Menntamál - 01.11.1944, Blaðsíða 17

MENNTAMÁL
163
ljóst, sem að þessu unnu, að þess mundi vera þörf.
Reynslan ein getui sýnt til hlítar, hvað vel hefur tekizt
og hvað miður í gerð kennslubókar.
Þessi endurskoðun námsbókanna hefur ekki verið haf-
in enn. Flestar þeirra eru aðeins endurprentaðar ár frá
ári óbreyttar, og tekst þó hvergi nærri að láta þá véla-
vinnu ganga svo greitt, að skólarnir þurfi ekki að bíða
þeirra til mikils baga. Þeim einum er varpað fyrir borð,
sem reynast alóhæfar, og gengur jafnvel erfiðlega að fá
aðrar nýjar í staðinn, svo sem kennslubók í kristnum
fræðum. Lestrarbækur voru góð úrbót á sínum tíma, en
full reynsla er fengin um það, að þær eru eklci fullnægj-
andi. Lesefnið í fyrstu flokkunum er alltof lítið, og í síð-
ari flokkana vantar margt, sem gæti orðið til stuðnings
við móðurmálskennsluna. Er þetta nefnt aðeins sem dæmi.
Ríkisútgáfan mun vera í svipinn stjórnarlaust fyrirtæki.
Naumast verður það talið heppilegt, svo mikilvæg sem
hún er barnafræðslunni í landinu, en fyrrverandi stjórn-
arnefnd mun að vísu hafa hagað svo störfum hin síðari
ár, að þess yrði saknað sem minnst, þegar hún hyrfi
úr sögunni. En þrátt fyrir þá annmarka, sem orðið hafa
á framkvæmd þessa stórþarfa fyrirtækis, námsbókaút-
gáfunnar, mundi þó stórum verr komið, ef hennar hefði
ekki notið við. Getur hver sem vill gizkað á eftir almennu
verðlagi á bókum hin síðustu ár, hvílík byrði það væri
barnmörgum heimilum að sjá börnum sínum fyrir álíka
námsbókakosti og nú fæst fyrir námsbókagjaldið, ef
„einkaframtakinu“ væri látið eftir að annast útgáfu
þeirra og sölu. Ber því hina bráðustu nauðsyn til að bæta
úr ágöllum um stjórn námsbókaútgáfunnar og fram-
kvæmd.