Heima er bezt - 01.09.1959, Blaðsíða 14

Eyjólfur Gislason, Jónas Sigurðsson. Sveinn Jónsson,
skipstjóri frú Búastöðum. formaður á Mb/Skógafoss. formaður á m/b Sleipni.
hélt þá vestureftir til aðstoðar öðrum Eyjabátum og
eftirlits með þeim.
Um klukkan fimm rofaði til stutta stund og sáu þeir
á Hansínu þá, að stefna þeirra var austan til á „Alsey“
vestan Heimaeyjar og var sú stefna látin standa. Þá var
komið mjög hart veður, rokstormur, mjög mikill sjór
og varð því oft að „slá af“. Báturinn var súðbyrtur,
sem fyrr segir, og mjög erfiður í mótkeyrslu en að
öðru leyti afburða góður bátur. Klukkan hálfsjö voru
þeir komnir austur að „Álsey“ eftir því er þeir vissu
bezt. Ekki sáu þeir þó eyjuna vegna þess, hve snjódríf-
an var mikil. Sást ekki nema örskammt frá bátnum enda
var og næturmyrkrið farið að segja til sín. Hins vegar
þóttist Eyjólfur þess fullviss, að hann væri rétt vestan
við Álsey og réði það af rokhviðunum, sem gengu yfir
hjá þeim, tiltölulega sléttum sjó og hve lengi þeir höfðu
Við Heimaey að vestan, utan Torfumýrar. Smáeyjar (frá v.)
Iltrna, Hani, Hrauney. I.engst t. h. Oxlin á Dalsfjalli.
keyrt frá því að þeir sáu eyjuna um kl. fimm. Þetta
reyndist líka rétt ályktun formanns.
Heimferðinni var nú haldið áfram í þeirri von að ná
að „Smáeyjum“ vestan Heimaeyjar og frá þeim austur
undir „Eiði“ í var fyrir veðurofsanum. Þetta er stutt
leið en hefur oft reynzt sjómönnum erfið og hættuleg
í austan illviðrum.
Kl. hálfátta hættu þeir að keyra áfram en héldu upp
í veðrið. Voru þeir þá komnir í svo til sléttan sjó, en
harðar og strjálar rokhviður rak á annað slagið. Var
bylurinn og myrkrið þá svo mikið, að skipverjum þeim
er skyggnivakt höfðu, kom saman um að ekki sæist
lengra frá bátnum en máske 1 til 2 faðma. Treysti Eyj-
ólfur sér þess vegna ekki til þess, að taka landkenningu,
þar eð á þessari leið eru stórhættuleg sker og boðar,
sem mörgum manninum og bátnum hefur orðið að fjör-
tjóni fyrr og síðar.
Þessa vertíð hafði Eyjólfur fengið einn 6 volta raf-
geymi til lýsingar á Hansínu. Voru tengd við geyminn
tvö ljós. Annað var notað við lagningu línunnar og tengt
við bíllukt. Gaf það góða birtu og reyndist sæmilega
gott kastljós. Hitt ljósið var notað við áttavitann í stýr-
ishúsinu, en þar notuð aðeins 2ja til 3ja kerta ljósapera
úr vasaljósi. Sem fyrr getur var farið mjög sparlega
mcð þessi ljós, þar eð ekki entist á rafgeyminum nema
aðeins nokkra róðra. Tíðarandinn leyfði ekki að bruðl-
að væri með þessa gersemi sjómannsins, Ijósið.
Eftir að hafa andæft þarna nokkra stund, kom bátur
fast upp að borðinu á Hansínu, utan úr myrkrinu. Brá
Eyjólfur þegar upp kastljósinu og sá að bátur þessi var
mb. „Skógafoss“ VE 236. Formaður hans var Jónas Sig-
urðsson frá Skuld í Eyjum, Oddssonar, kunnir formenn
á sinni tíð í Eyjum.
.HOb Heima er bezt