Alþýðublað Hafnarfjarðar - 01.01.1986, Blaðsíða 4

4
ALÞÝÐUBLAÐ HAFNARFJARÐAR
Það á að vera eftirsóknarvert
aðbúaí Hafnarfirði
Ingvar Viktorsson er einn af þeim sem tekur þátt í prófkjöri
Alþýðuflokksins í Hafnarfirði. Hér fer á eftir stutt viðtal við
Ingvar.
Þú hefur starfað mikið að
íþrótta- og æskulýðsmálum.
Telur þú að sú reynsla komi
þér að gagni í bæjarstjórn?
Alveg tvímælalaust. Pað að
haf'a starlað með og f’yrir æsku-
fölk undanfarin mörg ár hlýtur
að vera dýrmæt reynsla. Þar
hef ég kynnst þörfum og löng-
unum unga fölksins. Það vcrð-
notkunar. Til þess að koma
einhverju skipulagi á íþrótta-
málin hér í hæ þarf bæjar-
stjórnin að marka iangtíma-
stefnu sem hægt er að vinna
eftir. Hingað til hefur happa og
glappa aðlerðin ráðið ríkjum og
gert það alltof lengi.
Nú hefur þú unnið að fegrun
bæjarins sem forstöðumað-
Ingvar ræðir við einn af flokksstjórum Vinnuskólans, Hörður
Zóphaníasson fylgist með.
ur að segjast eins og er, að á-
kaflega lítið er gert í málefnum
þess aldurshóps af bæjarfé-
laginu.
Hvað telur þú mest aðkall-
andi í þeim efnum?
Hér í bæ er ekki starfandi
nein félagsmiðstöð fyrir ungl-
inga, ef frá er talið Æskulýðs-
heimilið sem bæði er lítið og
ekki aðlaðandi. Koma þarf upp
miðstöðvum í bænum a.m.k.
einni í Norðurbænum og ann-
arri fyrir Suðurbæ og Holdð.
Þessar miðstöðvar þurfa að
vera opnar allan daginn, þann-
ig að unglingar geti leitað þar
athvarfs við leik og störf. Og að
sjálfsögðu þurfa að vera til
staðar hæfir leiðbeinendur,
sem aðstoðað geta áhuga-
hópa á hinum ýmsu sviðum.
Vegna skorts á þessari að-
stöðu fer fjöldi unglinga í ná-
grannabæjarfélögin til að njóta
þess sem þar er boðið upp á.
Þá þróun verður að stöðva
strax því hún er aðeins upphaf-
ið að því að sækja þjónustyi út
fvrir bæinn.
Hvað viltu segja um íþrótta-
málin?
Eg hef alltaf sagt að stærsta
og besta barnapía hvers bæj-
arfélags séu íþróttafélögin
enda kunna flest bæjarfélög að
meta starfsemi þeirra.
Til þess að íþróttafélögin geti
þrifist verður aðstaða að vera
fyrir hendi en hún er langt frá
því að vera nógu góð í bænum.
Hér vantar fyrst og fremst fleiri
íþróttahús. Aðstöðuleysið er
nú þegar farið að bitna á
árangri í innanhússíþróttum,
svo ekki sé nú minnst á algjört
aðstöðuleysi þeirra sem
stunda vilja einhverjar íþróttir
að vetrinum sér til ánægju.
Eg vil taka það skýrt fram, að
með íþróttahúsi á ég ekki við
minnisvarða fýrir einhvern arki-
tektinn heldur ódýrt en gott
hús, hagnýtt til alhliða íþrótta-
ur Vinnuskóla Hafnarfjarðar.
Hvað hefur þú að segja um
það mál?
Já, ég hef starfað sem slíkur
undanfarin sex ár og hef haft
mjög gaman af því starfi. Það
er hreint ótrúlegt live miklu
unglingar hafa áorkað í legrun
bæjarins og skemmtilegt livað
bæjarbúar hafa veitt starfi
Vinnuskólans mikla athygli
undanfarin ár. Eu betur má ef
duga skal.
Bærinn okkar er fallegur en
hann getur orðið miklu fallegri.
Eg \ il í þcim eliium nefna mið-
bæinn sem er okkur til hreinnar
skammar. Þar er varla til nokk-
ur hlutur sem er aðlaðandi
nema rétt yfir hásumarið. Til
dæmis má nefna gangstéttarn-
ar við Strandgötu sem víða eru
stórhættulegar eldra fólki.
Það verður að lífga upp á
miðbæinn þannig að fölk langi
til að koma þangað og njóta
Jteirrar þjónustu sem þar er
boðið upp á.
