Bjarmi - 01.07.1968, Blaðsíða 3

IjjíJK
KRISTILEGT BLAÐ
Kemur út einu sinni I mánuði, 16 síður
nema sumarmánuðina. Þá 8 síður.
Árgjald kr. 100.00. Gjalddagi 1. maí.
Afgreiðsla Amtmannsst. 2B, Reykjavík.
Pósthólf 651. — Símar 17536 og 13437.
Ritstjórar: Bjarni Eyjólfsson
og Gunnar Sigurjónsson.
Prentað i Prentsmiðjunni Leiftur h.f.
Efni ni.
Lútherska stundin ................ 1
Allt hefur hann gjört vel......... 2
Virðing og áhrif ................. 3
Kristniboðsstöðin í Konsó ........ 6
Islenzkt starfslið i Gidole....... 8
Bréf frá Skúla Svavarssyni ....... 8
Frá almenna mótinu .............. 12
Hugleiðing eftir Fr. Fr.......... 13
Framhaldssagan .................. 14
Or bréfum ....................... 16
Kristniboðsfréttir ........ 10,11,12
Frá starfinu .................... 13
Ljóðmœli.
1 síðasta blaði var sagt frá útkomu
ljóða séra Friðriks Friðrikssonar.
Bókin fæst á Aðalskrifstofu Kristni-
boðssambandsins og í K.F.U.M. og
K.F.U.K., Amtmannsstig 2B. Hún mun
koma í bókabúðir í byrjun septem-
bermánaðar.
IVi/fí frínifírhi
ntfíó sfíru Fr. Fr.
Þann 5. sept. kemur út nýtt 10 króna
frímerki með mynd af myndastyttu
þeirri, sem Sigurjón Ólafsson, mynd-
höggvari, gerði af séra Friðrik og
reist var við Lækjargötu í Reykjavík.
Frímerkið er gefið út af póststjórn-
inni í tilefni aldarafmælis séra Frið-
riks.
I ntfísía lltl. m. a.z
Nánari fréttir frá kristniboðinu í Eþi- !!!
ópíu, horfur á að Ingunn Gísladóttir j[i
fari til Konsó, unglingamót í Vatna- iij
skógi, nýr skáli tekinn í notkun í iii
Vatnaskógi o. fl. iii
VIRÐING OG ÁHRIF
Sumum finnst vald og vegur Tcirkju og Tcristni heldur vax-
andi — og það meira að segja að mun — að minnsta kosti
hér á landi. Aðrir eru þeirrar skoðunar, að það sígi héldur
á ógœfuhliðina. Kirkjan verði sífellt áhrifaminni og sé jafnvel
að vei'ða utan gátta.
Vandi er að komust að niðurstöðu í þessu rnáli, að minnsta
kosti svo, að menn verði almennt sammála um, að þar sé
sannleikurinn fundinn.
Þeir, sem benda á framför, benda helzt á það, að nýjar
kirkjubyggingar séu reistar, kirkjuhúsum berist ýmsar gjafir
og annað þvt líkt. Á móti er þvi teflt fram, að slíkt sé i sjálfu
sér ekki mœlikvarði á trúarlíf eða andlegt áhrifavald kirkj-
ummr. Nýjar kirkjur og tala presta samsvari engan veginn
aukinni þörf vegna breyttra þjóðfélagsaðstœðna og fjölgunar
þjóðarinnar. Alvarlegur sé einnig starfsmannaskortur og horf-
ur t þeim efnum. Ungir menn fari ógjarna t þjónustu kirkj-
unnar. Þegar þeir fáu, sem það geri, komi svo út t starfið, sé
þeim meiri vandi á höndum en nokkurn óraði fyrir. Hugsana-
háttur fólksins fari eftir allt öðrum leiðum en þeim, sem þeir
mótuðust af á námsárunum. Djúp sé staðfest milli guðfrœð-
innar, kenninga kirkjunnar og alls almennings í nútínm vel-
ferðarriki.
Því verður alls ekki mótmodt, að kirkjan hefur á liðnum
áratugum látið undan stga kenningarlega, bœði varðandi trú-
aratriði og t viðhorfi til siðferðismála. Hvor hafi þar haft
meiri áhrif, kirkjan á álmenningsálitið eða álmenningsálitið
á hana, getur enginn verið í vafa um. Það hefur verið mjög
erfitt fyrir kirkjuna að ná eyrum manna með boðskap, sem
nútimamanninum finnst sér ómissandi. Menning hans og vel-
ferðarþjóðfélag veitir honum ótal gœði og viðhorf, svo að
umfram það hefur hann lítið til kirkjunnar að sœkja. Slíkt
et' viðhorf mikils fjölda.
Á síðari árum — og ekki si,zt eftir að álkirkjuráðið fór
að láta til sín taka — hefur ýmsum fundizt kirkjan fá nýjan
og veigamikinn vettvang með því að skipta sér meira af þjóð-
félagsmálum og heimspólitík en verið hefur. Óneitanlega nær
slíkt eyrum og áJiuga margra, en hœtt er við því, að það sé
aðeins tímábundið og mest meðan nýung er. Það eru önnur
öfl og sterkari, sem láta munu slíkt til sin taka og geta fyrr
en varir skákað lcirkjunni þar um úrrœði og áhrif. Þó ber
kirkjunni að sjálfsögðu ávállt að berjast fyrir réttlœti.
Kirkjunni er ekkert nauðsynlegra en að gera sér Ijóst, að
hún er send með ákveðinn boðskap og starfar i umboði hans,
sem er gefið allt vald, á himni og jörðu.
Tilveruréttur hennar byggist á hiklausri trúmenrisku við
það hlutverk. Sú kirkja, sem á þjóna, sem vita sig senda með
ómissandi skilaboð, á framtíð fyrir sér. Hún hefur áhrif og
það miklu meiri en flesta grunar. Hún er súrdeig, sem sýrir
langt út fyrir sínar eigin bitðir, því hún notar orð eilifs lífs.
Sagan hefur sýnt, að þegar fagnaðarerindið var kirkjunni
allt, hafði hún áhrif, en þégar hún fór að leita sér annarra
verkefna og láta leiðast af straumi tímans, missti hún bœði
virðing og áhrif.
BJAHMI 3