Bjarmi - 01.05.1933, Blaðsíða 2

66
BJARMI
ræður) eftir þá báða, og sama árið bók
eftir Karl Barth um Rómverjabrjefið, þar
sem farnar eru nýjar leiðir að ýmsu leyti
og hlífðarlaust vegið á tvær hendur gegn
>'guðlausri« aldamótaguðfræði og »sjei-
visku og skammsýni« rjetttrúnaðarins.
Skömmu síðar (1920) tók Barth við
prófessorsembætti í Göttingen, en er nú
prófessor í Bonn í Þýskalandi og hefir
gefið út margar guðfræðibækur, sem lesn-
ar eru um allan heim, þar sem guðfræð-
ingar skilja þýsku.
I þetta sinn er ekki ráðrúm til að segja
frá trúfræðisstefnu Barths. En þó má
geta þessa:
Aðal-forgöngumennirnir 3, sem þegar
eru nefndir, eru allir endurbættrar-trúar
og sækja margt til Kalvíns. Aðrir 2, Go-
garten og Bultmann, báðir þýskir prófess-
orar, eru lúterskir og leg'gja áherslu á,
eins og' nú er alsiða við þýska háskóla,
- »að hverfa aftur að Lúter«. Allir hafa
þeir, og þó Barth sjerstaklega, orðið fyrir
áhrifum frá bókum Sören Kirkegaards;
en svo sjálfstæðir eru þeir sín á milli, að
það er rangmæli, að kenna guðfræðistefnu
þessa við Barth einan. Hitt er rjettara,
enda aimennt, að kalla hana »rökræðnu
guðfræöina« (eða »dialektisku guðfræð-
ina), og hefir hún þegar látið svo margt
og mikið til sín taka, að sjálfsagt þykir,
að allir guðfræðingar kynnist henni.
Forgöngumennirnir sjálfir hafa ritað
allmargar bækur, einkum þó Karl Barth,
L. d. »Guðs orð og' guðfræðin« (»Das Wort
Gottes und die Theologie«), Trúfræði I.
(»Prolegomena«) o. fl. Lang'besta bókin,
sem jeg hefi sjeð um »rökræðnu guðfræð-
ina« er eftir framkvæmdastjóra alþjóða-
samhjálp evangel. kirkna, heitir hann dr.
Adolf Keller og' er svissneskur guðfræð-
ingur. En bókin heitir »Vegur rökræðnu-
guðfraiðinnar um kirkjur heims« (»Der
Weg der dialektischen Theologie durch
die Welt«), 220 bls., kostar 5 mörk í bandi,
prentuð í Miinchen 1931. 1 fyrra kom út
bók á dönsku, »Barthianisme«, eftir C.
I. Scharling, 124 bls., verð 4,25 ób. En
meir en helmingur þeirrar bókar er um
áhrif stefnu þessarar í Danmörku.
-------------
»Upprisa kirkjunnar«.
Raddir frá Þýskalandi.
Með þessari fyrirsögn flutti þýska dag-
blaðið »Lokal-Anzeiger« í páskablaði sínu
í vetur ummæli þriggja kirkjumála-leið-
toga, og eru þau hjer þýdd, lítið eitt stytt:
Dr. Adolf Deissmann, prófessor, ?
fremstu röð aldamótaguðfræðinga á fyrstu
greinina og segir:
»Kirkja Jesú Krists er ekki frá degin-
um í gær eða í dag nje morgundeginum.
.... Eðli og hlutverk kirkju Krists sjá-
um vjer eða skynjum hrein og' ófölsuð í
nýja testamentinu einu, þar sem sjálfs-
opinberanir Jesú Krists og postula hans
eru oss eftirskildar sem stjórnarskrá eða
»Magna Charta« frumkirkjunnar. Að vilja
meistarans og trúarjátningu postula hans
er kirkjan söfnuður lærisveina hans, end-
urleystur af Jesú Kristi og helgaður við
návist hans til að breyta eftir honum.
Einkunnarorðin: »Upprisa kirkjunnar«,
geta því ekki átt við neinskonar mannleg
fyrirtæki, nje heldur viðleitni sjerstakra
kirkjulegra flokka til að ná nýjum áfanga
á þroskabraut kirkjunnar. »Upprisa kirkj-
unnar« merkir miklu fremur iðrunarfúsa
sjálfsviðurkenningu kirkjunnar og ein-
staklinga innan hennar um hvað hún var,
hvað hún er og hvað hún á að vera áfram.
Einkunnarorðin: »Upprisa kirkjunnar«
eru því andmæli gegn hverri tilraun til
að hafna nokkru af guðdómlegri alvöru
í boðskap og kröfum kirkjunnar til þess
að þóknast kröfum óendurfæddra, synd-
ugra manna. Kirkju Krists ber að vísa á
bug, með virðulegri staðfestu, hverri til-
raun til þessháttar niðurlægingar.«