Bjarmi - 01.03.1922, Blaðsíða 3

tíJARMÍ
35
Nú hefir Hickson þá komið til
Kúling ins alkunna fjallabústaðar á
sumar, í Kiangsi-fylkinu í Mið-Kína.
Á hverju sumri búa þar 2 — 3000 út-
lendingar, trúboðar og kaupsýslu-
menn. Fundir lians vóru boðaðir
fyrirfram og menn biðu þeirra með
ýmislegum tilfundningum. Viðbúið að
vér sem aldrei fyrr liöfðum séð hann
böfum veri'ð efablandnastir og spur-
ulaslir gagnvart þessu öllu. Menn ótt-
uðust lciðsluæsing og ólieilbrigt liug-
arsveim. En það er bezt að segja
það undir eins, að allar þessar fjór-
ar samkomur er bann hélt bér upp
frá, vóru afar-hugðnæmar og veitlu
mikla bjálp andlega og trúarlega.
Sérsta.klcga vóru inir tveir fundir fyr-
ir sjúklinga, sá æíiatburður cr trauðla
nokkur vildi hefa farið á mis við og
hlutur sem aldrei gleymist.
Að fyrsta fundinum á miðviku-
dagskveld, var öllum útlendingum og
enskumælandi Kínverjum frjáls að-
gangur. Molong biskup, úr biskupa-
kirkjunni í Ningpo, var fundarstjóri,
en Hickson talaði þannig, að hann
gerði skíra grein fyrir lilgangi þess-
arar starfsemi. Hann byrjaði með þvi
að sýna frarn á bvernig drottinn vor
og lærifaðir sem enn í dag lifir, hafi
cigi einungis mállinn til að lækna
sjúka rnenn, heldur geri bann það.
Hann væri inn sarni droltinn sem þá
er liann dvaldi hér á jörðu og vís-
aði sjúklingunt aldrei frá sér með
þeiin orðum: »Eg er aðeins kominn
til að 'frelsa sál þína«, heldur veitli
þeim viðtöku og gerði þá heilsuheila
bæði á sál og líkama. Og þá er hann
sendi lærisveina sína út, var sltipun-
in tvöföld: »Að flytja gleðiboðskap-
tnn og lækna sjúka menn«. Hver er
svo atleiðingin þess, að kirkjan ein-
ungis á fyrsta tímanum var hlýðin
þessari tvöföldu skipun? Já, sú að
vér höfum sérlrúarílokka sem Christ-
ian Science og slíka. Christian Sci-
ence gefur sig að vissu léyti við lík-
amlegri lækningu, en neitar sannveru-
leik syndar og sjúkdóins. Gerði Jesús
það? Ef syndin er tóm ímyndun,
livað höfum vér þá að gera við frels-
ara, friðþægingu og fyrirgefningu?
Og sé sjúkdómur ímyndun ein, af
hví lágði þá Jesús fyrir lærisveina
sína að taka sjúka að sér og lækna
þá? Fakkaðu guði fyrir læknana, þeir
eru frá honum. En þeir megna eigi
rneira en vísindagrein þeirra og hjálp-
artæki ná. Mátlur guðs nær lengra,
en vér höfum sell lionum takmörk.
Hann getur læknað inn líffæralega
sjúkdóm og þannig hlýlur það að
vera, af því að hann er almátlugur.
Og Kristur cr mannkynsfrelsarinn og
liann vill frelsa bæði sál manna og
líkamann.
A næsta fundi, á fimtudegi, fyrir
sjúka útlendinga, vóru hafðir að-
göngumiðar til þess að hafa þann
liemil á fjöldanum að enginn kæmi
af forvitni einni. t*að vóru miðar
fyrir sjúklinga er óskuðu þess og
heilbrigða, sem við vildu vera sem
fyrirbiðjendur. Herra Hickson Iagði
slerka áherzlu á, að stöðug og kyrr-
lát bæn skyldi vera á meðan fundur-
inn slæði yfir, og á þann liátt gæti
allir verið með til hjálpar. Sjálfur
liafði eg eigi látið mér anl um að
vera þar, bæði af því að ekkert geng-
ur að mér og svo af því að eg var
eigi laus við efablendni um þelta
mál. En svo var eg hvattur til að
vera með til þess að lijálpa til við
dyrnar til að bera inn í kirkjuna, þá
sem koma kynni á börum, og því var
eg þarna líka. Og svo sem eg sagði,
var þetta óvenjulega hugðnæmur at-
burður, sem eg er rnjög þakklátur
fyrir að liafa fengið að vera staddur
við.
Þessum-fundi var stjórnað af Roots