Bjarmi - 01.12.1962, Blaðsíða 6

6 BJARMI
KRISTNIBOÐSÞÆTTIR
Miklir hlutir hafa gerzt á stuttum tíma
Konsó, 24. okt. 1962.
Kæru vinir!
Gott er að geta aftur hafið
skriftir frá Konsó. Undarlegt, hvað
þessi staður á orðið ítök í mörg-
um. Og þó er það kannske ekki
undarlegt. Hér hefur Guð fram-
kvæmt stórkostlega hluti fyrir til-
verknað fámenns hóps heima á Is-
landi. Þessi trúfasti hópur stóð að
baki brautryðjendanna, Kristínar
og Felixar. Störfin hlóðust fljótt
___ upp, og þau spor,
sem mörkuð voru
á þeim tíma,
gleymast ekki.
Þörfin fyrir
hjúkrunarkonu var knýjandi, og
Ingunn var send. Hún hefur nú
hafið sitt annað starfstimabil. Þá
voru Margrét og Benedikt send,
sem nú eru sjálf heima og geta
sagt frá framgangi starfsins síðast
liðin 5 ár. Miklir hlutir hafa gerzt
og það á ekki lengri tíma. Bæjar-
leið frá okkur eru læknishjónin,
Áslaug og Jóhannes, og Ólafur
Árni. Ef satt skal segja, finnst
þeim, í hvert sinn er þau koma
hingað, að þau séu að koma heim.
Hugurinn er einhvern veginn bund-
inn í Konsó og framtíðardraumur-
inn hlýtur að vera sá, að skapa
þeim starfsskilyrði hér. Hver er
sá hópur, er stendur að baki lækn-
ishjónunum? Sá hinn eini og sami,
sem stutt hefur þá, sem áður eru
nefndir, og sá, er við eigum að bak-
hjarli. Þegar ég virði fyrir mér
þessa staðreynd, stígur þakklætið
til Guðs, sem svo miklu getur til
vegar komið, þrátt fyrir veikleika
sinna lærisveina. Höfum við ekki
öll mikla ástæðu til að lofsyngja
Drottni Jesú fyrir þessa undur-
samlegu náð, sem hann hefur veitt
okkur íslenzkum kristniboðsvinúm
og kristniboðum.
Blóinlngt skólastarl.
Mánudaginn 1. október hófst
skólinn hér á stöðinni. Hér á'skrif-
stofunni beið ég með nokkurri eft-
irvæntingu eftir að vita, hve marg-
ir nemendur hefðu komið þennan
fyrsta dag. Áður hafði ég rölt
niður að skóla og séð ákaflega
skemmtilega sjón. Þarna streymdu
Konsó-börn að úr öllum áttum til
að láta innrita sig. Nokkuð mörg
hefðu nú átt að fara heim og þvo
af sér mestu óhreinindin og um
leið reyna að skola ofurlítið úr
buxnaræksmmum, sem margar
hverjar vart hanga saman. En at-
hyglin hverfur fljótt frá þessum
ytri hlutum, er horft er í augu
þessara smáu vina. Þau tindra af
eftirvæntingu, og milt bros færist
gjarna yfir dökka andlitið. Það
var sem ég læsi úr svip þeirra: „Ég
er að fara í skóla.“ Unglingar og
fullorðið fólk komu einnig, og þó í
miklum minni hluta. Klukkan rúm-
lega tólf komu svo kennararnir til
mín. Hve mörg börn höfðu komið
þessa fjóra tíma, sem þeir höfðu
setið við innritunina? Rúmlega 120
börn og unglingar. 1 einu orði sagt:
stórkostlegt! Næstu daga bættust
fleiri nemendur við, svo að nú eru
þeir um 170. Langflestir eru í 1A
og 1B, eða rúmlega 100 nemendur.
1 öðrum bekk eru 33, í þriðja 10
og f jórða 13. Gott kennaralið höfð-
um við i fyrra, en ég held, að það
sé enn betra þetta árið. Tewolde
þekkið þið frá því áður. Hann hef-
ur verið hér tvö ár og er nú að
hefja sitt þriðja kennsluár. Er hann
elztur og reyndastur af kennur-
unum og bráðfær í sínu starfi.
Kennir hann mest í fjórða bekk
og er þar ábyrgðarmaður. Zerihún
hefur ekki verið hér áður. Feetamo
útvegaði okkur piltinn. Þeir eru
náfrændur. Eru þeir í mörgu lík-
ir og miklir gæðamenn. Zeríhún
kennir mest í 3. bekk og er ábyrgð-
armaður hans. Jóhannes Korra er
ekki nýtt nafn fyrir okkur, enda
þótt hann hafi ekki starfað hér
sem kennari áður. Hann byrjaði
hér sem nemandi í tíð Felixar og
lauk 7. bekk í Irgalem s. 1. vor. Jó-
hannes er góðum gáfum gæddur
og hefur fallegan námsferil að baki.
