Heima er bezt - 01.02.1966, Blaðsíða 19

ir? Segjum að Jrað þyrfti enga húsaleigu að borga, ætti
sitt hús sjálft. Ég meina nú t. d. á Fossá, án þess að fást
við sjóvolk. Ég hafði aldrei neitt brúk fyrir sjóinn þó
mig langaði til að lifa nálægt honum.
Hvað áttu mörg börn? mig minnir þú ættir tvö þá þú
skrifaðir mér síðast.
Vonandi hittir miðinn þig og þína í góðu standi, þess
óskar
G. Goodmann.
Adress:
G. Goodmann. Pt. Roberts
Waatcom Co. Vashíngton
U. S. A.
Sennilega er bréf þetta skrifað 1921—2. Var Gísli þá
í miklum heimferðarhug, þó ekkert yrði úr því áformi,
sennilega mest af heilsufarslegum ástæðum. Skömmu
síðar flytzt hann til Hawaii eyja og dvelur þar til dauða-
dags, einstæðíngur eins og sjá má á bréfum hans sem
hér birtast.
G. E.
Holúlóa North Kóna, 27. maí 1936.
.... mér líður bærilega eftir því sem vænta má á mín-
um aldri, verið laus við að mestu vonda verki er vana-
lega fylgja hjartabilun, hef haft af og til, styrk frá
stjórninni, er hefir dugað að mestu út á landsbygðinni
hvar húsaleiga er lág, í bænum hefði mér verið íllfært
að vera utan í ódýrustu fátækra kompum innanum rusl-
ara lýð. í það heila tekið, get ég ekki kvartað um kjör
mín, verið margboðið á Elliheimili, en ákveðið að vera
laus við þá stofnun meðan fært er. Hefi verið einn svo
lengi án nokkurs aðhalds, og á ei samleið með vanalegu
fólki, líldega orðinn að viðundri í einverunni. Það er
fólk allt í kríng, örskammt frá kofa mínum, er enn í
sama stað, þá ég skrifaði þér 1932 að mig minnir, bara
í öðrum kofa en rétt við aðalveginn til hafnarinnar. Hef
3 verelsi og landblett í kríng, sem þó er gagnslaus, þar
ekkert er á landinu nothæft að heita má, og ég ófær til
als er vinnu heimtar, enda æði fátt er borgar fyrirhöfn
á smáblettum, síðan kaffið féll í verði, sem er enn að-
eins 5 cent pundið eða minna. Það eru aðeins þeir sem
eiga nautgripi sem þéna á landbúnaði hér, því nú fá þeir
allgott verð, n. 1. 10—12 cent á pundið í þeim á fæti, en
það tekur æðimildð land, og land er dýrt og ófáanlegt
að sagt er til kaups. Stóru landeigendurnir vilja leigja
en ei selja, svo þeir hafi að eilífu yfirráð yfir alþýðu í
hendi sinni. Því sagt er, að leiguliðar séu vanalega eign-
arfé landsdrottins, hvað sem ykkar pólitíkusar mótmæla
því, ég fylgist með enn, hvað gerist á íslandi, fæ blöð
af og til. Vigfús Guðmundsson gestgjafi ritstjóri og
hóteleigandi, hefir nú í ár, eða meira, sent mér stjórnar-
blaðið, og svo sé ég Kanada íslensku blöðin. Eg hef
verið að skrifa eitt og annað, er máské kemur út í tíma-
riti Vigfúsar, með tímanum. Verð að hafa eitthvað að
gera til að drepa tímann. Aldrei sé ég neitt úr eyjum
eða af Barðaströnd, utan að öll hlunnindi þar eru búin
að vera. Þá fýsir að drepa svartbakinn. Virðist andlegur
doði ríkja þar sem áður voru æði mörg andans mikil-
menni, svo fyrstir verða síðastir, og síðastir fyrstir. En
þetta er máské ekki rétt, þó fólkið þar fáist ei við að
skrifa í blöðin um málefni sín. Eg veit ekki hvort verzl-
un er enn í Flatey. í áætlun báta um Breiðafjörð, er
Flateyjar aldrei minst, þó þeir flækist um allt sunnan
til inn í Gilsfjörð. Það sýnir áhugaleysið að fá þá að
koma vestan megin. Skip komu í fornöld á Hagabót
og eflaust víðar ykkar megin. Eg hygg að hrein sé sigl-
ing af hafi allt máské inn á Vatnsfjörð eða yfir á Múla-
nes, fyrir báta sem ekki draga nema 5—6 fet í sjó, þar
líklega verður langt að bíða að vegur fáist yfir Þíng-
mannaheiði, þó á ströndinni smáþokist vegurinn vestur
á bóginn og kominn fyrir Gilsfjörð.
Jæja, systir er óánægð þarna á Sandi, allt erfiðara
þarna en á Rauðsstöðum, þá hreppsbúar á Sandi séu
efnaðri þá er það henni engin bót. En ef þeir fara að
virkja sandinn þarna á Patreksfirði geta drengir hennar
fengið þar vinnu við sementsgerðina. (Hér mun vera
átt við þann orðróm er kom á gang, að sementsverk-
smiðjan yrði reist hér vestra, vegna hins mikla sands í
Sandodda. G. E.). Og þá verður líklega hægt að nota
kalk til áburðar með tíð og tíma. Mildl eru harðindin
þarna nyrðra, líklega flyst fólk þaðan með tíð, þar sem
þeir eru að útbúa nýbýlin syðra, þar ætti að vera allgott
að vera nálægt besta markaðinum í landinu. Það eru
víst engin hlunnindi þar sem þú býrð að mig minnir?
Ekki man ég hvort fiskur var í vatninu (þ. e. Vatns-
dalsvatn) í dalnum inn af Vatnsfirði. En eflaust mætti
færa hann þangað, ég les að bændur í Skaptártungu
hafi alið upp fisk í ám, hvar hann aldrei var áður að fá,
frændi þess manns er flestar rafstöðvar hefir byggt á
landinu (þ. e. Bjarni Runólfsson í Hólmi. G. E.). Nú
myndast líka markaður á Suðurlandi fyrir búsafurðir
að sumri til, þegar ferðamenn byrja að koma í stórum
stíl að heimsækja heitu svæðin þar. Ölvusið, Krísuvík
o. fl. staði, þar sem stjórnin hefir sett af stað skrifstofu
til að hæna ferðafólk til landsins. Hér taldist til að 5
milljónir dala hefði fengist frá ferðafólki s. 1. ár. Þar
allt er fullt nú í bænum af gestum svo sumir renta eigin
heimili um tíma fyrir 100—150 dali á mánuði, eða tvö-
falt og þrefalt við venjulega leigu á húsum. Allt má
heita bærilegt með afkomu fólks hér í sveit, þar nægt
regn hefir fengist í 2 s. 1. ár. Líka töluverð hjálparvinna
er Washingtonstjórn borgaði, en sú sögð á förum. Það
er sagt að skuldirnar séu orðnar gífurlegar, en hér kemst
fólk af allt að einu, með að lifa á því sem landið gefur
af sér, langtum betur en í Ameríku, þar aldrei er kalt
hér að heita má, og alltaf má fá eitthvað til bjargar, og
landblett með kofa má fá hér á 25 dali yfir árið, eða
sama og mánaðarleiga í bænum fyrir óvandað fjögurra
verelsa hús. En atvinna sama og engin utan lítilsháttar
Heima er bezt 55