Bjarmi

Ukioqatigiit

Bjarmi - 01.01.1984, Qupperneq 7

Bjarmi - 01.01.1984, Qupperneq 7
Ég stóð á vegamótum lielgi Elíasson c, . . , , er bankaútibússtjóri Cl tir HClQcl ElISSSOtl í Reykjavik. Ég efa það ekki að margar eru Þær stundir á Iífsferli þínum sem þér eru að einhverju leyti minnis- stæðar öðrum fremur, — eitthvert Það atvik sem hugur þinn og hjarta gleymir aldrei, eitthvað svo 'T'ikilvægt að það skipti sköpum í 'ifi þínu og þú varst ekki samur eftir. Slík atvik verða oft svo minnis- stæð að við munum daginn og stundina. Þannig get ég nefnt daginn og stundina þegar ég stóð á vega- 'Tiótum lífs míns. Mér fannst ég vera glataður syndari. En þá gekk Jesús Kristur, hinn krossfesti og uPprisni frelsari, í veg fyrir mig. Leið hans lá þvert á veg minn og í raun skar hann lífsveg minn í sundur um leið og hann benti mér u synd mína og sekt. Hvað átti ég mér til málsbóta? Ekkert í sjálfum mér. Dómurinn var fallinn og ég fundinn sekur. En Þá kom orð Quðs til mín eins og bjarghringur. Sýknudómur ogend- Urlausn voru mér gefin fyrir Jesúm Krist. ^ öllum öldum kristninnar hafa menn heyrt kall Quðs til aftur- hvarfs, að vísu ekki ávallt á sama hátt. Oft hefir Quð notað menn til Þess að vekja aðra til afturhvarfs. Sumir hafa vaknað við lestur Biblíunnar. Biblían öll kristallast af hinum mikla kærleika Quðs til syndugra manna, til mín og þín. Mikið vatn hefir runnið til sjávar síðan ég heyrði þetta skýra og ærleiksríka kall Quðs. Þá var ég ^plega 16 ára gamall áhyggju- aus unglingur. Þegar Quðs orð sagði mér að ég væri syndari annst mér það fullinikið sagt. Mér fannst ég nefnilega vera nokkuð góður strákur, a.m.k. heldur betri en strákarnir sem sátu með mér á unglingadeildarfundunum í KFUM. Það var nú bara nokkuð gott að Quð sagði þeim til syndanna. Það höfðaði á engan hátt til mín. En svo var það sunnudagskvöld eitt. Himinninn hvelfdist stjörnu- bjartur og fagur yfir jörðina og norðurljósin léku sér að því að mynda hin fegurstu litbrigði og kynjamyndir á himinhvolfinu. En í litlu og heldur fátæklegu herbergi kraup ungur piltur við rúmið sitt. Hann tók ekki eftir fegurð himinsins. Það komst nefni- lega ekkert annað að í huga hans en sú kvöl syndarinnar sem nísti hjarta hans, — en jafnframt orðið um réttlæti Quðs í Jesú Kristi. En það var ekki auðvelt að tileinka sér þetta og trúa því. Þessi piltur hafði háð harða aftur- hvarfsbaráttu. Hann hafði fundið svo glöggt undanfarna daga að Quð var að tala við hann og benda honum á að nema staðar og snúa við á þeirri braut er hann gekk á, játa syndir sínar fyrir Quði og koma með allar byrðar sínar til hans sem er vinur syndarans. Eyrr á þessu umrædda kvöldi hafði þetta ungmenni heyrt ákveð- inn boðskap um kærleika Quðs í Jesú Kristi til syndugra manna. Þessi boðskapur hafði haft djúp- stæð áhrif á hann. Þess vegna lá hann þarna á hnjánum frammi fyrir Quði og grét syndir sínar. Hvert gat hann annað farið en til hans sem sagði: „Komið til mín, allir þér sem erfiðið og þunga eru hlaðnir og ég mun veita yður hvíld"? Allt í einu laust þessum orðum niður í sálu hans, úr þriðja kafia Kolóssubrefsins: „Því að þér eruð dánir og líf yðar er fólgið með Kristi í Quði — þegar Kristur sem er líf yðar, opinberast í dýrð." Djúpt í vitund hjartans bergmáluðu orðin: „Barnið mitt, syndir þínar eru fyrir- gefnar." Og þarna, þar sem þessi ungi piltur lá á hnjánum, urðu þessi orð honum eins og bjarghringur er fyrir drukknandi mann. Á þessum úrslita-andartaki í lífi mínu öðlaðist ég fullvissu trúar- innar, að Jesús Kristur, hinn kross- festi og upprisni frelsari, væri kom- inn í heiminn til þess að frelsa mig — og alla menn. Heilagur andi verður að hafa fengið að sannfæra okkur um synd okkar, Quð verður að hafa fengið að sundurmerja hið harða og þver- úðuga hjarta mannsins og um- skapa það, með kærleika sínum í Jesú Kristi. Langt er síðan orðin úr Kólossubréfinu gagntóku mig sem ungling, er enga reynslu hafði af erfiði, vonbrigðum eða biturleika hins mannlega lífs. En þetta voru orð til mín frá Quði sem gáfu mér fullvissu trúarinnar einmitt á því augnabliki, sem ég þurfti mest á að halda. Á umliðnum árum hefi ég oft fundið hversu áþreifanlega erfitt það er, að vera stöðugur í bæninni og staðfastur í trúnni, og margt er það sem vill glepja og tæla og draga okkur frá því að hugsa um hið efra. Quð gefi að hvernig svo sem okkur líður þá gleymist okkur aldr- ei að koma til Jesú með alla erfiðleika okkar og syndir því að hann vill fá að ganga inn í kjör 7

x

Bjarmi

Direct Links

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Bjarmi
https://timarit.is/publication/379

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.