Æskan - 31.03.1903, Side 8

52
ÆSKAN.
■við, og vrtr Luks þeim því í staðinn fyrir
skemtibiöðin. En þetta var þó ekki aðal-
ástæðan til þess, að hann fékk að halda
iíflnu. Á skipinu er vanalega dálítil sundr-
ung, og stýrimaðurinn hlífði Luks í von um,
að hann gerði skipstjóranum einhvern grikk,
■og skipstjórinn iót hann lifa, í þeirri von,
að stýrimaðurinn yrði einhvern tíma fyrir
hrekkjabrögðum hans. Því allir bjuggust
við, að hann mundi gera öðrum einhvern
grikk. Og af þessu leiddi dálætið, sem hann
komst í, svo hann steig til æðstu virðinga
■og varð jafnvel goð skipshafnarinnar.
En einn góðan veðurdag var þó Luks
hengdur — hengdur hreint og beint, mjög
vel og vandlega. Hvað hafði hann þá gert
fyrir sér?
Hann hafði drepið skipsköttinn. Þetta
var morð, framið af yflrlögðu ráði og máls-
bætur engar. Yar því band bundið um
hálsinn á Luks og hann hengdur upp í
reiðann að allri skipshöfninni ásjáandi.
Þetta gerðist kl. 4 síðdegis, og þegar kom-
ið var rökkur, hékk Luks með lcyrð og
spekt í snörunni. Og morguninn eftir hókk
hann þar enn, og var enn þá bráðjifandi.
Luks var ekki hengdur, hann hékk að eins,
og allir vita a,ð öpum þykir gaman að því,
að hanga og róla sór. Hafði Luks tekið
í bandið með báðum höndum og leið upp
á það bezta. Pví snaran um háls honum
oili honum ekki meiri óþæginda en háls-
klútur væri.
Böðlarnir urðu nærri sneiptir, er þeir
sáu, hvernig ástatt var, en í stað þess að
blíðka í skapi urðu þeir nærri því enn þá
reiðari, er þeir sáu, að apinn, sem hókk
og átti að vera dauður, rólaði sór og gerði
háð að þeim. Yar bátsmanninum nú skip-
að að gera enda á lífi Luks með því, að
kasta honum í sjóinn. Klifraði hann í
skyndi upp í reiðann, leysti snöruna með
annari hendinni, en tók i halann á aum-
ingja Luks með hinni og kastaði honum
útbyrðis í Atlantshafið.
En bátsmanninum brá í brún, er hann
kom aftur niður á þilfarið, því hann sér
Luks standa þar og vera að hrista sig.
Hafði apinn séð kaðal hanga út af skipinu
að aftanverðu og lesið sig eftir honum upp
á skipið, og var kominn upp, áður báts-
maðurinn var kominn ofan. Það er bágt
að vita, hvað nú hefði verið tekið til bragðs,
hefði skipstjórinn ekki komiö að í þeim
svifunum. Hann hafði heyrt hlátur sjó-
mannanna, er þeir sáu, hve mjög bátsmann-
inum brá í brún, og kom nú til þess að
gera enda á þessu. Skipstjórinn var góð-
ur drengur og sagði, að hvorki maður nó
api, sem í eitt skifti hefði verið hengdur á
skipinu, skyldi vera dæmdur til dauða í
annað sinn.
Þetta voru landslög og réttur, og þau
varð að halda. Þannig stóð á því, að Luks
fékk að lifa og striða skipshöfninni á Vul-
kan enn í samfleytta tvo mánuði.
(Framhald.)
Grjalddagi „Æskunnar44 er í April.
Eru allir kaupendur blaðsins vinsaml. beðnir
að muna eftir því. Eftir því sem blaðið
er fyr borgað, verður það betur úr garði
gert. Sórstaklega eru allir þeir, sem enn
skulda fyrir eldri árganga, ámintir um að
standa skil á borguninni sem fyrst.
flfgreiðsla blaðsins er 1 YeBtui-r'itu 21,
Aldar-prcintömiðja. Pappirinn frá. J6ni Ólufssyui.