Vikan - 12.09.2000, Blaðsíða 2

í bvriun vikunnar
Nína kom í vinn-
una í nýjum kjól. Anna,
samstarfskona henn-
ar, sýndi kjólnum
mikinn áhuga,
spurði hvar hann væri
keyptur, hvað hann
hefði kostað og
hvort honum væri
stillt út í búðar-
gluggann.
„Ef þú ætlar að kaupa
þér svona kjól verðurðu aö
segja mér frá því ef þú ætlar
að koma í honum í vinnuna
svo við séum ekki báðar í eins
kjólum," sagöi Nína.
„Mér myndi aldrei detta í
hug að koma í vinnuna í
svona kjól." var svarið.
Gunna fór regluiega niður að
tjfirn að gefa findunum. Einu
sinni sem oftar liegar hún
var að henda brauðmolum út
í vatnið vatt sér að henní
mjög alvarlegur maður og
sagði: „Ueistu bað, kona
góð, að á meðan hú ert að
fóðra fugla á bessu dýríndis
hrauði er fólk að svelta í
briðja heiminum."
Gunna var ekki vön að láta
slá síg út af lagínu og svar-
aði:
„Fyrirgefðu, vinur, en ég get
bara ekki kastað svo langt.“
ák *
I

Þjónuslustúlkan á
kjúklingastaðnum var orðin
þreytt og ergileg þegar langt
var liðið á kvöldið. Feimnis-
legur og uppburðarlítill ung-
lingur kom inn í salinn ogsett-
ist við eill borðið og þjónustu-
stúlkan gekk til hans. Strák-
urinn var lengi að hugsa og
átti erfilt með að koma pönt-
uninni frá sér svo stúlkan
spurði: „Viltu hafa kjúkling-
inn venjulegan eða stökkan?"
„Já," stamaði slrákurinn.
„Já, hvað?" spurði þjón-
ustustúlkan og það var ekki
lausl við að luin hvessti sig
svolítið.
„Já, lakk!" sagði strákurinn
og roðnaði.
Ella var að láta laga bað-
herbergið hjá sér og verktak-
inn var kominn. Þau voru að
ákveða hæðina á sturtu-
hausnum íbaðkarinu þeg-
ar síminn hringdi. Ella
steig upp úr baðkarinu
og rétt náði að grípa
símann, móð og
másandi áöur en
maðurinn hennar
lagði á.
„Ert þetta
þú elskan!
Fyrirgefðu hvaö
eg var sein að
svara. Ég var í bað-
inu með verktakan-
um.“
Pétur sat á
bekk og var
|||v að bíða eft-
K ir slrætó
M þegar
W maður
' með hund
kom gang-
andi lil hans.
Maðurinn sagði hon-
um að þessi hundur kynni
að tala og hann þyrlti aö selja
hann og bauð Pétri hundinn
fyrir 10 þúsund krónur. Pét-
ur varð hálf pirraður og sagði
manninum að snauta í burtu
með hundinn. Þá sagði hund-
urinn: „Góði herra, kauptu
mig! Þessi maðurgerirekkerl
annaö en að skamma mig og
svo lokar hann mig inni
límunum saman og sveltir
mig." Pétur varð alveg gátt-
aður og hrópaði upp yfir sig:
„Hann talar í alvöru! Af
hverju í ósköpunum ætlarðu
að selja hund sem talar?"
„Ég er bara fyrir löngu
búinn að l'á nóg al'
lygunum í
honum."
Nýútskrifaður há-
skólastúdent í
Bandaríkjunum fór á
skrifstofu iðnaðar-
ráðuneytisins til að
sækja um starf við
iðnaðarnjósnir. Þegar
hann kom inn var
hann beðinn um að
fara með lokað um-
slaa upp á fjórðu
hæo og afhenda það
skrifstofustjóranum.
Hann aat ekki á
sér setið og þegar
hann var kominn
fram á ganginn
laumaðist hann inn í
afvikið skot og opn-
aði umslagið. lnni í
því var lítiTÍ miði sem
á stóð: „Þú ert ráðinn.
Komdu með umslag-
ið upp á fimmtu
hæar
I