Menntamál - 01.07.1928, Side 13

MENTAMÁL
75
að þegar sníða skal námsgreirium stakk, og ætla hverri sinn
tíma, og svo að ákveða nánar námsefni i sumum greinum, þá
er hætt við, aS heyrist kanski hljóS úr horni og verSi ekki allir
sammála um, hvaS taka skuli og hverju sleppa. Getur margt
á milli horiS, og mun reynzlan ein verSa úr aS skera um sumt.
En góSs er aS vænta af þessu í heild sinni.
Kennarastjettinni er hjer lagt í hendur alveg einstakt tæki-
færi til þess aS búa sjálíri sjer í haginn og ráSa sjálf fram úr
þeint málum, sem henni eru hugstæSust. Henni er sjálfri faliS
aS ráSa gæfu sinni.
H. Hjv.
Handiðnaður í skólum.
(Kafli úr erindi fluttu á SeySisfirSi, nokkuS breyttur).
Idjer aS framan hefir veriS drepiS á rjett bernskunnar til að
lifa bernskulífi, og rjett æskunnar til að lifa æskulifi. Á þessu
hvílir öll uppeldisfræSi. En því miSur mega skólarnir játa á
sig niargar stórar syndir í þessum efnum — já, miklu stærri
en heimilin. Á heimilunum eru ]>aS likamlegu störfin, sem vega
upp á tnóti þvinguninni. ÞaS er því eSlilegt aS menn spyrji:
Er öll sú bóklega fræSsla, sem nú er í skólunum, eSlileg fyr-
ir börn og unglinga? Er 5—6 stunda seta á skólabekkjum dag-
lega heillavænleg? Um þaS mál eru vitanlega skiftar skoSanir,
en þó hygg jeg, aS flestir sjái nú hetur og betur, aS skólarnir
eru of einhliSa, — þaS er aS eins bókfræSsla, sem þeir veita
flestir hverjir. — Augu manna eru því hetur og betur aS ljúk-
ast upp fyrir því, aö verkleg fræSsla á brýnt erindi inn í skól-
ana. Ýmiskonar handiSnaSur rySur sjer þar óSum til rúms. ÞaS
er i samræmi viS kröfur lífsins, hin helzta þeirra er einmitt