Bjarmi - 15.10.1927, Blaðsíða 9

B J A R M I
213
atriði alveg ómótmælanleg — nema af
fáfræði einni.
1. Þessi lesháttur heflr ekki fundist
nema í pessu eina handriti1). (Syrius
sinaiticus).
2. Ágreiningur er meðal lærðustu texta-
fræðinga um aldur þess. (Sbr. Indledning
til det N. T. bls. 433, eítir prófessor Torm
Kbh. 1923).
3. Til eru i sðfnum um 30 handrit af
latneskum þýðingum guðspjallanna, sem
gerðar voru l'yrir árið 382, eða áður én
Hierónýmus kirkjufaðir tók að þýða
bibliuna á latinu.
4. í sjö þessara latnesku handrita er
fyrgreint vers svo orðað: »Jakob átti
Jósef,' Maria mey honum heitin átti Jesúm,
er kallast Kristur« — og enginn veit hvort
þau eru eldri en hin (rúm 20), þar sem
þetta vers er samhljóða ísl. biblíuþýð-
ingunni.
En þrátt fyrir þessar staðreyndir leyfir
Lúðvig Guðmundsson sjer að segja á bls.
91 i bókinni: »Vígsluneitun biskups«: í
hinum elztu handritum2) guðsjallanna,
sem fundist hafa, er því liiklaust haldið
fram að Jesús sje sonur Jósefs. Og jafn-
vel Ágúst Bjarnason háskolakennari segir
í ritdómi um þessa bók í Vöku 1927, bls.
305, að »i elztu sýrlenzku handritunum2)
að Matteusar guðspjalli og sjö elztu latn-
esku textunum« sje sagt að Jesús sje
»fæddur af mannlegum föður«.
Báðar þessar fullyrðingar þeirra L. G.
og Á. B. eru fjarri sanni, eins og sjá má
með því að bera þær saman við fyr-
greindar staðreyndir. Leyfi jeg mjer að
skora á þá að nefna hcimildir að fullyrð-
ingunum, svo að því verði ekki trúað,
að þeir haíi vísvitandi sagt rangt frá. —
Ekki er visindamenskan meiri hjá Har-
aldi prófessor Níelssyni, er hann sagði í
erindi sínu kvöldið fyrir sýnodus liðið
vor: »Sannað er nú að skorið hefirverið
aftan af ættartölunni hjá Matteusi« (sbr_
Eimreiðiu 1927 bls. 224). Fyrnefnt orðalag
í sýrlensku þýðingunni, eini ílugufóturinn
sem hann styðst, við sannar það alls ekki>
enda þótt H. N. ætli fáfróðum lesendum
að trúa sjer í blindni. Enda er alt, sem
hann þar sagði um elstu heimildir að
fæðingarsögu Jesú, eintómar ágizkanir.—
1) »The reading is unique in tliis absolute form«
(Outlines of Textual Cristieism (bls. 28; by Ham-
mond.
2) Honum lellur ekki eintalan.
Þótt þeim, sem vilja ekki trúa jóla-frá-
sögum Lúkasar og Matteusar »virðist«
tilgátur sínar sennilegri, þá eru það eng-
in visiudi.
Benjamín Kristjánsson guðfræðisstúd-
ent fer jafnvel gætilegar en prófessorinn,
er hann fer í annað sinn að skrifa um
handritin (Straumar 7. tbl.). Hann hættir
alveg við að vitna í þenna orðamun
handrita í Malt. 1, 16, hefir valalaust sjeð
að hann sannar ekki að Jesús haíi vcrið
talinn Jósefsson, en á hinn bóginn þykist
B. K. finna stuðning þeirri skoðun í þvi, að
sum fornlatnesku handritin og fyrv. sýr-
lenzkt handrit segi í Lúk. 2, 5, »ásamt
Maríu eiginkonu sinni«, en ekki »heil-
konu«.
— Mikið að hann skyldi ekki nefna
fleiri þýðingar, t. d. nýjustu islenzku
bibliuþýðinguna, þar sem þessi lesháttur
er neðanmáls.
En hvað sannar það í raun og veru,
jafnvel þótt hann væri sá eini rjetti?
Er ekki eðlilegt að Jósef færi þegar í
stað að ráði engilsins og gengi að eiga
Maríu? Og er ekki greinilega sagt frá því
í 1. kap. Matt. guðspj., og María kölluð
kona hans, enda þótt beinlinis sje sagt
þar, að Jósef liafi ekki verið faðir að
barninu, sem hún gekk með?
Hitt er býsna mikil fáfræði hjá B. K.
eða ógætni, að láta sem hann hafi aldrei
áður heyrt, að heimild Matteusar aö upp-
runa Jesú sje frá Jósef runnin, en Lúk-
asar frá þeim Elisabet og Maríu. — Sú
skoðun er bæði gömul og ný, Benjamín
minn.
Til dæmis getið þjer sjeð í Sameining-
unni frá 1911 (bls. 205) að sra Friðrik
Hallgrímsson er á sömu skoðun og jeg
um þetta, og i janúar 1912 er í sama blaði
þýdd grein úr »The Augsburg Teacher«,
þar sem þessu er ákveðið Jýst yfir og
færðar að þvi margar likur. Það er vel-
komið að lána yður Sameininguna svo
að þjer getið birt þá grein í »Straum-
um«, ef þjer eruð svo frjálsljmdir að þjer
viljið kynna lesendum þeirra »hina hlið«
málsins.
Afhent ritstj. Bjarma: 10 kr. frá
Skagfirðing, til Elliheimilisins, og 5 kr. í
Jólakveðjusjóð frá St. Halldórss., Ak.eyri.