Vikan - 19.03.1992, Blaðsíða 24

KROATISK FJOLSKYLDA I NJARÐVIK
Gordon Srdoc (borið fram
Serdotsj) kom til íslands í
febrúar árið 1988 og hefur
því verið hér í fjögur ár. Ver-
esa kona hans og synirnir
tveir, Alan og Renato, komu
þann 22. nóvember sama ár
með fjórar töskur einar far-
teskis. Af hverju ísland?
„Það var einn vinur minn
sem kom hingað árið áður.
Þegar hann kom aftur heim
til Króatíu spurði hann mig
hvort ég væri tilbúinn að
fara til íslands og vinna,“
segir Gordon á ágætri ís-
lensku miðað við að hafa
aidrei lært málið á skipuleg-
an hátt. Þau vissu ekki mikið
um landið sem þau fluttust
til en þó það sem kennt er í
landafræði - að það er kalt á
íslandi og mikill fiskur. Þau
segja Islandskynninguna
króatísku, áður júgóslavn-
esku, hafa staðist í öllum
meginatriðum.
ÍSLAND OG VIGDÍS
„Nú vita Króatar allt um
ísland," segir Veresa en mikið
hefur verið skrifað um ísland í
króatísk blöð - meðal annars
af íslenskum blaðamanni sem
þau kunna ekki að nefna - þar
syðra í kjölfar þess að íslend-
ingar höfðu forgöngu um við-
urkenningu Króatíu sem sjálf-
stæðs ríkis. „Við vitum meira
að segja ýmislegt um gömlu
dagana á íslandi og Vigdísi
forseta auðvitað," bætir hún
við. Og þau segja sögu af því
þegar Alan hitti króatíska
kunningja sína meðan þau
voru þar í heimsókn fyrir
tveimur árum og kunningjarnir
spurðu hinnar sígildu spurn-
ingar hvort hann ætti heima í
snjóhúsi. Króatískt ungviði
mun hafa rekið upp stór augu
þegar Alan birtist skömmu sið-
ar með mynd af Keflavík; þetta
voru venjuleg hús.
Gordon lenti reyndar í vand-
ræðum þegar hann kom hing-
að fyrst vegna þess að honum
hafði hvorki verið útvegað
dvalar- né atvinnuleyfi en
hann hafði reiknað með að at-
vinnurekandinn myndi sjá um
það. „Ég þurfti að fara aftur
út,“ bætir hann við. Hann fékk
síðan vinnu á Skagaströnd en
segist ekki hafa verið ánægð-
ur með launin þar þannig að
hann flutti til Njarðvíkur. Hrak-
fallasagan var þó ekki öll
vegna þess að Vélsmiðjan
Ólsen, hinn nýi vinnustaður
Gordons, varö gjaldþrota þeg-
Þau lifa ekki um efni fram heldur kaupa hlutina eftir að hafa safnað fyrir þeim. Þannig er það í Króatíu.
Frh. á bls. 26
24 VIKAN 6. TBL. 1992
I