Bjarmi - 01.05.1908, Blaðsíða 7

BJARMI
79
Ellen J3onelo.
Ellen Bondo var dóltir Bondo
prófasts í Skelskör i Danmörku, og
dó rúmlega tvítug (1905) úr brjóst-
veiki.
Æfisaga hennar, færð í letur af
föður hennar, er nýútkomin á ns-
lenzku að tilhlutun íslenzkrar konu,
sem nú treystir því, að þessi lilla,
ELLEN BONDO.
en ljómandi fallega saga, verði mörg-
um jafn kærkomin og henni. Sagan
er eins og hjartnæm og huggunarrik
lcveðja frá þessari ungu stúlku lil
ungra manna, eins hér á landi sem
í Danmörku. Eins og hún er góð
og þörf til ihugunar á góðu dögun-
um, svo er hún ómissandi til lær-
dóms og hughreystingar á reynslu-
dögunum.
Ellen Bondo var vel hagmælt og
standa nokkur af ljóðmælum hennar
í sögunni, þar á meðal þessar vísur
lil systur hennar á fermingardegi
hennar:
»Rú veizt, hvað guðs þins elskan er,
hvað örlátlega hann gefur;
það gott eill var, sem gal' hann þér —
í guði alt þú liefur.
Mín systir kær! lians kærleiksmund,
þig káta og unga leiddi;
hann gaf þér barnsins ljúfu lund
og lífsins stormum eyddi.
Þau orð þú liefir inl á ný,
sem áður kvað þín móðir,
er hirðisíaðminn fól þig i —
og frelsarinn varð þinn bróðir.
Nú trúir þú þann ástvin á,
sem ást við þig vill festa;
sé lambið hirði Ijúfum hjá,
hann' lætur ekkert bresta«.
Campbell og Kyrkjublaðið.
N. Kbl. er smám saman að ilytja les-
endum sinum mola af borðum R. J. Camp-
bells, helzla taísmanns »nýju guðfræðinn-
ar« á Englandi.
Oss sýnist það vel til lilýða, að vér
ílytjum líka lesendum »Bjarma« mola af
borðum þessa sama guðfræðings, svo að
þeir geti séð aðaldrættina í guðfræði hans.
Vér setjum fram nokkrar spurningar og
látum Campbell svo svara með sínum
eigin orðum1).
llvað er nyja guðfræðinl
»Nýja guðfræðin er andleg jafnaðar-
menska (socialismus); liún er trúarbrögð
vísindanna; hún er, eftir því sem eg skil
hana, guðfræði jafnaðarmannahreyfingar-
innar, vitandi eða óafvitandi, því jafnað-
annenskan er i insta eðli sinu fagnaðar-
boðskapurinn um Guðs ríki«.
Hvað er Guðí
»Þegar eg segi Guð, þá meina eg með
þvi hinn dularfulla kraft, sem allieimur-
inn ber vott um. Eg finn, að þessi kráft-
ur einn er virkilegur, því lijá honum get
eg ekki sneitl og sjálfur er eg sá kraftur,
hvað scm hann svo er að öðru leyti.
Þegar eg sé hann (Krist), þá segi eg með
1) llin lilfæröu orð eru tekin eftir sænska tima-
ritinu »Facklan«, febr. 1908.