Æskan - 01.04.1988, Síða 26

I f •• •
og isbjorninn
Iðunn Steinsdóttir endursagði
í gamla daga þótti það
góður siður að gefa
konungum dýrar gjafir.
Á íslandi var ekki konungur
svo að menn fóru til
annarra landa og gáfu
þeim konungum, sem þar ríktu,
gjafir sínar.
Maður hét Auðunn
og var kallaður
Auðunn hinn vestfirski
af því að hann var að vestan.
Auðunn var ekki ríkur maður.
Hann langaði til að sjá sig um
í heiminum.
Hann lét móður sína
hafa peninga sem áttu
að nægja henni í þrjú ár
og sigldi burt
með vini sínum.
Þeir sigldu til Grænlands.
Þar keypti Auðunn ísbjörn
fyrir allt sem hann átti.
Það var mjög fallegt dýr.
26------ =
Hann ákvað að gefa Sveini
konungi í Danmörku björninn.
Næst sigldu þeir til Noregs.
Þar ríkti Haraldur konungur.
Hann var í stríði
við Svein konung Dana.
Haraldur frétti að kominn væri
maður frá íslandi
með óvenju fallegan ísbjörn.
Hann gerði boð fyrir Auðun.
Þegar Auðunn kom til konungs
spurði konungur hvort hann
vildi selja sér dýrið
á því verði sem
hann hafði keypt það.
„Eigi vil ég það, herra,“
svaraði Auðunn.
Þá spurði konungur hvort hann
vildi selja sér dýrið
ef hann fengi helmingi
hærra verð en hann hafði
sjálfur greitt fyrir það.
„Eigi vil ég það, herra,“
svaraði Auðunn.
„Viltu þá gefa mér dýrið?“
spurði konungur.
Það vildi Auðunn ekki.
„Hvað ætlarðu að gera
við það?“ spurði konungur.
Nú var illt í efni því að
Auðunn vissi að Haraldur
konungur var í stríði
við Svein konung Dana.
Hann sagði samt eins og var
að hann ætlaði að gefa
Sveini konungi dýrið.
Haraldur konungur var undrandi
á að Auðunn skyldi þora
að segja sér þetta.
„Hvernig dettur þér í hug
að ég leyfi þér að fara
og gefa óvini mínum
svona dýra gjöf?“ sagði hann.
„Þú ræður hvað þú gerir
en svona er þetta samt,“
svaraði Auðunn.
„Ég skal leyfa þér
að fara í friði.
En þegar þú heldur aftur heim
áttu að koma við hjá mér
og segja mér hvað Sveinn
konungur gefur þér í staðinn,“
sagði Haraldur.
Nú lagði Auðunn af stað
til Danmerkur.
Þegar þangað kom var hann
búinn með alla peninga sína.
Hann hitti mann sem var
í þjónustu konungs.
Maðurinn hét Áki.
Auðunn bað hann um mat
handa sér og dýrinu.
Áki sagðist skyldu selja
honum mat.
Auðunn hafði enga peninga
og gat því ekki borgað matinn.
„Ef ég læt þig hafa mat
vil ég í staðinn fá
að eiga björninn á móti þér
til helminga,“ sagði Áki.
Auðunn féllst á það
því að hann vildi ekki
að ísbjörninn dæi úr hungri.
æÆSKA*