Vikan - 27.05.1948, Blaðsíða 13

VIKAN, nr. 22, 1948
13
l
• Vondi Sören •
Barnasaga
„Vertu ekki að striða litlu systur
þinni, Sören! Þú mátt ekki velta hest-
inum hans Óla,' Sören! Komdu ekki
við brúðuvagninn hennar Elsu, Sören.
Farðu, Sören, þú ert alltaf svo ó-
þsegur."
Á þessu gekk ailan daginn. Sören
neitaði því ekki, að hann væri vond-
ur strákur. Allir voru sammála um
það. Móðir hans, faðir, systkini og
öil skólabömin sögðu þetta.
„Það hlýtur að vera satt,“ sagði
Sören við sjálfan sig. Öllum ber sam-
an um það. En ég veit ekki hverju
þetta sætir. Eg ætlaði ekki að
skemma brúðuna hennar Elsu. Ég
ætlaði einungis að skoða hana. En
þá rak Elsa upp org og sagði, að
ég hefði í hyggju að rifa brúðuna
í smáagnir. Og þá skipaði mamma
mér strax að hypja mig. Þegar ég
hugðist hjálpa Óla við það að spenna
hestinn fyrir vagninn, fór hann að
hrína og sagði, að ég ætlaði að veita
öilu saman.
Það er ekki gaman að vera Sören,
þar sem allir þykjast fullvissir um
að ég sé vondur drengur.“
En þetta álit á Sören hafði þó við
nokkur rök “að styðjast. Hann hafði
stundum verið allharðleikinn við sér
minni máttar, hmndið þeim, tekið
eitthvað frá þeim í bili o. s. frv. Var
svo komið, að smákrakkar vora hrædd
við hann\ og fóm að æpa, er þau
sáu hann í nánd.
Þegar hér er komið sögu, var Sören
á leið í skólann. Hann hugsaði um
hvemig komið væri hag sínum, — og
var ekki ánægður. Þá heyrði hann
Biblíumyndir.
1. mynd. Þá sagði Bóas við Rut:
Heyr þú, dóttir min; far þú ekki
á annan akur til þess að tína, og far
þú heldur ekki héðan, en haltu þig
hér hjá stúlkum minum.
2. mynd.....Maðurinn, sem ég
hefi unnið hjá í dag, heitir Bóas.
Þá sagði Naomi við tengdadóttur
sína: Maðurinn er okkur nákominn;
hann er einn af iausnarmönnum
okkar.
3. mynd.......Hlýð þú, son minn,
á áminning föður þins og hafnal eigi
viðvörun móður þinnar; því að þær
em yndislegur sveigur á höfði þér
og men um háls þinn.
4. mynd.......Hlýð þú föður þin-
um, sem hefir getið þig, og fyrirlít
ekki móður þína, þótt hún sé orðin
gömul. Kaup þú sannleika, og sel
hann ekki.
skyndilega hrópað: „Bangsinn minn!
Ó, bangsinn minn datt i vatnið! Þama
stóð lítil stelpa, brúneyg, með hrokk-
ið hár, og ljósbláan borða í. Hún
grét, en úti á tjöminni, sem var í
garðinum við heimili hennar, flaut
bangsinn góði.
„Ég skal hjálpa þér,“ flýtti Sören
sér að segja. Hann opnaði hliðið og
þaut inn i garðinn. Hér var ekki tími
til að biðja um leyfi. Hann óttaðist,
að telpan mundi sjálf reyna að ná
þessu leikfangi sínu. En það mundi
vera henni um, megn.
Sören fór í flýti úr skóm og sokk-
um, og óð út í tjömina, til þess áð
ná í bangsann. Það tókst. Litla telp-
an varð svo glöð, þegar hún fékk
bangsann, að hún þrýsti honum að
sér, þó blautur væri, hljóp til húss-
ins og lét hjá líða að þakka fyrir
hjálpina.
Sören fór í sokkana og skóna og
hraðaði för sinni í skólann. Hann
kom þangað nógu snemma.
Allan daginn hugsaði hann um litlu
stelpuna með hrokkna hárið, og tók
ekki þátt í leikjum bamanna.
Svo átti síðasta kennslustundin að
hefjast. Þá kom skólastjórinn. Og
í fylgd með honum var fín frú og
lítil stelpa.
„Þarna er hann! Þetta er hann,“
sagði sú litla og hljóp til Sörens.
Hún sagði: „Þú ert bezti drengur
í heimi. Kærar þakkir fyrir hjálpina."
Bömin í bekknum góndu á Sören
og aðkomumæðgurnar. Þetta hlaut að
vera misskilningur. Var það ekki
rangnefni, að kalla Sören góðan
dreng ? En- mæðgumar gengu nú til
hans og þökkuðu honum með handa-
bandi. Þær báðu hann að koma og
heimsækja Önnulísu og leika sér að
öllu dótinu hennar í stóra garðinum
heima hjá henni.
Einhver sagði í hájfum hljöðum:
„Þær fá fljó.tlega nóg af Sören."
En það fór ekki svo. Sören gjör-
breyttist. Hann varð vingjamlegur og
hjálpfús.
Móðir hans veitti því nú athygli,
að hann var i raun og vem góður
við systkini sín.
Hún sagði: „Við höfum haft Sören
fyrir rangri sök.“ Og hún klappaði
á koll hans. „Krakkamir hafa oft
komið; illu á Sören, hljóðað upp og
klagað hann að ástæðulausu, er hann
hefir ætlað að hjálpa þeim.
Sören er góður drengur, og þið
skuluð fara að hans ráðum. Hann vill
ykkur vei. Héðan í frá skal engum
líðast að hafa Sören til ásteytingar.
Hann á það ekki skilið."
Þetta var önnulísu að þakka. Hún
varð fyrst til þess að lýsa því yfir
eða gera heyrinkunnugt, að Sören
væri bezti drengur. Það var henni
að þakka, að Sören bætti ráð sitt,
eða sýndi sitt rétta eðii; því raun
og sannleika var'hann góður. En þar
sem hann hafði oft verið hafður fyr-
ir rangri sök, var ekki von að vel
færi.
Velvild og þakklátssemi litlu stelp-
unnar varð Sören til , æfilangrar
blessunar.
Af þessu má það ljóst vera, hve
velvild og þakklæti fá miklu góðu
til vegar komið.
Þrir drengir i smábæ einum í
Bandaríkjunum skrópuðu úr skóla
til að fara í veiðitúr. Á leiðinni stöðv-
uðu þeir bíl til að flýta fyrir sér,
en maðurinn í bíinum reyndist vera
skólastjórinn!
! ! !
Sex ára gömul telpa í stórborg-
inni Cleveland í Bandaríkjunum, var
stödd i búð ásamt foreldrum sínum,
10 kílómetra frá heimili þeirra, þeg-
ar hún týndi foreldrum sínum. Henni
tókst að rata heim hjálparlaust.
Veiztu þetta — ?
Mynd efst til hægri: Úlfaldi getur dmkkið vatn, sem myndi 'vera hesti
banvænt. -— Mynd til vinstri: Ösérfróðir menn horfa venjuiega inn i hlið-
ina á kíkinum, sem þeir búa til, en ekki inn í endann. Stjörnuljósið lendir
þá á spegli, en ekki sjóngleri. — Mynd að neðan til hægri: Margar svampa-
tegundir em ónothæfar fyrir glemálar, sem í þeim sitja.