni. Konungi var fagn-
Framhald á bls. 15v.,,.';
í