Heima er bezt - 01.02.1961, Blaðsíða 35

504. Mikki ræðst urrandi og gjamm-
andi á fangaverði okkar, en þeir berja
hann frá sér meS bátsárunum, og innan
stundar erum við á leiSinni yfir ána
aftur.
505. Mennirnir, sem handtóku okkur,
eru báðir kunningjar skipstjórans. Þeir
eru nú afar hreyknir af afrekum sínum.
Heima í stofunni bíður skipstjórinn okk-
ar heldur en ekki ógnandi á svip.
506. „Þú hefur engan rétt til að fara
burt með Láka!“ segir gamli maðurinn
viS skipstjórann. „ÞegiSu bara,“ skipar
skipstjórinn. „Þú ert of fátækur til að
vera forráðamaður stráksins!“
WgBt.ygl
twmfgœ/sfUi
507. Skipstjórinn þrífur í Láka og segir
skipandi: „Komdu nú! Nú er það ég sem
er forráðamaður þinn, skal ég segja þér!
Frændi þinn má vera feginn, geti hann
séð fyrir sjálfum sér, karlfauskurinn!“
508. Skjálfandi og snöktandi staulast
gamli maSurinn á eftir Láka. „Nei, nei!“
andmælir hann. „Hér líður Láka marg-
falt betur heldur en á skitnu skútunni
þinni. Og hérna á hann að vera.“
509. Skipstjórinn svarar þessu engu.
Hann heldur liratt af stað burt frá hús-
inu, en gamli maðurinn hallar sér upp
að dyrastafnum og stynur sárt og þungt.
Svo fer hann inn aftur og sezt niður.
510. „Láki var mér eins og sonur
minn,“ andvarpar hann sorgmæddur.
„Hérna leið honum vel. En á sjónum
líður honum eflaust illa, aumingja
drengnum. Æ, aumingja Láki minn,“
stynur hann upp.
511. „Skipstjórinn sagði, að ég væri of
fátækur til að vera forráðamaður Láka,
og ef til vill er það satt, að svo sé. Ég
veit meira að segja ekki, hvort ég fæ
að vera kyrr hérna, því að ég á ekki
kofann sjálfur."
512. Meðan gamli maðurinn heldur
áfram að barma sér, kemur Mikki
skyndilega stökkvandi inn um dyrnar.
Vesalings tryggi Mikki! Hann hefur
synt yfir ána til þess að geta verið mér
til einhverrar hjálpar!
Heima er bezt 71