Heima er bezt - 01.09.1983, Síða 31

Svör og
vinningshafar
Mánaðardagsins
Mánaðardagurinn sf. gaf út
veggalmanak með hestamynd-
um og getraunum snemma á
þessu ári. Nú birtast réttar
lausnir og vinningshafar 6 fyrri
mánaða ársins 1983.
JANÚAR-FEBRÚAR
Spurt var: Hvað hét hryssan
sem Grettir Ásmundarson á
Bjargi risti í hrygginn á?
Rétt svar: Kengála.
Upp kom nafn Þórs Hjaltasonar,
Akri, Öngulstaðahreppi, Eyja-
firði, og hlaut hann í verðlaun
áskrift í 2 ár að tímaritinu
Eiðfaxa.
MARS-APRÍL
Spurt var: Úr hvaða ljóði eru
þessar hendingar:
„Glymja járn við jörðu,
jakar í spori rísa.“
Rétt svar: Hvarf séra Odds á
Miklabæ, eftir Einar Benedikts-
son.
Upp kom nafn Friðleifs Sigurðs-
sonar, Karlsrauðatorgi 14, Dal-
vík. Verðlaunin eru pláss fyrir
hryssu hjá 1. verðlauna af-
kvæmadæmdum stóðhesti.
MAÍ-JÚNÍ
Spurt var: Tvö hross hafa feng-
ið einkunnina 10 fyrir vilja í
kynbótadómi á landsmóti.
Hveru eru þau?
Rétt svar: Perla frá Kaðalstöð-
um og Kolbrún frá Hólum.
Upp kom nafn Hjálms Péturs-
sonar, Markholti 12, Mosfells-
sveit og hlaut hann í verðlaun
Ættbók og sögu íslenska hests-
ins I-IV bindi eftir Gunnar
Bjarnason.
GLÚMUR HÓLMGEIRSSON:
Hver voru þessi hjón?
Athugasemd og viðbót við greinina
„Minnisstæðir búferlaf!utningar“ í júlí-ágúst hefti
Heima er bezt.
í Heima er bezt, 6.-7. hefti 1983,
tínir Theodór Gunnlaugsson frá
Bjarmalandi fram ýmsa punkta í
sambandi við flutning hjónanna
Jóns Guðmundssonar og Ingi-
bjargar Jóhannesdóttur með 5
börn sín frá Múla í Aðaldal að
Svínadal, þá efsta bæ er tilheyrði
Kelduhverfi. En hver voru þessi
hjón? Theodór kynnir þau ekki
að neinu, en þar sem líklegt er að
margir muni fagna fregnum um
þau, skal nú gerður eins og lítill
formáli við frásögn Theodórs um
þau hjón.
Þegar foreldrar mínir fluttu í
Vallakot vorið 1898 bjuggu í
Glaumbæ, sem er næsti bær fyrir
norðan (og ekki nema 400 metrar
milli bæja), hjónin Jón Guð-
mundsson og Ingibjörg Jó-
hannesdóttir með, held ég, þrjú
börn. Það voru systumar tvær
Kristrún og Þórey og einn sonur,
Jóhannes. Þarna eru komin
hjónin, sem fóru síðar í Svínadal.
Þar sem svo stutt er milli bæja,
varð mikill samgangur milli bæj-
anna og urðu þessi systkini mjög
kær móður minni.
Ég ætla það væri árin 1902 eða
’03 að þau flytja úr Glaumbæ í
Múla, búa þar stutt og flytja þá í
Þóroddsstað og eru þar nokkur
árabil, en eru svo komin aftur í
Múla er þau flytja þaðan í
Svínadal, sem Theodór segir frá.
Jón Guðmundsson var ey-
firskur að ætt, en ættin er mér
ókunn. En til að færa hann nær
nútímanum má upplýsa, að hann
var bróðir Guðnýjar Guð-
mundsdóttur, konu sr. Matthías-
ar Eggertssonar er var lengi
prestur í Grímsey. En þau hjón
eru afi og amma hins alkunna
konsertmeistara Sinfóníuhljóm-
sveitar íslands, Guðnýjar Guð-
mundsdóttur.
Ingibjörg Jóhannesdóttir í
Svínadal var þingeysk að ætt,
systir Helga Jóhannessonar, sem
lengi bjó í Múla og var bóndi þar,
þegar Jón og Ingibjörg voru þar,
sennilega í húsmennsku.
Sú mynd af þessum hjónum
sem fest hefur í huga mér, við
þessu æskukynni, er fyrst og
fremst sú, að þarna hefðu mæst
hreinar andstæður. Jón hinn
óbifanlegi klettur, sem fátt getur
sett úr jafnvægi, rólegur, hægur,
aldrei fum, heldur óbifanlegt ró-
lyndi, sem ekki hræðist við smá-
muni. En Ingibjörg örgeðja
dugnaðarkona, sem vildi að allt
gengi með eldingarhraða. Virtist
hún hafa fengið drjúgan skerf af
þessari ættarfylgju sinni.
Ég sá þetta fólk sjaldan eftir að
það fór úr Glaumbæ, en alltaf
héldust vináttutengsl þau er
bundust í Glaumbæjarverunni í
æsku minni. Þeirra kynna er gott
að minnast.
5. september 1983
Heima er bezt 299