Er Hafnarfjörður svefnbær:
Nei, sem betur fer ekki. En
hins vegar gæti hann orðið það
ef við höldum ekki vöku okkar.
Við verðum að stvðja hafn-
firska verslun og framleiðslu og
nýta okkur þá þjónustu sern hér
er boðið upp á. Með því móti
verðum við sjállstætt bæjarfé-
lag þar sem íbúunum þykir gott
að vera og eru stoltir afað eiga
heima.
Við eigum nú þegar mjög
góða stórmarkaði sem sóttir
eru af fólki úr öðrum bvggðar-
lögum, auk heimamanna að
sjálfsögðu. En viö verðum að
fara að læra að nýta okkur bet-
ur alla aðra verslun og þjónustu
hér í bænum.
En hvað um atvinnumálin?
Ein forsenda þess að Hafn-
arfjörður verði ekki svefnbær er
það, að næg atvinna sé fyrir
hendi innan bæjarins. Nokkur
blómleg atvinnufyrirtæki hafk
risið, en í þessum efnum eins
og svo mörgum öðrum hjá bæj-
arstjórnarmeirihlutanum, þá
vantar allar markvissar áætl-
anir. Gera þarfáætlanir um íjöl-
brcytt og traust atvinnulíf og
laða þarf að bænum fyrirtækin
þannig að hægt sé að bjóða
upp á sem fjölbreyttasta at-
vinnu.
Og hvað um skólamálin?
Alls staðar í hinum sið-
menntaða heimi hala menn
gert sér grein fyrir gildi mennt-
unar og þeirri staðreynd að
fjárfésting í menntun og góðri
þckkingu er góð fjárfesting,
bæði fyrir einstaklinginn og
samfélagið.
Keppst er um að útbúa skóla
sem best þannig að nemend-
um og öðru starfsfólki skólans
líði þar vel.
Hér í bæ hefur viðhald skóla-
bygginga verið látið sitja á hak-
anum um mörg ár með þeim
afleiðingum að víða er ástand-
ið óviðunandi. Sama er að
segja um þau húsgögn sem
nemendum er ætlað að nota.
Ég er hræddur um að fullorðið
fólk léti ekki bjóða sér slíkt, þá
aðstöðu sem nemendum er
boðið upp á, t.d. í grunnskólun-
um.
Það hlýtur að vera kappsmál
bæjarstjórnar og fræðsluylir-
valda að sem best sé búið að
skólunum. Góðir skólar eiga að
vera stolt bæjarins. Til þess að
það geti orðið verða bæjaryfir-
völd að koma til móts við óskir
skólamanna og nemcnda um
aðbúnað í skólanum.
Út um land er allt kapp lagt á
að ungt fólk geti stundað nám í
sinni heimabyggð. Hér virðist
yflrvöldum vera sama um hvort
nám í sambærilegum skólum
sé stundað annars staðar og á
þann hátt er ungu fólki kennt
það að sækja þjónustu út fyrir
bæinn.
Eitthvað að lokum?
I svona stuttu rabbi verður
margt útundan. Mér finnst við
Halnfirðingar verðum að leggja
megináherslu á það að verða
sjálfum okkur nógir á sem flest-
um sviðum. Við verðum að
geta boðið bæjarbúum upp á
það besta þannig að fólki fmn-
ist það sjálfsagt að nýta sér allt
það sem boðið er upp á í bæn-
um.
Hafnarfjörður er fallegur bær
af náttúrunnar hendi og margt
hefúr verið gert til að snvrta
bæinn. En betur má ef duga
skal og það er bæjaryfirvalda
að fára þar á undan með íögru
fordæmi.
Það á að vera eltirsóknarvert
að búa í Hafnarfirði allra hluta
vegna.
Pólitískar ákvarðanir
hafa áhrif á líf og tilveru
hvers einstaklings
Jóna Ósk Guðjónsdóttir tók þátt í prófkjöri Alþýðuflokksins
fyrir bæjarstjórnarkosningamar 1982 og skipaði síðan 4. sæti á
framboðslita flokksins. Hún hefur verið varabæjarfulltrúi á
þessu kjörtímabili. Alþýðublaðið tók Jónu tali
Nú gefur þú kost á þér í
prófkjöri Alþýðuflokksins í
aunað sinn. Hvers vegna?
Þegar ég var beðin að taka
þátt í prófkjörinu lyrir fjórum
árum, fannst mér hugmyndin í
fyrstu fráleit, en sló svo til á síð-
ustu stundu. Nú, útkoman varð
miklu betri en ég átti von á og þá
varð ekki altur snúið og síðan
hefur frítíminn að mestu liirið í
þetta.
Ég held, að ég sé fædd mcð
lífsskóðun og í þeirri lífsskoðun
felst pólitík í einni eða annarri
mynd.
