Menntamál - 01.11.1944, Blaðsíða 21

MENNTAMÁL
167
inn af skrykkj óttum framróðri okkar er sá, að við höf-
um eignazt hrærigraut af skólum og fálmkenndar til-
raunir í uppeldismálum. Dæmi þessa eru kunn. Við höf-
um, sem sagt, ekki fengið verulegar umbætur á þessu
sviði frekar en öðrum undir hinu gamla þjóðskipulagi.
Við eygjum að vísu nýskipan skólamála, sem nokkurs má
af vænta, og bætt launalög eru í uppsiglingu. Þetta eru
merkilegir áfangar og mikils virði, ef vel tekst.
En á þessum tímamótum, lýðveldisárinu, á 20 ára af-
mæli Menntamála, er mér efst í huga sú ósk til handa
íslenzku þjóðinni og íslenzkri framtíð, að henni auðnist
að eignast stjórnskipulag, sem skilur, að atvinnumál, við-
skiptamál og menntamál eru óaðgreinanlegir þættir í vel-
farnaði hverrar þjóðar, og framkvæmir nytsöm verk 1
krafti þess skilnings. Þessir þættir verða að sameinast,
jafnstyrkir, í þeirri taug, sem þjóðin festir skip sitt
við, — það er líftaug hennar. Mætti þá svo fara, að gagn-
kvæmur skilningur yxi milli stétta þjóðfélagsins, — og
„mest er það umvarðandi, að íslenzkir sjálfir fái elsku
til skóla vors“, eins og það er orðað í skýrslu Bessastaða-
skóla árið 1840.
Landsuppfrœðingarfélagið
var stofnað árið 1794, eða fyrir 150 árum. Magnús Stephensen
konferenzráð var alla tíð lífið og sálin í því félagi. l>að félag gaf
meðal annars út Kvöldvökur Hannesar biskups Finnssonar, Minnis-
verð tíðindi, Gaman og alvöru, Vinagleði og Eltirmæli 18. aldar.
Heimili og skóli.
í 5. hefti þessa árs skrifar séra Halldór Kolbeins grein: Gtdl í lófa
framtíðarinnar. „Heilbrigt uppeldi cr ltið sanna gull í lófa framtíðar-
innar. Það er allra verðmætast," segir hann. Valdimar V. Snævarr,
fyrr skólastjóri í Neskaupstað, skrifar kveðjugrein til kennara og
barna þar eystra. Hannes J. Magnússon skrifar um eftirlætisbarnið
og Pétur Sigurðsson um áhrif kv'ikmynda. Ymislegt fleira er í heftinu.