Vikan - 31.07.1975, Blaðsíða 9

Þilfarið var vott og hált, það
var engu llkara en að sjórinn væri
blandaður olfu, þegar hann
skvettist upp á þilfarið. Það var
eins og þykk skýin hefðu vafið
skipið i ullarflóka og þau fylgdu
Beatrice Cenci eftir, eins og þau
vildu halda sem lengst i þennan
farkost.
Susan sá fyrir framan sig eina
farþegann, sem hafði kjark til að
fara lit á þilfar i þessu veðri.
Þetta var veður sem henni likaði,
hér var hUn eins stöðug á fótunum
og hver annar.
Maðurinn fyrir framan hana
gekk yfir þilfarið og hélt áfram
erfiöri göngu sinni stjórnborðs-
megin. Hún sá að hann riðaði við,
þegar stormurinn kom á móti
honum, en hann ætlaði sýnilega
ekki að gefast upp og það ætlaði
hUn heldur ekki að gera.
HUn tók stóra beygju, áður en
hUn lagði á móti vindinum. En
svo nam hún snarlega staðar,
þetta var kannski of hættulegt og
það myndi koma sér vel fyrir Er-
ic, ef hún hrykki fyrir borð.
Þaö greip hana eitthvert ofboð.
Eric fengi þá vilja sinum fram-
gengt. Hann yrði sigurvegari, eft-
ir öll þessi ár.
HUn fór að kjökra, en svo fann
hUn aö kjarkurinn jókst, hUn varð
að streitast á móti, hUn varð að
vinna sigur. Þetta var sennilega
adrenaliniö. HUn fór að feta sig
hægtáfram móti storminum, full-
viss um að hún myndi vinna sig-
ur, eins og hún hafði gert fram að
þessu.
„ÞU getur ekki tekið þessa
hindrun!”
,,JU, það get ég vel!”
„Nei, þU getur þaö ekki. Thund-
erbolt er ekki fær um það!”
„ÞU þorir ekki!”
„JU, það geri ég, ég þori öllu!”
Svo kom þessi sigurvissa yfir
hana, en rétt í þvi var henni ljóst
að bilið á milli hestsins og hindr-
unarinnar var of breitt.
Síðar, þegar hUn lá á sjUkra-
hUsinu, var henni ljóst hvilikur
bjáni hUn hafði verið. Eric fékk
alltaf vilja slnum framgengt.
En samt ekki þá. Og heldur
ekki nUna. Aldrei framar...
Styrk hönd greip i handlegg
hennar og sveiflaði henni I skjól
viö einn reykháfinn...
Susan sneri sér við, hún var
meö ofsalegan hjartslátt.
— Hvaö þaö er, sem við erum
að reyna aö sanna, sagði Cook
prófessor, — þá held ég að við sé-
um bUin að gera nóg af þvi I bili.
Susan varð hálf máttlaus, en
henni létti samt mikið. Þó að
hann væri einn af sessunautum
hennar við matborðið, þá hafði
hann engan rétt til að meðhöndla
hana sem óþekkan krakka. Hún
losaði handlegg sinn og gekk i
burtu.
— Það er verið að framreiða te,
við skulum koma og fá okkur
hressingu, sagöi hann.
— Mig íangar ekki i te, sagöi
hUn, nokkuö fastmælt.
Sumarsaga 9
— Ég held að þér hefðuð nU
samt gott af þvi, sagði hann. —
Yöur hlýtur að vera kalt. Hann
greip aftur um arm hennar og
leiddi hana á móti vindinum.
Henni varð ennþá kaldara,
þegar hUn var komin i skjól. Sus-
an tók eftir þvi, að hann gekk
hægar, vegna hennar, án þess að
minnast á það. Þau böröust á
móti veðrinu og komust fljótlega
inn i hlýjuna.
— Jæja, þá erum við komin.
Hann opnaði dyrnar. — Þér vitið
að fólk sem fer i gönguferðir sam-
an um þilfarið, vekur forvitni
fólks. Viö ættum eiginlega aö
koma af stað einhverjum kjafta-
sögum, það væri hressandi fyrir
hina farþegana.
Susan var nU ekki viss um, aö
hUn vildi taka þátt i þeim leik...
Viö kvöldverðinn þetta kvöld,
hikuöu farþegarnir yfirleitt i
dyragættinni og virtu fyrir sér
boröin, sem flest voru mannlaus.
Þau komu ekki strax auga á borð-
ið sitt og litu kringum sig eftir
einhverju kunnuglegu andliti, til
að setjast þar.
— Ég vil fisk, sagði frU Aber-
crombie ákveðin, — fisk og enga
sósu.
— Mér finnst það mjög skyn-
samleg ákvörðun og ég hefi alltaf
haft það á tilfinningunni aö þaö sé
best aö borða þær fæðutegundir,
sem eru hagvanar i umhverfinu.
— Ég vil lfka fisk, sagði Val-
erie, þegar spurnaraugu þjónsins
litu á hana. Henni fannst þetta
skemmtileg skoöun.
— Mér finnst lika þetta hljóma
vel, sagði herra Slade, um leið og
hann bað um leyfi til aö sitja hjá
þeim, þar sem enginn var mættur
við borðið hans. Það var engin á-
stæða til að neita honum um þá
bón.
Einn af öðrum,. sem sat við
sama borð, fylgdu ráöum frú
Abercrombie.
— Vilja þá allir fisk? spurði
þjónninn og það var ekki laust viö
fýlusvip á ásjónu hans. — Græn-
meti? Franskar kartöflur?
— Ekki handa mér, sagöi frU
Abercrombie. HUn var aldursfor-
FORD
Þjónustuumboð
SVEINN
EGILSSON HF
Lúkas-verkstæðið, Suðurlandsbr. 10, Rvík 81320
O. Engilberts hf. Auðbr. 51, Kópavogi 43140
Bjarmi s.f. Suðurlandsbraut 2 Rvík. Guðvarður Elíasson, Bílaverkst 35300
Reykjavíkurvegi 78, Hafnarfirði 52310
Bifreiðaverkst. BG, Grófin 7, Keflavík 92-1950
Aage Michaelsen, Hveragerði 99-4166
Bifreiðaverkst. Kaupf. Rangæinga Hvolsvelli 99-5121
Bilaverkst. Kaupf. V-Skaft. Vík, Mýrdal 99-7201
Bílaverkst. Höfn, Hornafirði 97-8392
Dráttarbrautin hf., Neskaupstað 97-7308-09
Bílaverkst. Lykill, Reyðarfirði 97-4188
Bílaverkst. Brynjólfs Vignissonar Egilsstöðum 97-1179
Bílaverkst. Jóns Þorgrímssonar, Húsavik 96-41207
BSA verkstæðið Akureyri 96-2166
Bílaverkst. Kaupf. Skagf., Sauðárkróki Vélaverkst. Víðir, Víðidal, Húnavatnss. 95-5200
sími um Víðigerði
Vélsmiðja Húnvetninga, Blönduósi 95-4128
Bílaverkst. ísafjarðar, ísafirði 94-3837
Vélsm. Bolungarvikur, Bolungarvik 94-7370
Bifreiðaþjónusta BR., Stykkishólmi 93-8309
Bíla- og trésmiðjan, Borgarnesi 93-7200
Bilaverkst. Ragnars, Borgarnesi 93-7178
Brautin, Akrjfttesi 93-2157
Haraldur Boðvarsson & Co. Bílaverkstæði, Akranesi 93-2076
Bilamiðstöðin, Akranesi 93-1795
Bílaverkst. Kristjáns og Bjarna, Vestm.eyjum 98-1435