Menntamál - 01.11.1944, Side 6

152
MENNTAMÁL
„Söngur var yfirleitt ekki kenndur.“
„En í Hafnarfirði, þegar þú komst þangað?“
„Jú, þar hafði söngur verið kenndur um alllangt skeið.
Sigfús Einarsson hafði t. d. kennt þar söng í tvo vetur,
bæði við barnaskólann og Flensborgarskólann. En hann
réðst söngkennari að kennaraskólanum haustið 1908.“
„Tókst þú við söngkennslunni af Sigfúsi?“
„Já. Auk þess kenndi ég að sjálfsögðu ýmsar aðrar
námsgreinar í barnaskólanum, en mér er samt óhætt að
fullyrða, að sönglistarstörfin hafi verið aðalviðfangsefni
mitt þessi 36 ár, sem liðin eru síðan ég kom til Hafnar-
fjarðar. Ég hef til dæmis að taka verið organleikari í
þjóðkirkjunni í 30 ár, kennt á hljóðfæri fyrstu árin og
stofnað söngflokka og stjórnað þeim, karlakórum, blönd-
uðum kór og kvennakór. Og það vita tæpast aðrir en þeir,
sem reyna, hve tímafrek slík störf eru. I Flensborgar-
skólanum kenndi ég söng óslitið til 1921, en í barnaskól-
anum kenni ég hann enn. í Flensborg kenndi ég nemend-
unum söngfræði og nótnalestur, svo að þeir gátu sungið
fleirraddað frá blaðinu, er bezt lét. Ég æfði einnig dá-
lítið nótnalestur í barnaskólanum og komst svo langt með
nemendur efstu bekkjanna, að þeir gátu einnig sungið
frá blaðinu. Ég hef haldið þessu lítils háttar áfram alla
tíð, en komizt styttra, vegna þess að síðan 1918 hefur
hverjum bekk ekki verið kenndur söngur nema eina stund
í viku, en áður jafnan tvær stundir á viku. En upphafið
að þessari nótnalestrarkennslu minni var það, að Sigfús
Einarsson hafði farið utan, þegar kennaraskólinn var
stofnaður, til þess að kynna sér nýja söngkennsluaðferð,
hina svonefndu belgversku aðferð til þess að syngja eftir
nótum á hægari hátt en áður hafði tíðkazt. Ég lærði þessa
aðferð á námskeiði hjá Sigfúsi í Kennaraskólanum árið
eftir, og á næstu árum fór ég auk þess þrívegis til útlanda
til frekara söngkennslunáms, enda hefur það ævinlega
verið álit mitt, að kennarar verði að halda sér vakandi