Bjarmi - 01.01.1973, Síða 2

S iiðiii*- Ameríka
Framh. af bls. 1:
gap er staðfest á milli margra
þjóðfélagshópa. Milljónamær-
ingar eru þar margir, mið-
stéttafólk fátt, en aragrúi fá-
tæklinga. Ög eymdin eykst. Vör-
urnar, sem þessi lönd selja,
lækka í verði, eri vörumar, sem
þau verða að kaupa frá iðnað-
arlöndunum, verða sífellt dýrari.
Það er ein afleiðing fátækt-
arinnar, m. a. í Ekvador, að fólk
leitar til borganna í von um að
fá atvinnu. Komumenn safnast
í stóra hópa í fátækrahverfin í
útjaðri borganna.
IJpplaiisn
í fjölskyldunni
Siðgæðið er á óhugnanlega
lágu stigi. Það er eitt mesta
vandamálið, að fólk sér ekki
nauðsyn og gæði heilbrigðs fjöl-
skyldulífs, heimilis. Giftingar-
aldur fólks verður sífellt lægri,
og venjuleg kona býr með fjór-
um mönnum um ævina, ef litið
er á meðaltalið. Mjög mundi
t. d. fæðingum fækka, ef maður
héldi sig aðeins að einni konu
— og öfugt. Afbrot og eiturlyfja-
notkun þróast vel í þessum fá-
tækrahverfum, auk alls annars
vesaldóms.
Fagnadarerindið
Iier ávöxt
Hér verða kirkjurnar og
kristniboðsfélögin að taka til
hendinni, því það er í fátækra-
hverfunum, sem baráttan um
manninn verður háð. Og það
ber árangur að boða fagnaðar-
erindið. Þegar gleðiboðskapur-
inn er fluttur, getur hinn spillti
maður breytzt. Það er athyglis-
vert í þessu sambandi, að sá er
einn ávöxtur afturhvarfsins til
Drottins, að fólk fer að hugsa
um fjölskyldu sína og stærð
hennar. Menn taka að finna til
ábyrgðar gagnvart heimili og
ástvinum.
Trúliod
meðal einslaklinga
Starf kristniboðsins verður
að miðast við einstaklinginn.
2
Vér skulum varast að binda
sjálfa oss og safnaðarmenn vora
við stofnanir, sem verða oss síð-
ar til byrði. Betra er að hópur
heilsugæzlumanna ferðist um en
að vér reisum sjúkrahús. Vér
ættum einnig að láta hjálp vora
fara um hendur kirknanna í
landinu eins og unnt er, og alla
hjálp í tímanlegum efnum verð-
um vér að veita samkvæmt þörf-
um einstaklingsins. Hjálpin þarf
að vera „persónuleg". Oss ber
að senda menn, kristniboða, sem
eiga lifandi, kristna trú og góða
siðferðilega kjölfestu.
Trúlioöiö sjáll'í
naiiðsynlcgast
Nú standa fagnaðarerindinu
opnar dyr í Suður-Ameríku. Það
er uppskerutími. Kristileg út-
varpsstarfsemi hefur undirbúið
jarðveginn á margan hátt, en
nú verðum vér að leggja meg-
ináherzluna á „gamaldags“ trú-
boð fagnaðarerindisins. Það hef-
ur enn þá mátt í sér fólginn.
Það er hlutverk kristniboðsins
að mynda söfnuði, sem geta
gegnt hlutverki kristniboðs-
stöðvar á sínum stað.
Kaþólska kirkjan í Suður-Am-
eríku er á margan hátt stöðnuð,
en vér sjáum einnig merki um
endurnýjun. Mikill áhugi hefur
vaknað á lestri Biblíunnar. Jafn-
vel meðal kaþólsks fólks má
finna einstaklinga, sem trúa því,
að Biblian sé eina úrskurðar-
valdið í trúarlegum efnum. Sú
skal vera afstaða vor til ka-
þólsku kirkjunnar, að vér reyn-
um ekki að vinna oss áhang-
endur meðal barna hennar né
störfum með henni, heldur vinn-
um vér að siðbót innan hennar.
Björn Willoch lauk erindi sínu
með því að segja við unga fólk-
ið, sem hlýddi á mál hans: „Suð-
ur-Ameríka þarfnast ungra pre-
dikara!“ Og heimildarmaður
blaðsins Budbáraren, sem birtir
þennan útdrátt, bætir við: „Mér
býður í grun, að þá hafi margir
spurt sjálfa sig og Guð, er þeir
heyrðu þessa hvatningu: Skyldi
eg vera einn þeirra?“
Kemur út annan hvern mánuð, 2 tbl.
í senn. Ritstjóri Gunnar Sigurjónsson.
Afgreiðsla Amtmannsstíg 2B,Reykja-
vík. Pósthólf 651. Símar 17536 og
13437. Árgjald kr. 200,00. Gjalddagi
1. maí. Prentað í Prentsm. Leiftri h.f.
Híni m. <!.:
Mikil tækifæri í Suður-Ameríku . 1
Meðan fólkið svaf ............. 3
Hvítir akrar ................ 4
Mikil þörf á byggingum............ 5
Starfssvæði kristniboðsins í Suð-
ur-Eþíópíu .................... 6
Gjafir ........................... 7
Guðs ríki eflist, en óvinurinn er
líka á ferð ................... 8
Nýtt svæði opnað kristniboðinu . 9
Gleðifrétt frá Gidole ........... 10
Fleygið ekki frímerkjunum ....... 11
Jón Kristjánsson ................ 11
Frá starfinu ............... 12
„Meðal æsku þessa bæjar“ ........ 13
tír ýmsum áttum ................. 16
.V«>«/<« blaií.
Nokkrar greinar, sem birtast áttu í
þessu blaði, verða að bíða næsta blaðs
vegna þrengsla. Eru þær af ýmsu
tagi, svo sem nýr framhaldsþáttur um
baráttu kirkjunnar í Afriku, fræðslu-
grein um rit Nýja testamentisins, frá-
sögur, fréttir o. s. frv.
Til Imui>rntln.
Árgjald Bjarma hefur verið
óbreytt um nokkurt skeið. Verðlag
hefur farið sivaxandi, eins og kunn-
ugt er, og útgáfukostnaður aukizt.
Verður því ekki hjá þvi komizt að
hækka árgjald blaðsins i 200 krónur
á þessu ári.
Bjarmi þakkar þeim áskrifendum, _
sem staðið hafa í skilum, og biður'
hina, sem ennþá skulda, að senda
greiðsiu sem fyrst. Þá skal auglýs-
endum einnig þökkuð góð samvinna,
svo og þeim, sem aflað hafa auglýs-
inga, útvegað nýja áskrifendur eða
stutt blaðið á annan hátt.
Líkt og undanfarið mun blaðið
koma út annan hvern mánuð, tvö
tölublað saman, og verða að jafnaði
16 síður í hverju hefti.
Verið með oss í bæn um, að Bjarmi
megi nú sem fyrr vera boðberi hins
gamla og síunga fagnaðarerindis og
vekja áhuga og kærleika til starfs-
ins í guðsríki, bæði heima og meðal
framandi þjóða.