Almanak um/fyrir árið 1900-1905 - 01.01.1901, Síða 64

MIÐNÆTU RSÓLIN.
Um íiftanstund cgstóð áþiljum knarar
og starði fram unt pólarsæinn kalda;
í lofti svifu skýja bleikir skarar
og skauta hvítu nfiði hróðug alda.
En ljfifur blærinn lek í þönduin voðum,
svo liðugt. gnoðin skýfði brvggi á boðum.
Þá álfröðull að ægi var að síga,
í ofnum krans fir gullnum skýja-rósum' -
en ránardætur dansinn voru’að stíga
með dularsvip und höfuðtröfum ljósum.
Og allt. var sveipað hreinum geislahjfipi
á himni, jörð og mararbláu djfipi.
Sfi undra fegurð lireint mig gjörði hissa,
ég liugði röðul skjótt til sængur ganga,
en ránar varir réð hann að eins kyssa
svo roða sló um hennar föla vanga,