Menntamál - 01.11.1944, Qupperneq 7

MENNTAMÁL
153
og fylg-jast með því, sem er að gerast annars staðar í
meðferð kennslugreina þeirra.“
„Hvernig var með kennslubækur við sönginn?“ segi ég.
,,Við notuðum fyrst sönghefti eftir Jónas Helgason, er
hann nefndi Söngkennslubækur fyrir byrjendur, — Litlu
heftin, sem við kölluðum, — en 1918 gáfum við Sigfús
Einarsson og Pétur Lárusson út tvö sönghefti þrírödduð,
Skólasöngbókina, og voru þau lengi notuð. Svo kom Hand-
bók söngkennara 1929, eftir Aðalstein Eiríksson, Pál
Isólfsson, Þórð Kristleifsson og mig. Á næstu árum gáf-
um við þessir sömu menn út þrjú hefti af Skólasöngvum.
En nú eru þessar bækur allar uppgengnar, svo að við
söngkennararnir stöndum k?nnslubókalausir.“
„Er engin von til, að úr því rætist?“ segi ég.
„Jú, ég á von á því,“ segir Friðrik. „Fyrir rúmu ári
var okkur Páli Halldórssyni söngkennara falið að undir-
búa þrjú textahefti til notkunar við söngkennslu í barna-
skólum, og geri ég ráð fyrir, að þau komi út áður langt
um líður.“
„En nóturnar?“
„Það er í ráði, að tilsvarandi nótnahefti verði svo gef-
in út á eftir,“ segir Friðrik. „Annars vildum við Páll
Halldórsson fá að segja seinna í Menntamálum nokkur
orð um þessa útgáfu sérstaklega og fleira, er út mun
verða gefið af þessu tagi.“
„Það þykir mér gott að heyra,“ segi ég, „og svo mun
einnig vera um marga lesendur Menntamála.“