Vikan - 19.03.1992, Blaðsíða 52

JÓNA RÚNA KVARAN SKRIFAR
I N N S/í I S N E I
Skakkaföll
Einhvern veginn er þaö
svo aö þegar viö verö-
um fyrir áföllum hvers
konar er engu líkara en við
séum flest nokkuð viss um aö
okkur elti einhver óheppni,
jafnvel aö viö séum fædd undir
óheillastjörnu. Af þeim ástæð-
um teljum viö líklegt að við
séum meira en aörir aö takast
á viö vandamál og vesen hins
daglega lífs. Aftur á móti er
ekki fjarri okkur flestum, ef viö
fáum ávinning eöa aukin tæki-
færi til aö vinna úr, að álykta
sem svo: „Ég var heppinn
núna.“ Mögulega hvarflar bara
aö okkur að við kunnum þrátt
fyrir allt að vera í hópi þeirra
útvöldu sem bæöi heppni og
heillastjörnur vefja sig utan
um.
Eölilegra væri viö minni
hát.ar skakkaföll að minna
sjálfan sig á aö ekki er óeðli-
legt að í kringum okkur
glitti ekki öllum stundum í
glampa góðæris eða stórkost-
legra sigra. Mun eðlilegra er
aö eitt og annað miserfitt
hendi okkur á leið okkar um
lífsins óræðu vegi.
Það er alls ekkert skylt meö
svokallaöri óheppni og þeim
reynsluþáttum sem falla til
dæmis undir tímabundin veik-
indi, slys, eignatjón eða starfs-
missi. Sennilega komast fáir
hjá þannig áföllum og ekkert
athugavert við aö flokka þau
undir það sem venjuleg mann-
eskja getur þurft aö takast á
við til þess meðal annars aö
eignast aukinn þroska og ann-
aö andlegt veganesti. Þess
háttar öðlast fólk meöal ann-
ars vegna þess hvernig það
vinnur að og úr því sem getur
reynst þungt í skauti og verð-
ugt keppikefli að yfirstíga til aö
efla styrk og stöðugleika innra
lífs.
Allt hjal um hepphi annarra
- og þá sér f lagi þeirra sem
ekki eru að takast á við af-
leiðingar skakkafalla á ná-
Okkur
kunna aö
fallast
hendur.
Þá er gott
að muna
að aföll
geta verlð
lærdómsrlk
ekkert
síður en
stöðugur
ávlnnlngur.
aukið gildi þó erfitt sé að sætt-
ast á hugsanlega kosti þess
aö þurfa að takast á við við-
kvæma og vandmeðfarna á-
fallstengda reynsluþætti sem
okkur vaxa jafnframt í augum.
Okkur kunna að fallast
hendur. Þá er gott að muna að
áföll geta verið lærdómsrík,
ekkert síður en stöðugur
ávinningur og aðrir álíka sigrar
þessa ágæta lífs. Erfitt getur
þó verið að sjá og skilja gildi
þannig reynslu, sér í lagi á
meðan við erum að yfirvinna
hana. Margur kannast þó
furðu vel við að hafa ávaxtað
sitt pund ekkert síður á þyrn-
unum en á rósunum sjálfum
og hana nú. □
kvæmlega sama tíma og við -
er út í hött vegna þess að þeir
eiga örugglega við eitt og ann-
að að kljást eins og við þó það
sjáist kannski ekki í fljótu
bragöi eða standi skrifaö stór-
um stöfum utan á viðkomandi.
Hlutskipti flestra er að takast
á við sigra eða ósigra daglegr-
ar tilveru. Við eigum trúlega
öll, þegar betur er að gáð, ein-
hvers konar „val" þegar kemur
að því að leysa úr og vinna sig
frá þeim sálarlegu viðjum sem
viðgengist geta þegar við
verðum án fyrirvara fyrir hvers
kyns reynslu sem verður að
fella undir skakkafallaferli.
Reynsla af þeim toga er einn
þáttur þess sem gefur lífinu
Vinnutíma lokið!
Mætið allir
stundvíslega
á morgun!
52 VIKAN 6. TBL. 1992