Heima er bezt - 01.03.1985, Blaðsíða 6

ferðamenn og ábyggilegir. Ég er viss um að hann Gústi
Jónasar þekkti hverja einustu holu i veginum frá Selfossi til
Reykjavíkur.
— Voru miklar framkvæmdir á búinu á þessum árum?
— Það var hvorki mikið byggt né miklar breytingar á
vélakosti hjá Mjólkurbúi Flóamanna þau ár sem ég var þar
mjólkurbússtjóri, en haldið í horfinu enda mjólkurbúið
nýlegt þá.
— Þú hefur kynnst formanni mjólkurbússtjórnar?
— Egill kom oft í mjólkurbúið já, já, og mér líkaði, og jú
og jæja, ágætlega við manninn. En seinna var það nú ekki
svo gott. Mér fannst hann vilja ráða helst til miklu seinni
hluta míns starfstíma og skipta sér af ýmsu sem hann hafði
ekkert vit á. Til dæmis vildi hann koma inn á okkur kolum
sem ómögulegt var að kynda með og fá nóga gufu til að
snúa vélunum. Kolin voru bara „sjúss“, sem hann þurfti að
losna við fyrir kolasölu í Reykjavík, sem Kaupfélag Ár-
nesinga skipti við. Ég fór að finna að þessu við Egil, sem
endaði með dálítið hörðu og það þoldi nú Egill Thoraren-
sen ekki.
Kemur þetta á prenti ha? Frú Bryde brosir til manns síns.
— Þetta hefur sett skugga á samstarfið?
— Þessir árekstrar og afskiptasemi á formanni mjólk-
urbúsins á því sem hann hafði ekki neina þekkingu á ýtti
undir, að 1939 sæki ég um mjólkurbússtjórastöðu í Dan-
mörku og er umsóknin á þessa leið:
Með tilvísun til auglýsingar yðar í „Mælkeritidende“, leyfi ég
mér að sækja um mjólkurbússtjórastöðu þá sem þar er auglýst.
Hér fara á eftir nokkrar upplýsingar um mig:
Ég er fæddur 20. febrúar 1909 í Holsted, sonur bóndans J.
Bryde. Nám mitt í mjólkurfræðum byrjaði 1924 og stóð í
fjögur ár, eins og lög „Dansk-Mejerist foreningens" mæla
fyrir. Ég vann á tveimur mjólkurbúum, og síðan fékk ég
sveinsbréf 1928. Eftir sex mánaða herþjónustu vann ég sem
verkstjóri á mjólkurbúi í Brande, og hálft ár við afleysingar.
Þar næst fór ég í átta mánaða nám fyrir mjólkurfræðinga á
„Ladelund Mejeriskole" og lauk þar prófi. f apríl sama ár lauk
ég kyndaraprófi.
Nú er ég mjólkurbússtjóri á stærsta mjólkurbúi á íslandi,
Mjólkurbúi Flóamanna, sem tekur á móti 6 mill. kg. mjólk á
ári. Kom ég til búsins 1934 sem verkstjóri. Þegar ég hafði verið
hér i tvö ár fór bússtjórinn til Danmerkur, þar sem hann tók
við stjórn Albani mjólkurbúsins í Odense. Þá var ég ráðinn
mjólkurbússtjóri.
Sá munur er á mjólkurbúum i Danmörku og á fslandi, að í
Danmörku taka framleiðendumir mest alla undanrennuna,
en hér taka bændurnir enga undanrennu heim, þar eð þeir
hafa enga svínarækt, hér er mest af mjólkinni notað í osta og
skyr.
Á sumrin fara ca. 12000 kg. til ostagerðar daglega. Mest af
ostinum er flutt til Þýskalands þar sem fslendingar borða ekki
mikinn ost. Við framleiðum einnig mikið af smjöri og það selst
allt innanlands.
Ef hin heiðraða stjórn sýnir mér það traust að trúa mér fyrir
rekstri mjólkurbúsins, mun ég leitast við að stjórna því þannig
að hluthafamir fái sem bestan arð af mjólkurframleiðslunni.
Heitasta ósk mín er, að koma til Danmerkur og stjórna þar
mjólkurbúi, því heima er best.
Virðingarfyllst:
C. Bryde.
— Þú fékkst ekki stöðuna?
— Nei, en undanfari þess að ég hætti störfum hjá
Mjólkurbúi Flóamanna var að Égill Thorarensen sendi
mér „fallegt“ bréf. í bréfinu sagði að ég væri búinn að
missa tök á stjórn mjólkurbúsins og ráðlagði hann mér að
finna annað starf. Hann benti mér á, eða bauð mér að
setjast að í Þorlákshöfn, nefndi ekkert starf, en hefur
sennilega haft eitthvað í huga. Ég þakkaði „pent“ þeim
ágæta manni, en þáði ekki hans ráð að flytjast til Þorláks-
hafnar. Ekki löngu seinna fékk ég boð frá Hafnarfirði og
gat fengið mjólkurbússtjórastöðuna þar. Sveinn Tryggva-
son hafði verið þar mjólkurbússtjóri frá 1938, en gerðist
ráðunautur hjá Búnaðarfélagi íslands. Ég réðist svo þangað
mjólkurbússtjóri frá 1. maí 1942, en það var ekki Agli
Thorarensen að þakka, nei. Það var stjóm Mjólkurbús
Hafnarfjarðar sem réði mig, Ólafur Runólfsson, Einar
Halldórsson á Setbergi og Gísli Jakobsson á Hofstöðum.
Þetta voru góðir karlar og ég saknaði einskis að austan, en
mér er þó ánægja að minnast samstarfsins við stjórn
Mjólkurbús Flóamanna, það var gott og árekstralaust.
Þegar ég var svo að fara þaðan kom hann Helgi Ágústsson
og kvaddi mig, en ekki einn einasti annar frá Kaupfélagi
82 Heima er bezt