Afturelding - 01.12.1942, Page 14

74
A F T U R E L D I N G
Gjöf Guðs til mannanna.
Þú litla barn
svo lágt nú býrð,
En í þér rúmast
öll Guðs dýrð.
Þín rödd svo veik
að vísu er,
En orð þitt mátt
Guðs í sér ber.
Þín litla hönd
á mikinn mátt,
Hún storma og öldur
leggur lágt.
Sú hönd mun sjúkum
heilsu fá
Og dauða hrífa
helju frá.
Þinn fótur þrœðir
þyrniveg.
Svo frelsisveginn
finni eg.
í dauða loks
þú lœgir þig,
Guðs fórnarlamb,
að frelsa mig.
Þig Ijúfa barn
vér lofum nú,
þín læging er til
lífsins brú.
Þú Jesús, gjöfin
Guðs til vor,
Af Guðs náð Ijóma
öll þín spor,