Æskan - 01.01.1950, Síða 24

ÆSKAN

☆
•a
::☆:

BJÖSSI BOLLA. My ndasaga eftir J. R. Niíssen og öyvind Dybvad.
2. Bjössi fer í loftköstum.

☆
☆
1. Brúnn er alveg orðlaus og stein-
liissa á l)essu öllu saman, en hann
skokkar til baka. Bjössi dregst upp
úr læknum og vill ekki una þessum
málalokum. „Bíddu, biddu Brúnn
minn, fola-fol.“
2. Svona, svona klárinn minn, vertu
nú rólegur. líg skal ekkert slá i þig,
þegar ég er kominn á bak. En það c.r
nú meira, hvað bakhlutinu á mér er
orðinn þungur. Það gerir auðvitað
bleytan.
3. Irr-irr-irr! Nei, koma þá ekki allir
strákaskarfarnir askvaðandi og siga
og orga lil þess að rcyna að fæla
Brún undir Bjössa. Og liann verður
smeykur. „Varið ykkur á afturend-
anum á honum, liann slær,“ kallar
Bjössi.

☆
☆
Í2r
☆
9.
»
☆
☆
h. Nú koma strákaskarfarnir og sjá,
hvernig Bjössi liangir á hestinum
beizlislausum. Og þá þurfa þeir auð-
vitað að gerá honum grikk. „frr-da“
segja þeir, og Brúnn þenur sig á
harðaspretti og kemur varla við jörð-
ina og skeytir engu, þó að Bjössi
greyið blístri.
á. Allt í einu snarstanzar Brúnn við
hliðgrindina, sem er lokuð. Hann hefur
ekki æft hástökk, klárgreyið, og dett-
ur ekki í hug að hoppa yfir. En Bjössi
hendist aftur á móti fram af lionum
og flýgur inn fyrir eins og bolta
væri sparkað.
0. Bjössi kemur vel niður, svo áð
hann meiðist ekkert. Hann sprettur
upp og kallar:
„Halló, strákar, komið ])ið og kastið
honum Brún hérna yfir til mín. Ég
nenni ekki að fara til baka, og ykkur
munar ekkert um að kippa honum
með ykkur.
☆
Í2r
☆
☆
☆
ö
ö

Ungfrú Bína, sem hefur verið skorin
upp við botnlangabólgu, spyr lækninn:
— Haldið þér að örið sjáist mikið?
— Pað er alveg undir yður sjálfri
komið.
Læknirinn: Verið bara bugrakkur
maður minn. Ég bef sama sjúkdóminn
sjálfur.
Sjúklingurinn: Já, en ekki sama
lækni.
20