Heima er bezt - 01.01.1966, Síða 25

Vonandi að árið verði þér og þínum happasælt.
Adíos. G. Goodman.
987. Kawaiahon st. Honolulu.
T. H.
U. S. A.
Holúalóa, Kóna hérað, seint í des. 1931,
á eyjunni Hawaii.
Kæri bróðir, bestu óskir til þín og frú Kristínar ásamt
gleðilegar hátíðar, sem þó verða löngu liðnar þegar
þetta bréf kemst áfram.
Mér datt í hug að skrifa þér fáeinar línur áður en
yfir lýkur. Ég var hálfvegis að vonast eftir línum frá
þér nú síðast liðinn 2 ár. Ef ég skildi hafa sagt eitthvað
í bréfum mínum er þér hefir mislíkað, þá bið ég þig
afsaka, einveran og lasleikinn nú í fleiri ár, hafa gert
mig svartsýnan máské um of ásamt þessari löngu út-
legð frá Íslendíngum (ég er að vona að þessu fari bráð-
um að ljúka, þar ég er orðinn svo aumur að ég get varla
sinnt þeim fáu nauðsynlegustu þörfum mínum, þó er
ég að mestu leiti nú, frí af verkjum, en minsta áreynsla
orsakar óþægindi). — Fyrir sex mánuðum var ég 3
mánuði í höfuðstaðnum að leita mér læknishjálpar. Mér
var sagt, að engin batavon gæti átt sér stað vegna elli og
fleiri meinsemda. Ég var þar á spítala um tíma, hafði
fíngurmein, og átti í því sama úti á landi um tvo mán-
uði. Mér tókst eins vel að lækna handarmeinið eins og
þeim lærðu læknum. Ég er sem fyr, landseti sama fólks,
utan ég er nálægt því nú, svo ég get keypt af því brauð
og mjólk daglega, og það færir mér, og er það heldur
hjálplegt, náttúrlega fyrir borgun. Ég hefi heilt hús á
stórum bletti. Það kostar mig aðeins 2 dali á mánuði,
það er varla mögulegt að renta plássin hér í lægra jaðri
kaffibeltisins. Alltof þurt, og þarf mikinn áburð ef eitt-
hvað á að fást fyrir vinnuna. Arið 1930 var fjarska þurt
svo að vandræði hlutust af í þessu héraði. Fólk varð að
þvo föt sín í sjóvatni, og gripir féllu vegna grasleysis
hér neðra. En þó fékkst nægilegt sjóblandað vatn við
hafið fyrir skepnur, annars hefði nú fleira fallið. Erfið-
leika tímar hér sem víðar, margir flosna upp að sagt er
á kaffiblettunum, áburðurinn og kaffið stenst á með
verð sem sé 5—6 cent pundið, aldrei verið svo lágt hér
fyrr, svo um víða veröld er erfitt eftir blöðum er ég
fékk frá íslandi þá er þar ekki gott útlit, en þar skilst
mér að sé vöntun vegna þess að illa áraði, en hér og víða
er vöntun af því að framleiðslan er ofmikil.T.d. var áætl-
að að um 2 milljónir punda hefðu fengist hér af kaffi,
framyfir venjulega framleiðslu. Þetta gerir það að verk-
um, að kaffiverðið fellur niður úr öllu valdi. Sú tíð
kemur vonandi, að betra skipulag ríki um framleiðslu
og skiptíngu á arðinum meðal öreiga því vitanlega nær
ekki neinni átt, að eyðileggja matvæli, og láta milljónir
manna svelta. Það hefði ekki þótt hagsýni á íslandi í
gamla daga.
Uxi frá Kína að herfa hrisgrjónaakur.
Líði þér og þínum alla tíma sem bezt. Ég skrifa utaná-
skrift til mín ef kynni að ské að þú sendir mér línur.
Verði ykkur nýárið happasælt.
G. Goodmann
987 Kawaiahon street.
Honolulu
T. H.
E. S. á nýársdag 1932.
Kæri bróðir.
Þar ég ekki kom bréfinu á póstinn þó löngu væri
skrifað, því sá er hjálpar mér hefir haft of annríkt við
gripi sína, sem sé smala þeim og senda á markað, bæti
ég við þær fáeinum línum.
Jólin liðu hjá mér kyrlátlega enn sem fyr því einn
var ég í kofa mínum. Þó færði fólkið mér ýmislegan
jólafagnað. Nú er eldur uppi á þessari ey, þó ekkert
alvarlegt enn sem komið er. Við erum 100 mílur frá
eldgígnum.
Með nýmælum má telja hina undursamlegu upp-
findníngu sem kallast Radío-telefón sem var sett í gang
hér í Honolulu rétt fyrir jólin. Það gerir fólki mögu-
legt að tala við fólk héðan til Ameríku ásamt Kanada
og Mexiko. Það er yfir 2000 mílur yfir hafið til Ame-
ríku.
Ég var nú að enda við yfirlit yfir kjör kvenna hér,
fyrir Halldóru Bjarnadóttir í Reykjavík. Hún hefir
sent mér ársrit sitt nú í 2 ár, svo ég varð að sýna ofur-
litla þakklátsemi. Systir hefir víst sagt henni um hagi
mína, og hvað erfitt er fyrir mig að fá eitthvað að lesa
að heiman. Og hér út á landi er ekki yfirleitt um neitt
lesmál að ræða fyrir fólk, því margt eða flest af því er
ólesandi, þ. e. a. s., það sem er við aldur en ýngra fólk-
ið hirðir lítið um bóklestur. Systir sendir mér Grá-
skinnu, og ég hefi mikla skemmtun af að lesa um allar
kynjasagnirnar, einkanlega þær sem gerðust í námunda
við okkur heima á Fróni. T. d. skipstapann á Sandi. Ég
man eftir flestu er kom við þá sögu, og þekkti þá flesta
Heima er bezt 21