Vikan - 26.09.1946, Blaðsíða 14

14
VIKA-N, nr. 39, 1946
FELUMYND
SKRÍTLUE.
Usg'.a konan: Nýi síminn kom í morgun, ég
steingleymdi alveg matnumJ
Heit ást!
Þau höfðu setið nokkra stund þegjandi, þegar
stúlkan sagði: „Þú ert eitthvað svo þögull í kvöld,
Agnar. Ertu — ertu alveg viss um, að þú elskir
mig?
„Elski þig," svaraði Agnar, „hvort ég elska
þig! Þegar við vorum að kveðjast i gærkvöldi,
beit hundur stykki úr fótleggnum á mér og ég
tók ekki eftir þvi fyrr en ég kom heim!“
Svör við Veiztu —? á bls. 4:
1. 2% milljón km.!
2; Birmingham.
á. 11. marz 1941.
;4'.j 10.
Glomma.
6. Það er syðsti oddi á meginlandi Suður*
f l Artieríku, í Chile.
7’ f lífrinni.
8. HUndseyra er það kallað, þegar brotin eru
horn á bókablöðum til að merkja við ákveðna
síðú í bók.
9. Kerið, sem Óðinn npýtti Stuttungamiðinum í.
10. Guðmundur Magnússon.
344.
krossgáta
Vikunnar
Bárétt skýring:
1. hverfi. — 4. ráð-
vanda. — 8. fótabúnaðar.
— 12. menn. — 13. teng-
ing. — 14. álmu. — 15.
drafla. — 16. faðm. —
18. fá. — 20. örvar. —
21. gagnleg. — 23. ætt-
arfylgju. — 24. kvæðis.
-— 26. eigulega. — 30.
fljót. — 32. dýrmætt
land. — 33. flæktu. —
34. velbúin. — 36. aðstoð.
— 38. skipti. — 40.
kraftur. — 41. hneigi. —
42. klæðageymsla. — 46.
laus. — 49. leiðindi. —
50. 52. — 51. sagnaritari.
— 52. hermikráka. — 53.
úlfsham. — 57. háls. —
58. ask. — 59. vinna. —
62. óbyggt svæði í borg.
— 64. hélt. — 66. viðbót. — 68. keyra. — 69.
uppistaða (vatn). — 70. keim. — 71. dá. — 72.
handkiæði. — 73. kom. — 74. heilt.
Lóðrétt skýring;
1. kargi. — 2. beina. — 3. hljóp. — 4. svölun.
— 5. beðanna. — 6. smádýr við sjó. — 7. þras. —
9. vinahót. — 10. enda. — 11. hár. —- 17. erfiði
til einskis. — 19. eftir af sári, þgf. — 20. flana. —
22. blað í bók. — 24. syndsamlegt framferði. —
25. kveðið. — 27. stafur. — 28. vafi. — 29. rúm.
— 30. lit. — 31. hagur. — 34. reigða. — 35. smái.
— 37. rengja. — 39. meindýr. — 43. róður. —
44. kvikar. — 45. úrkoma. — 46. má ekki veita
bjargir. — 47. leyfi. — 48. hærra. — 53. mild.
— 54. klið. — 55. straumkast. — 56. prik. — 57.
úrþvætti. — 60. fjáröflunarleið. — 61. stakt. —
63. stólpi. — 64. vísa. — 65. vin. — 67. eldsneyti.
Lausn á 343; krossgátu Vikunnar.
Lárétt: — 1. blek. — 4. ósæla. — 8. klóu. —
12. ráf. — 13. ösp. ■— 14. arg. — 15. egg. — 16.
árla. — 18. kraum. — 20. önug. — 21. dug. —
23. efs. — 24. árs. — 26. máttlaust. — 30. afl.
— 32. sit. — 33. rit. —34. vos. — 36. stjákla. —
38. aðalinn. — 40. óða. — 41. vik. — 42. afrifur.
— 46. Grimnir. — 49. róa. — 50. una. — 51. rós.
— 52. iði. — 53. öldudalur. — 57. ull. — 58. lon.
— 59. rim. — 62. kind. — 64. banda. — 66. fæla.
— 68. eld. — 69. joð. — 70. amt. — 71. ‘tál. —
72. flug. — 73. sigra. — 74. basl.
Lóðrétt: — 1. bráð. — 2. lár. — 3. efld. — 4.
ósk. — 5. spretta. — 6. lausara. — 7. arm. — 9.
lens. — 10. ógn. — 11. uggi. — 17. aum. — 19.
afl. -—• 20. ört. — 22. gáskafull. — 24. ástavísur.
— 25. oft. — 27. til. — 28. u-ið. — 29. von. —
30. askar. — 31. ljóra. — 34. vikni. — 35. sneri.
— 37. áði. — 39. lim. — 43. fót. — 44. und. —
45. raulaði. — 46. grandar. — 47. ról. — 48. iðn.
— 53. öld. — 54. don. — 55. rif. -— 56. skef. —
57. undu. — 60. mæta. — 61. fall. — 63. ill. —
64. bos. — 65. ama. — 67. lás.
Hamingjusama kona —
(Framhald af bls. 4).
tveggja ára,“ hugsaði hún og gretti sig
framan í mynd sína í speglinum.
Nú heyrði hún Bill stinga lyklinum í
skrána og reyndi því að hrista af sér
þunglyndið áður en hún fór niður til að
taka á móti háa, ljóshærða eiginmanninum.
Veslings Bill, hann mátti ekki fá að vita
um þessar hugsanir hennar.
„Sæl, elskan,“ sagði hann glaðlega,
„— hvernig hefir þér liðið í dag?“
„Ágætlega," sagði hún með uppgerðar
kæti, „ég fór og drakk te hjá frú Mere-
dith.“
„Hjá frú Meredith?" hrópaði hann. „Ég
sá hana sjálfur í fyrsta skipti í dag.“
„Sástu hana? Ekki minntist hún á það.“
„Það var líka eftir að þú fórst frá henni,
og þar að auki sá hún mig ekki,“ sagði
Bill hlæjandi. „Eg var á leiðinni heim í
kvöld. Meredith stanzaði við neðanjarðar-
jámbrautarstöðina og tók hana upp í bíl-
inn, einmitt þegar ég var að kaupa far-
miðann, en þau voru svo upptekin af hvoru
öðru, að þau sáu mig ekki. Þau geta auð-
sjáanlega ekki litið af hvoru öðru. Hún
er líka falleg — finnst þér ekki? Þetta
dásamlega, hrokkna, rauða hár?“
„Hrokkna, rauða hár —Jenny varð
hugsað til slétta, svarta hársins á frú
Meredith, þar sem það bar við græna
silkikoddana, og starði undrandi á Bill.
Allt í einu varð henni allt ljóst. Nú skildi
hún, hvers vegna frú Meredith hafði boðið
henni í te. Einungis til að sýna ríkidæmi
sitt og næra hjarta sitt á augljósri öfund
Jenny. Það fór hrollur um Jenny við til-
hugsunina um — dem^ntsarmbandið.
Orðalaust vafði hún handleggjunum um
háls Bill og þrýsti sér að honum.
„Taktu fast utan um mig, Bill,“ sagði
hún biðjandi.
Bill gerði það, undrandi en glaður á
svipinn.
„Hvað er að þér, ástin mín?“
„Ekkert,“ heyrðist hálfkæft við öxl
hans, „mér var það bara allt 1 einu ljóst,
að ég hefi allt það, sem ég get óskað mér
í þessum heimi.“ '