Good-Templar - 01.01.1898, Blaðsíða 19

15
vill verða, og maðurinn bauð þeim öllum morgunstaup,
þó ekki gæti liann séð af einni krónu fyrir liatt handa
dóttur sinni. Um leið og hann fór, lagði hann krónu á,
borðið, til þess að borga það, sem hann hafði þegið. En
i sömu svipan kom dóttir veitingamannsins inn í stof-
una.
»Mig vantar krónu fyrir nýjan hatt, pabbi« sagði
hún.
»Það ætti nú að vera vandalitið að bæta úr þvi«,
sagði veitingamaðurinn. og ýtti til hennar krónunni, sem
1A á borðinu.
Faðir Maríu sneiptist meira en frá verði sagt, roðn-
aði út undir eyru og stökk út.
»Þarna fór eg laglega að ráði rnínu eða hitt þó
heldur«, sagði hann við sjálfan sig; »eg neita henni dótt-
ur minni um eina krónu fyrir nýjan hatt, en fer svo
beint á veitingahúsið og skil þar eptir krónu tyrir liatt
handa dóttur veitingamannsins. Hér eptir skal ekki
einn dropi at áfengi fara inn fyrir minar varir«.
Og hann efndi þetta heit. Hann sté ekki sínum
fæti eptir þetta inn í musteri Bakkusar, lieldur gekk í
lið með bindindismönnum og varð þeim hinn þarfasti liðs-
maður til að koma vitinu fyrir lagsbræður sina og opna
augun á þeim, sem voru jafn sjóndaprir og hann hafði
verið í bindindismálinu.
Tóbak.
Fyrir nokkrum árum hét enskt dagblað þeim manni
verðlaunum, er framsetti hin skýrustu rök gegn tóbaks-
nautn. Greinir þær, sem hér fara á eptir eru útdráttur
úr ritgjörð þeirri, er verðlaunin hlaut.
sTóbaksnautnin er óeðlileg; ekkert dýr neytir tó-
baks og tnenn fá klýju og jafnvel uppköst i fyrstu skipt-
in, sem menn neyta þess. I tóbakinu er allmikið af eitri,
og er nautn þess því gagnstæð mannseðlinu, og sá sem
neytir tóbaks, getur eigi komizt hjá hinum illu aileiðing-