Bjarmi - 01.11.1921, Blaðsíða 6

190
BJARMI
Fyrirgefið brjefið. Guð launi yður
fyrir mig,
Yðar einlægur vin
Brandur.
Spiritisminn á íslandi
í augum Dana.
Dönskum blöðum heflr i sumar sem
leið orðið óvenju tiðrætt um spíritismann
okkar. Tilel'nið er erindi Haraldar pró-
fessors Níelssonar fyrst á fundi sálarrann-
sóknarmanna í Kaupmannahöfn og síðar
flutt víðar í dönskum borgum að beiðni
danskra spíritista. Peir eru lítilsmetnir
bæði sem trúmála- og vísindamenn í
Danmörku og þótti því meir en lítill
fengur í að fá guðfræðisprófessor til að
flytja mál sitt svo ákveðið sem H. N.
gerir. — Oðrum fanst fátt um, eða voru
alveg forviða, ef dæma má eftir umsögn-
um danskra dagblaða. »Poleliken«, sem
talið er vantrúarblað, hæddist hvað eftir
annað að frásögum lians um »draugagang-
inn á Islandi((, og kallaði liann oft anda-
særingamann (.Aandemaner). Köbenhavn,
sem talið er vinveitt »sálarrannsóknum«,
flutti grínraynd af prófessornum, og lætur
þar borð og stóla dansa umhverfis hann.
»Dagens Nyheder« gerir gis að frásögn
hans um blindfulla anda, sem komið hafi
á einn fundinn í Reykjavik. Pessi blöð
höfum vjer sjeð og lesið greinarnar, en
mælt er að ýms fleiri blöð hafi tekið i
sama streng og lýst undrun sinni ýmist
með háði eða alvöru yfir því að H. N.
skyldi vera prestakennari í þjóðkirkju
fslands.
Haft er eftir mætum leiðtogum þjóð-
kirkju Dana, að þá langaði ekki sjerlega
mikið i »kirkjuleg áhrif« frá íslandi, ef
þaö væri petta sem helst væri hægt að
miðla hjeðan; og guðfræðisprófessorar
danska háskólans voru meira en forviða.
Trúmálablöðin sögðu fátt, virðist sem
þau haíi sumpart talið, að hjer væru þær
íirrur og fjarstæður á ferð, að engu tali
tæki og sumpart búist við að »systur-
kirkjan« á íslandi mundi telja það móðg-
un við sig, ef þau gagnrýmdu andatrúar
fyrirlestrar H. N. hispurslaust,
Pó er auðsjeð á Kristilegu Dagblaði að
trúmálamenn danskir hefðu ekki til
lengdar tekið kenningum H. N. með
þeirri þögn og þolinmæði, sem ílestum
klerkum þjóðkirkju vorrar er tamt.
Blaðið flytur 23. sept. s. 1. svo hljóðandi
skýrslu um eitt erindið og umræðurnar,
sem það vakti.
oKirkjaii og 8álarraunsókuiriiar«.
Um það cfni flutti Haraldur Nielsson,
prófessor við háskóla íslands, erindi i
gærkveldi í samkomusal lestrarfjelags
kvenna.
Sálarrannsókn er öilug liréifing í Eng-
Jandi, Ameríku, Italíu o. fl. löndum sagði
H. N. Fólk býst víð nýungum frá spiri-
tismanum. Kirkjan játar eilífn lífi, en
heimtar trú. Páll og frumkristnin átti
pekkingu á upprisu Krists. Spirilismi
vorra tíma hefir endurtekið það. Hann
vill þekkingu. Æðri spíritisminn er ná-
skildur frumkristninni.
Trúfræðiskerfi kirkjunnar er ef til vill
annað en frumkristni. Hvar eru þau teikn
í kirkju vorra tíma, sem talað er um
siðast í Markúsar guðspjalli.?
Postulasagan segir frá mörgu, sem nú
er kallað með fyrirlitningu andatrúar
fyrirbrigði. Ræðumaður nefndi sem dæmi
hvítasunnu-undrið og engilinn, sem leiddi
Pjetur út úr fangelsinu. Hvaða kirkjudeild
hefir nú af slíku að segja? Spíritistar i
Ameríku, Englandi og Frakklandi reyna
stöðugt svipað.
Guðsþjónustur kirkjunnar eru nú mjög
ólikar þvi sem fyrst var. Pá töluðu spá
menn.
í fruinkrislni trúðu mcnn að andar töl-
uðu við sig. Peir keptu eftir sambandi
við þá. Biblíuþýðendur hafa ekki ætið
liaft kjark til að þýða biblíuna rjett.
Að skoðun postulanna geta andarnir
verið bæði góðir og vondir. Ohreinir
andar komu óboðnir þá sem nú. Pví
livetur höf. hins svo nefnda 1. Jóh. brjefs
lesendurnar til að prófa andanna. »Hinir
andlegu« á dögutn postulanna eru þeir,
sem nú eru nefndir miðlar. Á ókomnuni
árum fær alt mannkynið hlutdeild í þeim
hæíileikutn. Jafnvel spámenn gamla sátt-
málans dreymdi um það.
Fundir spiritista eru alveg liið satna
og guðsþjónuslur frumkristninnar í Kor-
intu. Páll og Pjetur postular voru oft í
miðlaástandi (»Trance«).