Bjarmi - 01.01.1984, Blaðsíða 7

Ég stóð á
vegamótum
lielgi Elíasson c, . . , ,
er bankaútibússtjóri Cl tir HClQcl ElISSSOtl
í Reykjavik.
Ég efa það ekki að margar eru
Þær stundir á Iífsferli þínum sem
þér eru að einhverju leyti minnis-
stæðar öðrum fremur, — eitthvert
Það atvik sem hugur þinn og
hjarta gleymir aldrei, eitthvað svo
'T'ikilvægt að það skipti sköpum í
'ifi þínu og þú varst ekki samur
eftir.
Slík atvik verða oft svo minnis-
stæð að við munum daginn og
stundina.
Þannig get ég nefnt daginn og
stundina þegar ég stóð á vega-
'Tiótum lífs míns. Mér fannst ég
vera glataður syndari. En þá gekk
Jesús Kristur, hinn krossfesti og
uPprisni frelsari, í veg fyrir mig.
Leið hans lá þvert á veg minn og í
raun skar hann lífsveg minn í
sundur um leið og hann benti mér
u synd mína og sekt.
Hvað átti ég mér til málsbóta?
Ekkert í sjálfum mér. Dómurinn
var fallinn og ég fundinn sekur. En
Þá kom orð Quðs til mín eins og
bjarghringur. Sýknudómur ogend-
Urlausn voru mér gefin fyrir Jesúm
Krist.
^ öllum öldum kristninnar hafa
menn heyrt kall Quðs til aftur-
hvarfs, að vísu ekki ávallt á sama
hátt. Oft hefir Quð notað menn til
Þess að vekja aðra til afturhvarfs.
Sumir hafa vaknað við lestur
Biblíunnar. Biblían öll kristallast af
hinum mikla kærleika Quðs til
syndugra manna, til mín og þín.
Mikið vatn hefir runnið til sjávar
síðan ég heyrði þetta skýra og
ærleiksríka kall Quðs. Þá var ég
^plega 16 ára gamall áhyggju-
aus unglingur. Þegar Quðs orð
sagði mér að ég væri syndari
annst mér það fullinikið sagt. Mér
fannst ég nefnilega vera nokkuð
góður strákur, a.m.k. heldur betri
en strákarnir sem sátu með mér á
unglingadeildarfundunum í KFUM.
Það var nú bara nokkuð gott að
Quð sagði þeim til syndanna. Það
höfðaði á engan hátt til mín.
En svo var það sunnudagskvöld
eitt. Himinninn hvelfdist stjörnu-
bjartur og fagur yfir jörðina og
norðurljósin léku sér að því að
mynda hin fegurstu litbrigði og
kynjamyndir á himinhvolfinu.
En í litlu og heldur fátæklegu
herbergi kraup ungur piltur við
rúmið sitt. Hann tók ekki eftir
fegurð himinsins. Það komst nefni-
lega ekkert annað að í huga hans
en sú kvöl syndarinnar sem nísti
hjarta hans, — en jafnframt orðið
um réttlæti Quðs í Jesú Kristi. En
það var ekki auðvelt að tileinka sér
þetta og trúa því.
Þessi piltur hafði háð harða aftur-
hvarfsbaráttu. Hann hafði fundið
svo glöggt undanfarna daga að
Quð var að tala við hann og benda
honum á að nema staðar og snúa
við á þeirri braut er hann gekk á,
játa syndir sínar fyrir Quði og koma
með allar byrðar sínar til hans sem
er vinur syndarans.
Eyrr á þessu umrædda kvöldi
hafði þetta ungmenni heyrt ákveð-
inn boðskap um kærleika Quðs í
Jesú Kristi til syndugra manna.
Þessi boðskapur hafði haft djúp-
stæð áhrif á hann. Þess vegna lá
hann þarna á hnjánum frammi fyrir
Quði og grét syndir sínar. Hvert gat
hann annað farið en til hans sem
sagði: „Komið til mín, allir þér sem
erfiðið og þunga eru hlaðnir og ég
mun veita yður hvíld"?
Allt í einu laust þessum orðum
niður í sálu hans, úr þriðja kafia
Kolóssubrefsins: „Því að þér eruð
dánir og líf yðar er fólgið með Kristi
í Quði — þegar Kristur sem er líf
yðar, opinberast í dýrð." Djúpt í
vitund hjartans bergmáluðu orðin:
„Barnið mitt, syndir þínar eru fyrir-
gefnar."
Og þarna, þar sem þessi ungi
piltur lá á hnjánum, urðu þessi orð
honum eins og bjarghringur er
fyrir drukknandi mann.
Á þessum úrslita-andartaki í lífi
mínu öðlaðist ég fullvissu trúar-
innar, að Jesús Kristur, hinn kross-
festi og upprisni frelsari, væri kom-
inn í heiminn til þess að frelsa mig
— og alla menn.
Heilagur andi verður að hafa
fengið að sannfæra okkur um synd
okkar, Quð verður að hafa fengið
að sundurmerja hið harða og þver-
úðuga hjarta mannsins og um-
skapa það, með kærleika sínum í
Jesú Kristi. Langt er síðan orðin úr
Kólossubréfinu gagntóku mig sem
ungling, er enga reynslu hafði af
erfiði, vonbrigðum eða biturleika
hins mannlega lífs. En þetta voru
orð til mín frá Quði sem gáfu mér
fullvissu trúarinnar einmitt á því
augnabliki, sem ég þurfti mest á að
halda.
Á umliðnum árum hefi ég oft
fundið hversu áþreifanlega erfitt
það er, að vera stöðugur í bæninni
og staðfastur í trúnni, og margt er
það sem vill glepja og tæla og
draga okkur frá því að hugsa um
hið efra.
Quð gefi að hvernig svo sem
okkur líður þá gleymist okkur aldr-
ei að koma til Jesú með alla
erfiðleika okkar og syndir því að
hann vill fá að ganga inn í kjör
7