Bjarmi - 01.03.1922, Blaðsíða 16

18
ÖJAftMi
Gef mjer lircina og trausta truna,
tignar dýrsti Jesú minn,
lát mig vera vcl til búna,
nær vitjar dauðans-engillinn.
G. li.
Iiúslestrar. Þar sem jeg stend nú
á sjötugs afmæii mínu og finst jeg standa
cinn eftir mcð mitt mál, viðvíkjandi hús-
leslrum, þá verð jeg þó að bæta við fyrri
grein mína í 21. tbl. f. á. nokkrum orð-
um.
Veit jeg það að það cr gjört i góðri
meiningu að ráðlcggja að skifta um og
leggja niður húslestra, en taka upp biblíu-
lestra, sem jeg lel óhentugt á hverju fá-
mennu hcimili. Ekki er jeg á móti blcss-
aðri Biblíunni og les hana oft, en helst
með sjálfum mjer.
Finst mjer þar vera farið í öfugan
enda. Ekki mun þó til þess ætlast, að
leggja niður kirkjur og kennilýð. Við eig-
um marga þá siði, sem frckar ælli að
lcggja niður en þó menn vilji í veikleika
í lieyranda hljóði lyfta sámhuga anda
sínum upp til liimnaföðursins eftir slrit
og erfiðlcika dagsins. Og aðgætandi er,
að það sje ekki ábyrgðarhluli að slökkva
þann veika neista, sem eftir lifir af löng-
un manna til að ilytja Guðsorð í heima-
húsum. Margar af guðsorðabókum okknr
cru nefndar hugvekjur og er nafnið vel
viðeigandi, því meira vantar okkur lif-
andi trú cn trúarbi agðaþekkingu. ■ »Vjer
lifum í trú en ekki í skoðun«.
Allir finnum við það, að bók sra II.
N. er ekki alveg eftir Biblíunni. Enda
fær hún fullharðan nlóm lijá mörgum,
þó sumir laki lienni vel, enda er óneit-
anlega margt gott í henni. Og ætti ekki
að vera um svo fátt að velja að sjálfsagt
sje að lesa hana. Er þá ckki hættan eins
mikil í kirkjunura, þar sem prcstacfnin
eru frá honum undirbúin? Og íinst mjer
því meiri ástæða til að halda uppi heim-
ilisguðsþjónustum.
Sárt þykir okkur gamla fólkinu að
lcggja niður blessaða passíusálmana, og
finst mjcr þeim vera jafn vcl tekið hjá
unga fólkinu. Gamall maður úr kaup-
staðnum sagði við mig um daginn, að
hann væri betur altaf kominn þegar jeg
færi að syngja blessaða passiusálmana;
rcyndar á hann þá sjálfur, cn mörgum
finst það betra, sem hljómar fyrir eyranu
en það sem þeir lesa sjálfir. Enda finst
injer jeg liafa ekki nema hálfa ánægju
þess, sem jeg get ekki látið aðra njóta
með mjer.
Flestir þeir, sem ólust upp raeð mjer,
voru mótfallnir friðþægingarlærdómnum,
en þegar til elliáranna kom og þeir litu
yfir brestótta æfi, þá hneigðust þeir meir
og meir að honum og hafa flestir endað
æfi sina með þessu hjarlans andvarpi:
»Alt hef jeg Jesús illa gert«.
Ekki er ómögulegt að sjálfur pr, H. N.
þrátt fyrir allar bibliu rannsóknir halli
scinast þreyltu höfði að friðþægingarlær-
dóminum eins og við fáfræðingarnir.
Ilvcr veit nema himnaföðurnum sýnist
ofl henlasl að leiða okkur, marg óhlýðnu
börnin sín, þá leiðina að lála okkur leila
áður en við finnum. ,í, /),
Til vina Bjnrma.
Hjartanlegar þakkir til yðar allra, sem
sendið okkur hjónunum góð brjef og
þakkarorð fyrir ýmislegt, sem blaöið
hefir flutt. Ýmsar annir valda að brjefin
til yðar verða slundum of fáorð, en
vitnisburður yðar og fyrirbænir er ómct-
anlegur slyrkur, Fjandskapur ýmsra trú-
málaandstæðinga magnasl eftir því sem
þeir rcká sig á vaxandi áhrif blaðsins,
og slundum skamma þeir alla »Bjarma-
menn«, cins og vinir blaðsins eru nefndir
1 þeim hóp. Pvi kærara er oss að
verða vör við að margir fjær og nær
eru að úlbrciða blaðið af því að blaðið
hefir orðið þeim sjálfum til blessunar.
Segið nýjum kaupendum að þessum ár-
gangi, að þeir skuli fá ókeypis um leið
og þeir borga þenna árgang, biblíualma-
nakið, Ilcimilisvininn, sem annars kostar
2 kr., og þegar hefir náð mikilli út-
breiðslu, þegar aðgætt cr, að það kom
ekki út fyr en við áramótin, Enn gcta
samt fáeinir fengið siðasta árgang blaðs-
ins ókeypis, ef þeir kjósa fremur.
Munið eftir að láta Bjarma vita um
Ieið og borgun er send, hvort fremur er
kosið. Rilstj.
Dyzon Ilaguc, scm segir söguna af
versinu, cr prestur í Toronto og sam-
verkamaður Pilchers prófessors.
Útgefandi Signrbjörn Á Gfslason.
Prentsmiðjan Gutenberg.