Vikan - 20.10.1995, Blaðsíða 27

Brent skipulagði þetta rán, sagði Lili.
En það kom ekki fram í réttarhöldunum?
Nei. Enginn vissi að Brent hefði verið viðriðinn þetta rán.
Alls enginn?
Bara ég.
Þú verður að segja mér allan sannleikann, Lili.
Þá það. Þetta var bankarán. Allir höfðu fengið sinn skerf nema
tveir - Brent og annar til. Brent faldi þeningana á öruggum stað.
Hann horfði beint framan í hana. Hún deplaði öðru auganu:
9g ég veit hvar peningarnir eru faldir, skilurðu?
Á ég að trúa því að þú vitir hvar Brent faldi næstum 300.000
dali?
Já.
Nú varð honum loksins Ijóst hvað hún hafði sagt. Rödd hans var
hás af geðshræringu þegar hann sagði:
Ef þú veist hvar peningarnir eru hvers vegna sækirðu þá ekki?
Hvers vegna ertu ekki búin að sækja þá fyrir löngu?
Nú kemur til þinna kasta.
Hann sat og velti þessu fyrir sér nokkra stund.
Viltu hjálpa mér að ná í þá, Al, spurði hún. Þá þarf hvorugt okkar
að hafa áhyggjur af peningum, fyrst um sinn að minnsta kosti.
Hvort hann vildi hjálpa henni að ná í þá? Hún þurfti ekki að
sþyrja um það. Hann sagði:
Það var annar maður með í spilinu, var það ekki?
Jú, það er rétt. Það var annar maður sem vissi hvar peningarnir
eru faldir.
Hver er það? Og hvar er hann?
Hún sveiflaði annarri hendinni um leið og hún svaraði:
Tja, skilurðu, hann er horfinn.
Hún dreyþti á glasi sínu.
Þú þarft ekki að hafa neinar áhyggjur af honum.
Hvar eru peningarnir faldir?
Ég skal sýna þér það. Við skulum aka þangað á eftir.
Ef þú ert að leika á mig Lili, þá. . .
Þetta er dagsatt, Al. Eg vildi bara bíða með að segja þér frá
25
VIKAN