Bjarmi - 01.01.1908, Blaðsíða 3

BJARM
—KRISTILEGT HEIMILISBLAÐ
II. áíg.
Reylíjavík, 1. jan.
1908.
1. tbl.
»Ekki með valdi og ekki með afli, heldur með mínum anda,segir drottinn hersveitanna«.
Sak. 4, 6.
Nýársbæn.
Lag: Lat den nya nádetiden.
Náðartíðin mjja veití
mjja von og kra/l frá þér,
gef ég ávalt liðs þíns leili,
Ijáfi guð, þitt barn ég er;
gef ég, herra! luigsa megi
liœrra npp frá þessum degi,
undirbúi eilífð þá,
að ég fái þig að sjá.
Kg vil minu lifa lifi,
Ijúfi guð, í von, í trú;
mínu lífi hönd þín hlifi,
hirðir trúr, mín vörn ert þi'i.
Leið mig, að ég aldrei beggi
út af þínnm lagða vegi.
Ljúfi Jesií, lít til mín,
leið þú lwerja sál — til þín.
Yið áramótin.
Þegar vér nú byrjum nýtt ár í Jesú
nafni, þá verður oss það fyrst fyrir,
að þakka guði og góðuin mönnum
fyrir viðtökurnar, sem blað vort heflr
fengið á liðna árinu. Þærliafa orðið
betri en vér gátum búist við, og af
því vitum vér, að guð er með oss,
því að hann er sá, sem gefur vöxtinn.
Viðtökurnar eru oss líka sönnun
fyrir þvi, að enn þá eru til margir
trúlyndir menn og trúlyndar konur
meðal þjóðar vorrar, sem balda því
fast, sem þeir hafa og þeim heflr í
æsku kent verið, um drottinn vorn
og frelsara.
Þetta er oss liið mesta gleðiefni,
því að trúlyndi í andlegum efnum,
fastheldni við guðs orð, er undirstaða
allrar sannrar staðfestu í þjóðlífinu,
Þjóð, sem er reikandi í trúarefnum,
er líka reikul í ráði í veraldlegum
efnum. Framfarir hennar og fyrir-
læki og alt hennar félagslif er eins
og sápubólur með snotrum litum; sá
sem býr í hæðunum andar á þær
bólur og þær bresla og sjást ekki
framar. Og því er ekki liægt að
neita, að þesskonar brestandi bólum
bregður víða fyrir í þjóðlífl voru nú
á dögum.
Blaðinu höldum vér öruggir áfram
með glöðu trausti til drottins, fylli-
lega sannfærðir um, að það er hans
vilji. Stefna blaðsins verður hin sama
og áður, sú, að sameina alla trúlynda
vini Krists, leikmenn jafnt sem presta,
til sameiginlegs starfs ríki guðs til
eílingar og þjóðinni til varanlegra
heilla.
Það er skylda lærisveinanna að
verja og efla málefni meistarans. Sú
skyldurækni á silt fyrirheit, sam-
kvæmt þessum orðum poslulans:
»Bræður minir! ef einhver meðal
yðar hefir vilst frá sannleikanum, og
einhver snýr honum, þá viti hann, að
hver sem snýr syndara frá villu veg-
/