Bjarmi - 01.02.1933, Blaðsíða 4
20
BJARMI
þó fallið yfir 20 þús. manna í bardögun-
um í Szichwan s. 1. mánuð, og efnalegt
tjón er metið í tugum miljóna króna.
Það hefir verið óvenjulegt fyrir mig,
að geta verið tímum saman að heiman,
án þess að þurfa að óttast um fjölskyld-
una heima á stöðinni. Tvisvar varð jeg
þó að fara heim og hafa hraðann á. T
fyrra skiftið fór kommúnistaher mikili
hjer fram hjá, aðeins 6 km. frá bæn-
um. En í síðara skiftið barst mjer frjett
um að ræningjar hefðu tekið Tengchow
og drepið fjölda fólks. Fyrst varð jeg að
hlaupa eftir reiðhjólinu 10 km. og hjól-
aði svo heim, 30 km. á rúmum kl.tíma, en
kom að virkishliðunum harðlæstum. Þav
fjekk jeg þó loks að vita, að ríkisherinn
hefði verið að svifta varðsveitir bæjarins
vopnum, sem ekki gátu varist nema
nokkra stund; slíkar skærur teljast ekki
til stórviðburða hjer.
Hve mikil breyting hjer hefir orðið til
batnaðar, hvað frið og öryggi snertir, get-
ið þið meðal annars ráðið af því, að í haust
hef jeg aldrei skilið úr, lindarj enna eða
gullhring eftir l.eima, þegar jeg hef far-
ið í ferðalög og verið langdvölum í þorp-
um, sem til þessa hafa verið talin verstu
ræningjabæli hjeraðsins. Og nú erum við
að endurb'ggja suinarbústaði okkar á
Haisnan í annað skifti 4 þrem árum, og
erum svo bjartsýn að Lalda, að ræningj-
arnir muni áreiðanlega ekki brenna þá í
þriðja skifti.
Vegna ræningjaóeirða Lafa tvær út-
stöðvar í þessu i mdæmi legið í auðn um
all-langan tíma, en safn ðarfólkið er í
dreifingu enn þá, ásamt þúsundum annara
manna, er ekki eiga aíturkvæmt fyr en
yfirvöldin gjöra þeim fært að byrja þar
nýrækt, er ræningjarnir hafa 1 erjað og
breytt frjósömu akurlendi í eyðimörk.
Kínverskir trúboðar eru búsettir á hin-
um útstöðvunum fjórum og halda þar uppi
safnaðar- og útbreiðslustarfi, eins og að
undanförnu. Einn þessara samverka-
manna okkar lenti í ræningjahöndum og
sætti hjá þeim afarkostum, en tókst að
strjúka eftir 3 vikur. Útstöðvarnar hefi
jeg heimsótt alloft, á reiðhjóli, og aldrei
sjaldnar en einu sinni á mánuði. Á aðal-
stöðinni (Tengchow) hvílir safnaðarstarf-
ið aðallega á herðum kínverska prestsins,
en norskur kventrúboði, sem veitir biblíu-
skóla kvenna þar forstöðu, hefir sjeð um
kvenfundi i kirkjunni einu sinni á viku,
og haft eftirlit með sunnudagaskólanum.
En í sambandi við hann er nú allstór
flokkur stálpaðra unglinga. Sunnudaga-
samkomur eru alltaf vel sóttar í Teng-
chow og fer riú að verða mjög bagalegt,
að kirkjan er svo lítil.
Jeg hef átt því láni að fagna á þessu
hausti, að geta helgað krafta mína óskifta
aðalverkefni okkar kristniboða, að flytja
heiðingjunum fagnaðarerindið og kenna
þeim, sem veittu því viðtöku, lestur og
kristin fræði. — Alls eru 8 kínverskir
trúboðar hjer að verki með okkur, (en
tveir þeirra hafa verið á prestaskólanum
í þrjá vetur), og tveir kventrúboðar auk
þriggja kvenna annara, sem hjálpað hafa
til í útbreiðslustarfinu og á námskeiðum,
um lengri eða skemri tíma. — Þegar þetta
er skrifað, höfum við verið í fjórum þorp-
um með ferðatjaldið, sem ekki hafa veriö
heimsótt áður.
Við búum okkur út eins og menn, sem
ætla sjer að liggja við í tveggja mánaða
tíma á fjöllum uppi. Fyrir dyrum úti
standa tveir vagnar hlaðnir, ferðatjald-
ið stóra í öðrum og nokkrir kassar með
yfir 20 þús. biblíur og smárit, en sængur-
fatnaður okkar allra á hinum, mjöl og
matvæli, áhöld og ílát og allt, sem ómiss-
anlegt þykir við matreiðslu. Tveim uxuni
rauðum, feyknstórum og með háum herða-
kömbum, er beitt fyrir hvorn vagninn.
Matreiðsluaðurinn hefir eftirlit með far-
angrinum, en trúboðarnir fara skemstu
leið, fótgangandi. Kventrúboðunum er