Bjarmi - 01.02.1933, Blaðsíða 7

flpC ' '
BJARMI
23
ið á skólabekk. Þeir eru seinteknir. Það
þarf nn'kið til að glæða hjá þeim þann
skilning og áhuga, að þeir vilji hafa fyr-
ir að læra t. d. lestur og kristinfræði,
nema því aðeins, að vaknandi guðsþrá
knýi þá til þess. Það er heldur ekki hlaup-
ið að því að kenna kínverska letrið! —
Þriðju vikuna í tjaldbúðinni byrja lestr-
ar- og trúarbragðanámskeið í tveim deild-
um, fyrir kai'la og konur, og svo sjerstök
barnadeild, ef við komumst yfir það. Á
þessum námskeiði m hafa samverkamenn
mínir unnið þarft en erfitt verk. Alls hafa
ve'rið haldin 11 námskeið á þessu ári, en
48 heimili hafa kastað hjáguðunum. Ekki
er þess vænst, að þeir sem veita orðinu
viðtöku, verði skírðir fyr en að fullu ári
liðnu, frá því er þeir fyrst urðu fyrir
áhrifum. Hjer í umdæminu hafa fleiri ver-
ið skírðir á þessu ári, en á undanförn-
um tíu árum, að árinu 1924 undanskildu,
nefnilega 26.
Tengchow, í des. 1932.
Ölafur Ölafsson.
Kristna heimilið,
Eftir Dr. 0. Hallesby.
Lúk. 19, 9.: 1 dag hefir hjíilpræði
hlotnast húsi þessu.
Ekkert kristilegt starf er jafn erfitt
og vandasamt, eins og stofnun og efling
hins kristna heimilis. En mörgum er þetta
harla óljóst. Þeir vinna allt sitt kristi-
lega starf út á við: i fjelögum og á sam-
komum. Til að byggja upp kristilegt heim-
ili fórna þeir engu starfi, — að minsta
kosti engu reglubundnu og ákveðnu starfi.
Heimilið verður ekki til við það, að mað-
ur og kona gangi í hjónaband. Ekki held-
ur við íburðarmikinn húsbúnað og gnægð
fjár til hluttöku í ríkmannlegu fjelagslífi.
Og jafnvel ekki við það, þótt hlutaðeig-
andi persónur sjeu kristnar, hvor um sig.
Heimilið m'mdast og mótast mest af
því, hvernig hjónunum auðnast að búa
saman. F„ irgefandi kærleikssamband
þeiir:, eiiihigni, hreinskilni og umburðar-
lyndi - það eru öílin, sem langmestu ráða
um alla. anclegan hag heimilisins, bæði
að því er snertir börn og hjú, vini og gesti.
Leynciardómi r hins kristna heimilis er
fólginn í kristilegri sambúð. Þess vegna
verður Lún að \era meginþáttur vorrar
kristilegu starísemi.
Á hverjum degi eigum vjer að koma
sameiginlega fram fyrir auglit Guðs. Til
sameiginlegrar guðrækni: bænar, lesturs
og söngs. Já, látum oss syngja saman.
Söngurinn sameinar oss á undursamlegan
hátt. Og lÁtum oss hjálpast að, svo að
guðræknisstundin verði fagnaðarstund
heimilis vors á hverjum degi.
En þá verðum vjer líka að biðja fyrir
henni. Vjer biðjum fyrir samkomum vor-
um. En enga samkomu er jafn nauðsyn-
legt að undirbúa með bæn til Guðs, eins
og daglegu guðræknisstundina á heimil-
um vorum. Annars verður hún að fánýtri
vanaguðrækni.
Góði Guð! Vjer þökkum þjer fyrir heim-
ilin, sem þú gafst oss. Fyrst og fremst
feðraheimilið, með allri skuggalausu
barnagleðinni. Og svo heimilið, sem þú
veittir oss náð til að stofna.
Drottinn, varðveit oss frá öllu því, er
orðið geti heimilum vorum að grandi!
(»Daglig fornyelse«). Á. Jóh.
»Hvern segið þjer mig vera?«
»Að þekkja Krist er að þekkja velgjörð-
ir hans«, hefir oft verið sagt. Jeg get því
aðeins tekið undir það, út frá trúarreynslu
minni, að bætt sje við einni setningu:
»og misgjörðir vorar.«
Ölafur Ölafsson.