Vikan - 16.12.1948, Side 38

38
JÖLABLAÐ VTKUNNAR 1948
Gissur: Þorparinn hann Ken Búnkus ætlar að
koma hingað, og Rasmina ætlar að leggja fé í
þessa ónýtu gullnámu hans. Ég verð einhvern veg-
inn að koma í veg fyrir það!
Dóttirin: Pabbi, þú ætlar þó ekki að fara út
og láta þennan Búnkus gabba mömmu til að
kaupa hlutabréf í þessari einskisnýtu gullnámu?
Gissur: Nei, það skal aldrei ske! Ég hefi fund-
ið ráð til að losna við hann. Ég kem aftur eftir
klukkutíma.
Gissur: Heyrðu, Láki, mig langar til að biðja
þig að skrifa fyrir mig bréf. Þú gekkst i skóla.
Stebbi: Já, hann gekk i skóla — hann pass-
aði miðstöðina í Petsalotsý-skólanum!
Láki: Auðvitað get ég skrifað, en ég á dálít-
ið erfitt með stafsetninguna!
Krókur á móti bragði!
Gissur: Skrifaðu nú eins og ég les fyrir. Ég mundi
hafa skrifað þetta sjálfur, ef ég væri ekki hrædd-
ur um, að blókin hann Búnkus þekkti höndina mína!
Stebbi: Gissur, þetta er bráðsniðug hugmynd
hjá þér!
Láki: Truflaðu mig ekki svona! Hvernig er ,,feit“
skrifað ?
Búnkus: Ó, frú Rasmína, hér kem ég, vonandi
á réttum tíma! Þér hafið aldrei verið eins falleg
og núna, frú Rasmína!
Gissur: Alveg rétt, herra Búnkus!
Rasmína: Ó, þakka yður fyrir! En nú verðið
þér og maðurinn minn að fara inn í skrifstofuna
hans, á meðan ég hringi í símann!
Gissur: Fyrst langar mig til að biðja yður að
lesa fyrir mig þetta bréf. Ég gleymdi gleraugun-
um mínum í skrifstofunni.
Búnkus (les): Gissur, mikið dæmalaust er kon-
an þín heimsk! Eða andlitið á henni! Ég get varla
horft á hana! Og svo samkjaftar hún aldrei!
Búnkus (les áfram): Það hlýt-
ur áð vera hræðilegt að vera
kvæntur svona gamalli nöldur-
skjóðu.
«'
Gissur: Hvernig dirfist þér að tala
Rasmína: Ó, hvað ég var vitlaus, að ætla
að kaupa af honum þessi verðlausu hluta-
bréf! Þú hafðir rétt fyrir þér, hann er svindl-
ari! Og ég er stolt af því að þú skyldir
taka málstað minn!
,r -fiissur; Ég leyfi engum að tala -evona
um þig, elskan min!