Atkvæðisrétturinn er einn af
hornsteinum lýðræðisins. Með
því að nota hann getum við haft
áhrif á mótun samfélagsins.
Pólitískar ákvarðanir hafa áhrif
á líf og tilveru hvers einstakl-
ings, þess vegna er rangt að
segja: ,,Ég kýs ekki, ég hefengan
áhuga á pólitík.“ Allir hafa á-
huga á eigin lífi og tilveru.
Jóna ásamt föður sínum Guðjóni Ingólfssyni, Lilju systur
sinni og lítilli frænku.
jafnaðarmennskuna í mér og
auk þess alin upp á pólitísku
heimili enda fór óréttlæti, hvort
sem það var fjárhagslegt eða
kvnbundið, snemma fyrir
brjóstið á mér, því á það ekki við
mig að sitja hlutlaus hjá.
Reyndar hefur mér alltaf’þótt
dálítið merkilegt að heyra l’ólk
fullyrða, að það hafi engan á-
huga og ekkert vit á pólitík og í
næstu andrá hella sér út í eld-
heitar umræður um óréttlæti í
launamálum, skort á dagvist-
unarrými eða siðleysi þeirra sem
svíkja undan skatti á meðan aðr-
ir borga alla samneysluna,
læknishjálp fyrir þig og mig,
skólagöngu barna okkar o.fl.
Einhvern veginn rímar þetta
ekki. Allflestir eiga sér einhverja
Þú varst nýliði í upphafi
kjörtímabilsins. Hvemig lít-
ur þú á málin í dag?
Þetta hefur verið skemmtileg-
ur tími og ég er margs vísari,
bæði um menn ogmáleliii. Efvel
á að vera fylgir þessu tilstandi
töluverð vinna og ég held að ég
gcti sagt með góðri samvisku að
ég hafi alltal’ verið tilbúin að
taka á mig þá vinnu.
Það var dálítið einkennilegt í
bvrjun að vera fyrirvaralítið
komin inn á bæjarstjórnarf’und,
þar sem allt er í föstum skorðum
og gcngið út frá því sem vísu að
allir þekki leikreglurnar. Reynd-
ar varð ég líka fyrir nokkrum
vonbrigðum. Málef’naumræðan
er satt að segja ekki alltaf upp á
marga fiska og ég átti von á
mciri og betri umræðu þó skoð-
anir væru skiptar. Það leynir sér
ekki, að þeir sem ráða fcrðinni
eru búnir að sitja lengi og orðnir
heimaríkir. Ol’t cr eins og þeim
finnist nánast tímaeyðsla að
ræða hlutina í bæjarstjórn, það
sé búið að ákveða þetta hvort eð
er. Þetta hefur slundum slegið
mig sem hálfgerð lítilsvirðing
við kjörna bæjarfulltrúa og mér
finnst slíkt gjörsamlega óþol-
andi.
Það er dálítið varasamt þegar
sömu menn sitja lengi í sömu
stólum, hætta á stöðnun og á-
hugaleysi eða sljóleika, enda er
dril’tinni ekki fyrir að fara hjá
núverandi mcirihluta. Engin
markviss pólitík rekin hlutirnir
rúlla svona af vana, enda má
segja að aðalinntak málefna-
samnings þeirra hafi verið:
„Mikið hefur þctta verið gott
hjá okkur, strákar, breytum
engu.“
Hvaða væntingar hefur þú
varðandi prófkjörið og síðan
kosningarnar?
Ég er bjartsýn að eðlisf'ari og
sé cnga ástæðu til að vera annað.
Þetta er góður hópur scm leggur
upp í prófkjörið og á eftir að
vinna vel í anda jalhaðarstefn-
unnar hver sem úrslitin verða.
Við Alþýðullokksmenn í Hafn-
arfirði trevstum stuðnings-
mönnum okkar til að meta
revnslu og hæfileika frambjóð-
enda og finna út þá blöndu, sem
vænleg er til árangurs í kosning-
unum í vor, þeir hafa ckki
brugðist okkur til þessa.
Varðandi sjálf’ar kosningarn-
ar hef ég þá trú, að flokkurinn
bæti við sig fylgi og eins og allir
vita er stutt í þriðja manninn.
Það er góður andi í llokksstarf’-
inu og jafnaðarstefnan á veru-
legu fylgi að fagna um allt land.
Maður verður var við mikinn á-
liuga á þessu prófkjöri og ég
vænti góðra kosninga í vor og
mun leggja mig alla fram til að
svo megi verða því úrslitin eru
alltaf í samræmi við þá vinnu
sem innt er af’hendi.