Bjarmi - 01.10.1925, Page 13

B JARMI
197
hefir sjálfur rofið stjetta-reglurnar með
pvi, að taka Paría-barn til fósturs, og
reynir að fylgja siðferðis-lögmáli Krists,
enda pótt hann játi ekki kristna trú.
Nú gerast pó nokkrir pilagrimar kristnir
og verða oft pegar í stað bestu liðsmenn
kristniboðsins, enda eru áður proskaöir
menn að greind og gætni, og góðri trú-
rækni.
Margrjet Sveinsson kom til Benares
pegar farið var að rofa til fyrir
»pilagríma-missióninni«. — En nú skal
formála hætt og henni »gefið orðið«:
»Tvö blöð »Bjarma« eru nýkomip;
mjer er altaf ánægja að lesa hann.
Sjerstaklega þótti mjer »interessant«
að lesa um prestastefnuna. Þykir
vænt um að þeim er farið að koma
svona vel saman. Margir þeirra hafa
hlotið að skifta um skoðanir.
Mjer þykir vænt um að þið and-
mæltuð orðum kardinálans.
Kaþólskir menn hjer í landi virð-
ast fremur starfa að því, að fá fólk
inn í rómversku kirkjuna, en að
vinna það fyrir Krist.
Nálægt einum bæ, þar sem tvær
vinstúlkur minar hafa kristniboðs-
stöð, voru kaþólskir menn að boða
trú sína. Þeir sneru þorpsbúum tii
kaþólskrar trúar á þann hátt, að
þeir skirðu þá fyrst, síðan skírðu
þeir skurðgoðin þeirra, sem áður
höfðu borið nöfn ýmsra heiðinna
guða, en fengu nú nöfnin: Maria,
Jósef o. s. frv. Porpsbúar hjeldu
áfram að dýrka þau eftir sem áður,
bara undir öðrum nöfnum.
Jeg veit að oft er það svo, að
mikil mótspyrna fremur eflir sum
málefni, heldur en hindrar. Samt
þurfti i þetta skifti að andmæla þvi,
sem sagt var um fsland. Þögn hefði
verið sama og samþykki ....
Nú er rigningalimi, hann varir frá
miðjum júní fram í miðjan október,
þá kemur »kuldatiðin« til febrúar-
loka, en þá hefst hitatiminn; flýr þá
flest aðkomið »Norðurlanda«-fólk til
fjalla, og dvelur þar 2 mánuði eða
lengur, ef unt er. Jeg var 2 mánuði
i þetta sinn í þeim sumar-bústöðum,
og altaf »að læra málið«. Okkur
finst full-heitt lika framan af rign-
ingatimanum, en í janúar og febrúar
er oft nístandi kalt, nema um há-
daginn.
Höggormar eru tíðir gestir, og
óþarfir, í rigningunum. Fyrir skömmu
fanst baneitraður höggormur hjer á
hlaðinu. Hann var grannur mjög, en
18 þumlunga langur. Og svo eitraður
var hann, að hefði hann bitið mann,
var dauðinn vis á sömu minútu . . .
Kuldatiminn er besti starfstimi
okkar kristniboðanna. Við förum þá
út um þorp og sveitir, og búum í.
tjöldum á nóttunni. Jeg er nýbyrjuð
á þvi ferðalagi, eins og í iyrra.: —
Eymdin og syndin, sem maður sjer
á alla vegu, er óttaleg.
Hjer í Benares er afar-mikið um
feröafólk, eða rjettara sagt pílagrima,
sem leita hingað langa vegu sjer til
sálubóta.
Benares er helgust talin af 7 helg-
um borgum Indlands. Ekki er það
fljótið eitt, er veldur þvi, heldur og
helgur brunnur (Manikama-uppsprett-
an). Segja Hindúar að guðinn Vishnú.
hafi hvílt sig þar um 1000 ára skeið
við upphaf sköpunar, og sviti hans
fylt brunninn og sje þar sfðan. Má
nærri geia að slíkt sje há-heilagt vatn,
enda búast þeir við góðum launum
annars heims, sem baða sig þar. .—
Og satt best að segja, finst mjer þeir
eigi einhver laun skilið, sem baða
sig í annari eins leðju og þar er, —
en annað mál er hvort þau verða
greidd.
það er mjög sorglegt að sjá alt
þetta fólk, sem virðist fúst til að af-
skræma sig og pynta á ýmsa lund,
til að fá bót á sálarmeinum sinum,