Bjarmi - 15.11.1929, Síða 8

204
BJARMÍ
Ekki vill hr Kr. St. taka þetta aftur,
seru best heföi verið fyrir hann sjálfan,
en reynir aö nefna 2 dæmi sjer til stuðn-
ings, bæði 2ja ára, svo vel hefir verið
leitað. En tvisvar er ekki sama og »iðu-
leHa«, pótt á báöum stöðutn hefði verið
sagt aö »Straumamenn« »myndu eyða
allri guðstrú í iandinu«. — En gallinn er
sá, að pað er ekki einu sinni sagt i þess-
um tilvitnuðu greinum, sem eru þó óvenju-
lega harðorðar i peirra gaið, enda játar
Kr. St. misminni sitt um aðra peirra. —
Og um hitt dæmið ætti að vera nóg að
benda á að »þeir rjetttrúuðu« hafa æði
olt, fyr og síðar, talið Múhamedsmenn
»vikapilta djöfulsins«, og þó eltki lalið þá
vera að »utiýma allri guðstrú í landinu«,
— svo óll er röksemdaleiðslan skökk og
bjöguð.
Pað er skiljanlegt að nýguðfræðingum
sje ekki vel til Bjarma. Peir segja stund-
um, að ef hann þagnaði, mundu þeir geta
unnið í friði og ró að útbreiðslu skoðana
sinna. — En hvað sem því iíður, bæta
þeir ekki málstað sinn með því, að segja
ósatt frá því, sem þar á að hafa staöið
»iðulega«. — Pað fer ekki að verða til
nems að neita því, að úr þvi hr Kr. St.
vill ekkert taka aftur eða leiðrjetta,
þá heftr hann gerst mjög sekur við
8. boðorðið.
Hvaðanæfa,
Heima.
Óheillaspor stórt steig Pálmi Hann-
esson nýi rektor mentaskólans er hann
bolaði sira Friðrik Friðrikssyni frá kenslu
kristinna fræða eða kirkjusögu í lær-
dómsdeildinni.— Fyrst ætlaði hann að láta
Einar Magnússon, ritstjóra »Strauma«, taka
við þeirri kenslu í öllum skólanum, áður
heflr E. M. verið »kristindómskennarinn«
i neðri bekkjum skólans, og er það enn.
Kennararnir risu gegn þeirri ráðstöfun,
sögðu sem satt var að sr. Fr. Fr. væri
hverjum manni hæfari og vinsælli við
þá kenslu, en þá fann rektor nýtt ráð :
að leggja þessa kenslu i efri bekkjunum
alveg niður. — Mælist þessi árás gegn
kenslu trúaðs manns og afburða kennara
illa fyrir, enda þótt það sje alltítt bjá
rússneskum valdhöfum, að svifta trúaða
áhugamenn atvinnu, og reka þá i útlegð.
J ó 1 a b 1 a ð i ð verður miklu stærra en
vant er, og flytur meöal annars frjettir
frá lútherska þinginu með fjölda mynda,
ferðasögu um Norðurland, jólasögur o.fl,
En það verður ekki sent þeim sem
skulda 2 árgjöld eða fleiri.
Úr líkræðu: »Prátt fyrir 35 ára
veikindi konu sinnar var hjúskapar-
trygðin jafnan hin sama. Pað var ólíkt
sumum nýmóðins hjónaböndum, þar
sem menn kvongast i ár og skilja að ári,
ef nokkur smásnurða kemur á, snuiða
sem vit og stilling gæti strokið af, ef
gera mætti ráð fyrir að slikum lilutum
væri þar fyrir að fara«.
Erlendis
Biblíufjelagið brelska fær
árlega fjölda þakkarbrjefa úr ýmsum
áttum fyrir starf sitt. í vor sem leið kom
t. d. langt brjef frá Sadhu Sundar Singh,
skrifað á Úidú. Hann segir þar:
»Við lestur biblíunnar hefi jeg fundið
ósegjanlega eilífa auðsuppsprettu, sem
mig hafði aldrei lyr dreymt um og aldrei
halði í huga mjer komið; og þegar jeg
er nú að ilytja boðskap biblíunnar til
annara og á hlutdeild með þeiru í hon-
um, þá fara hlessandi áhrif hennar si-
vaxandi fyrir bæði sjálfan mig og þá . . .
Hefði jeg ekki þekt þessa bók, er Drott-
inn gaf, hvernig hefói jeg þá átt að fá
vitneskju um takmai kalausan kærleika
Iirists, er opinberaður var á krossinum
. . . Jafnan verð jeg þakklátur Bretska
og erlenda bibliufjelaginu, er þýddi
biblíuna og gerði mjer fært að eignast
þenna fjársjóð á móðurmáli mínu. Diott-
inn gefl að þeir verði miklu fleiri, er
iíkt og jeg þyggja eilifa iifið frá lifandi
frelsara, við iestur þessarar dýrmætu
bókar«.
Sadhu Sundar Singh fór um
miðjan april sl. kristniboðsferð til Tíbet,
og bjóst við að verða burtu um 3 mánuði.
En þar eð hann kom ekki aftur og engar
fregnir bárust af honum, fóru 2 vinir hans
og leituðu hans i mánuð. Komu þeir aftur
seint í ágúst og höfðu hvergi til hans spurst.
— Er búist við að hann hafi látist einhvers-
staðar í Tíbet. — Brjef frá nánum vinum
hans um þessa sióustu för koma í jóla-
blaðinu.
Til presllaunasjóðs Slrandarkirkju: P. G.
áheit 15 kr., kona í Wancouwer 22,50,
Skaftfellingur 5 kr., kona í Pingeyjarsýslu
15 kr.
Útgefandi: Slgnrbjörn A. Gíslason.
Preutsmiðjau Outeuberg.