Vorið - 01.12.1949, Page 20
138
VORIÐ
MALEN (með djúpri karlmanns-
rödd): Góða kvöldið, góðu börn-
in mín! Ég kem með jólaóskir og
kannske gullin fín! (Gengur fram
á gólfið).
JENNÝ, INGA og LÍSA (hlæja og
spauga hver við aðra, og sýna
með leynd stoppnálina, svamp-
inn og skærin, sem þær hafa til-
búin!)
JUHL (réttir jólasveininum hönd-
ina): Velkominn, jólasveinn, og
þökk fyrii', að þú vildir koma og
heimsækja okkur.
MALEN (leggur höndina ástúð-
lega á axlir ungfrú Juhl). Sjálf-
þakkað, mín kæra ungfrú. Og
alveg sérstaklega óska ég yður
gleðilegra jóla. (Strýkur um kinn
hennar).
JUHL (ósjálfrátt): Ó!
MALEN (snýr sér til barnanna):
Og einnig ykkur, góðu börnin
mín! Ykkur óska ég af hjarta
góðra og gleðilegra jóla.
BÖRNIN (í kór): Þökk fyrir. Við
óskum þess sama!
KRISTÍN: Hefur þú nokkrar jóla-
gjafir handa okkur?
MALEN (veifar pokanum): Já, það
megið þið vera viss um. (Bendir
á pokann). Hann er alveg fullur.
(Við ungfrú Juhl): En fyrst verð
ég að vita, hvernig börnin hafa
hagað sér undanfarið.
JUHL: Þau hafa öll hagað sér ágæt-
lega — nema Malen.
MALEN: Hvað segið þér, ungfrú
Juhl. Mín fallega, góða, litla
Malen, — nei, því trúi ég ekki!
Hún sem er einmitt mesta dygða-
ljósið í öllum skólanum. Hvar er
annars þessi góða stúlka?
JUHL: Hún er uppi á herbergi
sínu. Ég dæmdi hana í stofufang-
elsi.
MALEN (með óblíðri röddu): Nei,
svei, ungfrú Juhl, — stofufangelsi
— á sjálfu aðfangadagskvöldinu.
(Meðan hinar hafa forvitnar
horft á, hefur Inga komið sér bak
við Malenu, og stingur hana í
fótinn með nálinni).
MALEN: Ó, ó (barmar sér, nýr fót-
inn).
JUHL: Hvað er að, hr. jólasveinn?
MALEN (áttar sig): Fyrirgefið, —
það var bara eitthvað, sem stakk
mig í fótinn.
JUHL (við börnin): Látið jóla-
sveininn fá stól—og gefið honum
köku. (Gengur að borðinu og
snýr baki að himun, meðan. eftir-
farandi fer fram).
LÍSA (hefur lagt svamp undir blað
á stól). Já, gerið þér svo vel, hr.
jólasveinn! Viljið þér ekki fá yð-
ur sæti?
MALEN (horfir með tortryggni á
stólinn, lyftir upp blaðinu og
fjarlægir svampinn). Beztu þakk-
ir, — ég sit ekki á svömpum. (Set-
ur hann í pokann).
BÖRNIN (horfa sneypuleg hvert á
annað).
MALEN: Og hvað er það, sem þú