Heima er bezt - 01.11.1994, Qupperneq 27

sem alltaf var svo fjörug og spræk virtist nú vera orðin
stjörf eða að vera að stirðna öll upp. Guðmundu datt þá í
hug að mæla hana og reyndist hún þá vera með fjörutíu
stiga hita.
I þessum svifum kom konan heim og Guðmunda sagði
henni þá að bamið væri veikt. Þá sagði konan:
„Þetta er bara vitleysa úr þér. Krakkinn sefur.“
Guðmunda sagði þá við hana með alvöruþunga í rödd-
inni:
„Líttu á hitamælinn. Bamið er orðið stíft. Hér þarf
lækni!“
Þá var veslings konunni brugðið og hún hringdi til
lækna í bænum en það var engan lækni að fá. Þeir voru
einfaldlega ekki við. Þá hringdi hún á skrifstofu manns-
ins síns til að vita hvort hann gæti náð í nokkum lækni.
Hann hljóp út á götu og af einhveri tilviljun rakst hann
þar á lækni, sem kom með honum heim til þess að líta á
barnið. Hann sagði að það væri lungnabólga að baminu
en lítið væri hægt að gera því um fúkkalyf var ekki að
ræða þá. En um kvöldið var hægt að ná í bamalækni og
hann sagði það sama. Þetta væri lungnabólga að baminu
og fyrirskipaði hann heita bakstra tvisvar á dag og sagðist
skyldi senda hjúkrunarkonu til að sjá um þá. Um annað
væri ekki að ræða.
Þetta var gert. Barnið var veikt í átta daga, þá datt úr
því hitinn og hættan leið hjá að mestu leyti. En áður en
það gerðist töldu hjónin að þeim myndi vera óhætt að
fara út að skemmta sér en sögðu Guðmundu hvert hún
skyldi síma ef eitthvað kæmi fyrir. Hún var því ein eftir
með bamið fárveikt.
Eftir nokkra stund, þegar hjónin voru farin, tók Guð-
munda eftir því að bamið kólnaði upp. Þreif hún þá mæl-
inn og mældi bamið. Sá hún þá að hitinn í því var dottinn
niður. Hún hélt þá að bamið væri að deyja og símaði í
bamalækninn sem áður gat. Sagði hann þá Guðmundu að
bæta sæng ofan á bamið en hann skyldi koma strax. En
ef um bata væri að ræða gæti verið að hún fyndi ofurlít-
inn yl í lófa bamsins. Það kæmi fyrir með böm að hitinn
dytti svona úr þeim.
Læknirinn kom svo að vörmu spori og sagði Guð-
mundu að þetta væri bati en það þyrfti að gæta bamsins
mjög vel og það var gert. Baminu batnaði dag frá degi og
allt fór vel.
Hjónin komu heim seint um kvöldið, rétt eftir að lækn-
irinn fór og voru kát og hress en brá í brún þegar þau
heyrðu um þá reynslu sem Guðmunda hafði átt á meðan
þau, foreldramir, voru að skemmta sér. En konan sagði
þá við Guðmundu:
„Nú sefur þú í rúmi mannsins míns og við búum litlu
stúlkunni okkar ból á milli okkar í rúminu. Ég treysti mér
ekki til þess að vaka yfir henni eða að hafa andvara á mér
en trúi þér best fyrir að annast hana. Maðurinn getur sof-
ið í stofunni eða á skrifstofunni sinni, ef hann vill það
heldur, á meðan hún er að ná sér eftir þetta.“ fTTám
Sveskjufyllt
svínakjöt
1,5 kg svínahryggur, beinlaus
salt og pipar
175 g stórar sveskjur
25 g steinlausar rúsínur
2 tsk malað, blandað krydd
1 msk söxuð salvía
3 dl þurrt hvítvín
2 msk rifsberjahlaup
1,5 dl rjómi
steinseljukvistir til skrauts.
Kryddið kjötið með salti og pipar og fletjið örlítið.
Látið sveskjur og rúsínur liggja í sjóðandi vatni í 30
mínútur. Látið síga vel af og fjarlægið sveskjustein-
ana.
Blandið kryddblöndu og salvíu saman við sveskj-
umar og rúsínumar. Setjið ofan á kjötið en skiljið eftir
um 2,5 sm brún. Vefjið kjötið upp og bindið utan um.
Setjið í steikarskúffu, hellið helmingi af víninu við.
Matreiðið í 190° C heitum ofni í 12 klst. eða þar til
kjötið er meyrt.
Setjið á heitt fat. Bætið því sem eftir er af víninu í
skúffuna og látið suðuna koma upp á við hægan hita.
Látið malla í 3-4 mínútur eða þar til eftir er um 1,5 dl
af vökva. Bætið við rifsberjahlaupi og rjóma, smakkið
sósuna til og látið þykkna.
Skreytið kjötið með steinselju. Berið fram með
dvergbítssneiðum og sósunni.
Handa 6
Heima er best 383