Hann leggur nú til hliðar af laun-
um sínum, sem hann ætlar að nota
til náms í 8. bekk á næsta ári.
Jóhannes sér um 2. bekk. Fyrsta-
bekkjar-kennararnir eru einnig
Konsópiltar, sem luku 5. bekk s. 1.
vor. Kauwte og Komeda heita þess-
ir ungu menn. Sá síðarnefndi er
pilturinn, sem komið var með til
Ingunnar á fyrsta starfsári henn-
ar hér, þá nær dauða en lífi. Hefur
hún reynzt piltinum sem góð móð-
ir og kostað hann til náms. Eftir
því, sem ég get bezt séð, ferst öll-
um þessum ungu mönnum kennsl-
an vel úr hendi, og sýna þeir mik-
inn áhuga í starfi sínu.
Starfsmenn og námskdð.
Þið eruð eflaust búin að frétta,
að Asfaw hefur tekið að sér störf
viðkomandi lestrarkennslu, sem
hefja á í allmörgum þorpum hér i
Gamma Goffa-fylki. Ég get ekki
leynt því, að þetta voru okkur öll-
um mikil og sár vonbrigði. Hann
hafði unnið mikið og gott starf hér,
og voru því miklar vonir tengdar
við haxm og hans starf. Um þetta
er þó ekki að fást. Hann býr nú
með konu sinni í Gidole og kemur
því starfinu hér að litlu sem engu
gagni. Feetamo hefur nú að
nokkru tekið að sér þau störf, sem
Asfaw hafði. Eins og þið vitið,
starfaði hann hér s. 1. ár sem kenn-
***************************************************+*******
Katrín Guðlaugsdóttir og Gísll Amkelsson, krlstnlboðar í Konsó.
ari við skólann. Feetamo er á
margan hátt sérstakur piltur, nær-
gætinn og skilningsgóður. Hann,
ásamt Borale, prédikara, sem hef-
ur verið 2 ár á biblíuskólanum í
Dilla, hefur ,nú byrjað námskeið
hér á stöðinni. Rúm vika er síðan
þetta námskeið hófst, og eru þátt-
takendur rúmlega 20, þar af helm-
ingur safnaðarmeðlimir. Sá hátt-
ur verður nú hafður á, að þátt-
takendur hafa fyrstu 2—3 tímana
sameiginlega dag hvern, en síðan
skiptist hópurinn í tvennt, og sér
þá Feetamo um fræðslu safnaðar-
meðlima. Þessi námskeið eru ákaf-
lega mikils virði, og vonum við og
biðjum, að þau mættu verða þátt-
takendum öllum og söfnuðinum í
heild til mikillar blessunar. Skiln-
ingur margra er takmarkaður
mjög, en í ljósi Guðs orðs, sem það
er aðeins fært um að heyra en
ekki lesa sjálft, eykst skilningur-
inn. Það er hrífandi að sjá marga
þessara gömlu, vinnulúnu karla
sitja og hlusta á frásögur Biblí-
unnar. Misjafnlega vel gengur þeim
að endursegja sögurnar og hafa
yfir ritningarorð og vers. Ef vel
tekst til, hafa hrósyrði Feetamo
og Borale tilætluð áhrif. Svipur-
inn verður Ijómandi. Kæru vinir,
biðjið sérstaklega fyrir námskeið-
unum og þeim, sem þar kenna.
Líknarstarf iiV.
Til sjúkraskýlisins hafa undan-
farnar vikur daglega komið 40—
100 sjúklingar. Mikið hefur verið
um alvarleg veikindi, og segir
Inga, að hún muni varla verri tima
en var hér nú um tveggja vikna
skeið. Telur hún flesta hafa verið
með gamla malaríu, sem tekur sig
svo hastarlega upp, ásamt fylgi-
kvilla. Margir koma á elleftu
stundu með þessa sjúklinga og
sumir á tólftu, þannig að nokkrir
dóu, rétt í því að þeir komu til
sjúkraskýlisins. Undir slíkum
kringumstæðum fáum við að sjá
skelfilegar myndir. Skelfing heiðn-
innar grípur fólkið heljartökum.
Óttinn og óvissan ná yfirtökunum.
Hvert fer sálin? Satan er ógn-
valdur, sem fólkið hræðist. Illu
andarnir, sem svo oft taka sér ból-
festu í fólkinu, koma frá Satan.
Hvað nú um sálina, — hvar er
hún? Hver er sá máttur, er yfir
henni ræður? Yfir sálir þeirra, sem
eftir standa með slíkar óleystar
spurningar, færist nú hið svart-
asta myrkur vonleysis og heiðni.
Ljós heimsins hefur enn ekki náð
að skína inn í sálir þessa hrjáða
fólks. Hvers vegna? Ef til vill kem-
ur það langt innan úr héraði frá