Heima er bezt - 01.09.1959, Qupperneq 15

Hjá þeim á mb. Skógafoss var þannig ástatt þessa
nótt, að ekki lifði á neinu ljósi ofanþilja eða í stýris-
húsinu, utan ein togböjulukt uppi á stýrishúsinu, sem
sýndi hvítt ljós í allar áttir. Þeir á Hansínu voru að
þessu leyti miklu betur staddir. Hjá þeim lifðu hliðar
og toppljós. Mátti það gott heita þótt afturljósið vant-
aði. Þar var að venju notuð svonefnd hænsnalukt, en í
þetta skipti tóku þeir hana og settu inn í toppluktina,
sem var mjög stór, í stað olíulampans. A honum var
ómögulegt að hemja ljós er báturinn hjó vegna öldu-
gangsins.
Báðum varð þeim Eyjólfi og Jónasi líkt hugsað er
þeir hittust þarna. Það var, að reyna að hafa samfylgd.
I því fælist mikið öryggi auk þess að stytta tímann að
einhverju leyti, þótt vitanlega yrði ekki um neitt sam-
tal að ræða í þessum veðurham.
Þessi óveðursnótt reyndist þeim báðum og mörgum
öðrum mjög erfið, löng og ógleymanleg. Báðir stóðu
þeir alla nóttina við stýrið, með alla glugga og hurðina
opna á stýrishúsinu, starandi út í myrkrið, hríðina og
særokið. Fleiri báta urðu þeir varir við, báta, sem ekki
höfðu náð landi. Varð þess vegna að viðhafa ýtrustu
gætni á öllu, ekki sízt að varast árekstra frá bátum, sem
gátu komið einhvers staðar úr sortanum, sem lá alveg
við borðstokkinn.
Klukkan 6 til 7 um morguninn lægði storminn mjög
mikið en snjókoman og myrkrið hélzt áfram. Ekki
batnaði aðstaða þeirra við það þótt lygndi, þar eð þá
var ekkert til að átta sig á. Var þess vegna útilokað að
leita lands fyrr en birti vel af degi. Aleðan rokið hélzt,
höfðu þeir alltaf haldið upp í veðrið, þar til að byljirn-
ir urðu harðari og strjálli og sjóinn fór að slétta. Reikn-
uðu þeir þá með því, að vera vestan við eða inn af
„Smáeyjum“. Mun það og hafa verið rétt ályktað. Nú
þegar Iygndi, mátti búast við að þeir drifu eitthvað
töluvert af leið og vestur fyrir Eyjarnar.
Sunnudagsmorguninn 12. febrúar, strax og birti af
degi, fóru fyrstu bátarnir er úti höfðu legið, að koma í
höfn en það voru eftirtaldir bátar:
Bliki VE 143, formaður Sigurður Ingimundarson,
Skjaldbreið.
Emma VE 219, formaður Eiríkur Ásbjörnson, Urða-
veg 41.
Enok VE 164, formaður Sigurður Bjarnason frá
Stokkseyri.
Geir goði VE, formaður Guðjón Jónsson, Heiði.
Gissur hvíti VE 5, formaður Guðlaugur Brynjólfs-
son, Odda.
Glaður VE 270, formaður Sigurður Þorsteinsson,
Nýjabæ.
GúIIa VE 267, formaður Benóný Friðriksson, Gröf.
ísleifur VE 63, formaður Ársæll Sveinsson, Fögru-
brekku.
Kristbjörg VE 70, formaður Grímur Gíslason, Felli.
Ófeigur VE 217, formaður Jón Ólafsson, Hólmi.
Pipp VE 1, formaður Magnús Jónsson, Sólvangi.
Rap VE 14, formaður Sigurður Bjarnason, Hlaðbæ.
Sigríður VE 240, formaður Eiður Jónsson, Holti.
Mb/Skógafoss VE 236.
Eiðið i Vestmannaeyjum, að norðan, og Eiðisdrangar. Lengst
til hœgri sér á Kambinn. Þar er gott lcegi i austan veðrum.
Vikin, Ytri höfnin i Eyjum, í vetrarham. Innsiglingin i höfn-
ina. Bátur til hcegri, á innleið.
Björgunar og eftirlitsskipið Þór. Fyrsta björgunarskiþ lands-
ins. frá 26. marz 1920 til 21. desember 1929.
Heima er bezt 307