Vikan - 06.07.1950, Qupperneq 13

VIKAN, nr. 26, 1950
13
ÞYRNI
RÚS
íi
Frásögn eftir Inge-Britt Allert
Teikningar eftir Nils Hansson
Skyndilega kom konungurinn gegn-
um hallarhliðið, hann hafði stokkið
glaðvakandi út úr fjárhirzlunni sinni
þar, sem hann hafði hrokkið upp al
værum biundi sitjandi mitt í krónu-
peningunum sínum. Hann var alltaf
vanur að vera úrillur á morgnana, en
nú rausaði hann meira en venjulega.
Það var hræðilegur gauragangur.
— „Má ég spyrja, hvaða mann-
kríli er nú þetta,“ sagði konung-
urinn og benti á prinsinn. — „Það
er Pio prins frá landinu lengst í
suðri, og það var hann, sem vakti
mig með kossi,“ sagði Þyrnirós. —
„Hvað gerði hann?,“ spurði drottn-
ingin og beit saman vörunum. Hún
var skelfingu lostin.
— „Hann kyssti mig, og nú vill
hann, að ég giftist honum líka.
Góði pabbi, má ég það?,“ spurði
Þyrnirós ákaft. Pio prins stóð graf-
kyrr og horfði niður á fætur sín-
ar, hann var dauðfeiminn, því að
hann hafði aldrei áður beðið sér
stúlku, og hann vissi ekki, hvort
hann hefði gert það á réttan hátt.
„Rólegur, kæri vinur,“ sagði
drottningin, sem var nývöknuð í
indæla silkistólnum sínum. „Hróp-
aðu ekki svona hátt, þú vekur alla
í húsinu.“ — „Já, það er nú kom-
inn tími til þess, þegar við höfum
sofið í hundrað ár. Hvar er annars
Þyrnirós?," hrópaði konungurinn,
„hún er aldrei nálæg, þegar ég vil
hafa tal af henni.“
— „Hér er ég, kæri pabbi,“ svar-
aði glaðleg rödd, og inn kom Þyrni-
rós og leiddi við hönd sér hinn unga
prins, sem roðnaði og hneigði sig
hæversklega. Hinn langi svefn
hafði gert Þyrnirós enn fegurri;
þegar hirðmeyjarnar sáu hana and-
vörpuðu þær af öfund og fóru til
þess að skoða andlit sitt í spegli.
— „Jæja, hm,“ sagði konungurinn.
„Ég veit ekki vel, hverju ég á að
svara, það hefur komið svo margt
fyrir í dag, að ég er alveg ringlaður.
En þið verðið sennilega að fá hvort
annað, ef þið viljið eiga hvort annað.
Það er sennilegt, að þetta sé duglegur
prins, þar sem hann gat vakið okkur
öll.
1 sama bili heyrðist hávært fóta-
tak í öllum stigum, það voru öll börn-
in, sem höfðu vaknað í felustöðum
sínum, sem nú komu þjótandi til að
segja: „Til hamingju!” Þau höfðu
aldrei lent í því að liggja falin í
hundrað ár, þó að þau færu í felu-
leik.
1. mynd: . . . Og er vér stóðum
þar við ekki allfáa daga, kom spá-
maður nokkur ofan frá Júdeu, Aga-
bus að nafni — Og hann kom til vor,
tók upp belti Páls, batt fætur sina
og hendur og mælti: Þetta segir hei-
iagur andi: Svo munu Gyöingar í
Jerúsalem binda manninn, sem á
þetta belti, og framselja hann í hend-
ur heiðingjum . . .
2. mynd: . . . Og öll borgin varð
uppvæg og fólkið þusti saman, og
þeir tóku Pál og drógu hann út fyrir
helgidóminn, og jafnskjótt var dyr-
unum iæst. En er þeir vildu lífláta
hann, barst foringjanum yfir her-
sveitinni fregn um það . . . en er
þeii' sáu hersveitarforingjana og her-
mennina hættu þeir að berja Pái.
Hersveitarforinginn kom þá að og
tók hann og skipaði að binda hann
með tveim viðjum . . .
3. mynd: En nokkrum dögum
Skattskrá Reykjavíkur
er til sýnis í Skattstofu Reykjavíkur frá mánudegi 26.
júní til laugardags 8. julí, að báðum dögum meðtöldum,
kl. 9—16,30 daglega.
I skattskránni eru skráð eftirtalin gjöld:
Tekjuskattur, tekjuskattsviðauki, eignarskattur,
eignarskattsviðauki, stríðsgróðaskattur, tryggingar-
gjald einstaklinga og námsbókagjald.
Jafnframt er til sýnis yfir sama tíma:
Skrá um iðgjaldagreiðslur atvinnurekenda — viku-
iðgjöld og áhættuiðgjöld — samkvæmt 112 og 113 gr.
laga um almannatryggingar. Skrá um þá menn í Reykja-
vík, sem réttindi hafa til niðurgreiðslu á kjötverði.
Kærufrestur er tvær vikur, og þurfa kærur að vera
komnar til Skattstofu Reykjavíkur, eða í bréfkassa
hennar, í síðasta lagi kl. 24 sunnudaginn 9. júlí n.k.
Skattstjórinn í Reykjavík
Halldór Sigfússon.
seinna kom Felíx með eiginkonu sinni
Drúsillu, sem var Gyðingaættar, og
lét sækja Pál, og hlýddi á mál hans
um trúna á Krist Jesúm.
4. mynd: En Agrippa sagði við
Pál: Nú et þér leyfilegt að tala þínu
máli. Páll rétti þá fram höndina og
bar fram vörn sína: . . . En Agrippa
sagði við Pál: Með litlu hyggur þú,
að þú munir gjöra mig kristinn!
(Eða: Lítið vantar á, að þú gjörir
mig kristinn.).