Bjarmi - 01.02.1933, Blaðsíða 8

24
B J ARMI
Svo segir Drottinn.
»Jeg hef eigi' talað í. leynum, ein-
hversstaðar 1 landi myrkranna,« segir
Drottinn. »Jeg hef eigi sagt: Leit-
ið min út i bláinn.« — Hann birt-
ir þjer vilja sinn i biblíunni og
svarar þar öllum vandamálum lífs
þlns.
Hef jeg syndgað? — Allir hafa syndg-
að og skortir dýrð Guðs. Ekki er neinn
rjettlátur, ekki einn. Vjer fórum allir vill-
ir vega, sem sauðir, stefndum hver sína
leið. — Róm. 3, og Jes. 53.
Hvernig fer fyrir mjer, ef jeg held
áfram í syndum mínum? •— Laun synd-
arinnar er dauði. Það liggur fyrir mönn-
um eitt sinn að deyja, eftir það er dóm-
urinn. — Róm. 4, og IJebr. 9.
Hef jeg svo sakir syndarinnar orðið við-
skila við Guð? - Það eru misgjörðir yð-
ar, sem skilnað hafa gjört milli yðar og
Guðs yðar, og syndir yðar, sem byrgt hafa
auglit hans fyrir yður. Augu Drottins eru
of hrein til þess, að líta hið illa, og hann
getur ekki horft upp á rangsleitni.
Jes. 59, og Hab. 1.
Hvernig get jeg öðlast fyrirgefning
syndanna? »Jeg játaði synd mína fyr-
ir þjer,« sagði Davíð konungur, »og fól
eigi misgjörð mína. Jeg mælli: Jeg vil
játa afbrot mín fyrir Drottni, og þú fyrir-
gafst syndasekt mína.« Því að Kristur
leið líka einu sinni fyrir syndir, rjettlát-
ur fyj-ir rangláta, til þess að hann gæti
leitt oss til Guðs. Sáim. 32, og I. Pjet. 3.
Hvernig get jeg vitað, að syndir mín-
ar eru fyrirgefnar? Sá, sem trúir á
Soninn, hefir eilíft líf. Honum bera spá-
mennirnir vitni, að sjerhver, sem á hann
trúir, fái fyrir hans nafn syndafyrirgefn-
ing. Þjer elskaðir, nú erum vjer Guðs
börn. Af því vitum vjer að vjer erum
stöðugir í honum, og hann í oss, að hann
hefir gefið oss af sínum anda. - Jóh. 3,
Post. 10, I. Jóh. 3, og 4.
Hvernig get jeg vitnað fyrir öðrum um
sáluhjálpina? Ef þú játar með munni
þínum Drottin Jesú og trúir með hjarta
þínu, að Guð hafi uppvakið hann frá dauð-
um, muntu hólpinn verða. Þannig lýsi ljós
yðar mönnunum, til þess að þeir sjái góð-
verk yðar og vegsami föður yðar, sem er
á himnunum. Róm. 10, og Matt. 5.
En er ekki hætt við að jeg hrasi og
leiði aðra í hrösun? Drottinn hefir
sagt: Jeg mun alls ekki sleppa þjer og
eigi heldur yfirgefa þig; svo að vjer get-
um öruggir sagt: Drottinn er minn hjálp-
ari; eigi mun jeg óttast. Hvað geta menn-
irnir gjört mjer! Náð mín nægir þjer, því
að mátturinn fullkomnast í veikleika. —
Iíebr. 13, og'II. Kor. 12.
01. Öl.
------------
iaJ teliur velli sem tæfast er.
Fyrir löngu bárust raddir um það til
íslands, að semja þyrfti nýja trúarjátn-
ingu. En ekki er mjer kunnugt hvort nokk-
ur með okkar þjóð hefir tekið undir með
þeim mönnum út í löndum, sem eru að
ympra á því öðru hvoru, að biblían sje svo
úrelt að brýn nauðsyn sje á að gefa út
nýja biblíu handa okkar hálofuðu nútíma-
mönnum, og láta nú hvorki Guð nje Jesú
Krist koma þar nokkursstaðar nærri.
Um þetta hefir Ameríkumaður einn
skrifað langt mál ekki alls fyrir löngu;
honum þykir auðvitað sjálfsagt að kasta
gömlu biblíunni alveg fyrir borð, en semja
aðra nýja og sjóða upp úr ritum vísinda-
mannanna Jeans og Eddington, og rithöf-
undanna H. J. Wells og J. B. S. Haldane
og einhverra fleiri.
Mjer barst um líkt leyti og jeg las þetta,
skýrsla frá ameríska biblíufjelaginu. Af
tölum, sem þar eru birtar má ráða, að
sala ritningarinnar eykst ár frá ári um